De Feestweek Aalsmeer is een feestje voor Aalsmeer, vindt columnist Dick Piet. Daar horen volgens hem geen dissonanten bij. Hij vraagt zich dan ook af of het zinvol is de schaduwzijden van Aalsmeer in de Tweede Wereldoorlog te laten zien op zijn Nostalgische Filmfestival op 8 september (noteer alvast die datum!).
Want, schrijft hij vandaag, “Aalsmeer was [in de oorlog] een bolwerk van NSB’ers, dus bevinden zich onder de bezoekers van de nostalgische filmmiddag of -avond ongetwijfeld nazaten van ‘foute’ Aalsmeerders. Zij worden dan opnieuw geconfronteerd met het oorlogsverleden van hun vader of opa. Niet alleen door de beelden op het immense filmdoek, maar ook door wat er om hen heen wordt gefluisterd.”
Wel of niet vertonen – zijn eigen keuze leest u in zijn column.
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
2 reacties
Het is zeker een uitdaging en een moeilijke beslissing. Het is niet leuk om als nazaat geconfronteerd te worden met het oorlogsverleden van je opa of ouders. Gelukkig heb ik dat probleem niet. Je kunt proberen deze mensen te ontzien, immers wat kunnen zij er aan doen? Aan de andere kant, je kunt dagelijks films en tv programma’s kijken waarbij je geconfronteerd wordt met je eigen verleden/leed en of dat van je naasten. Dagelijks zijn er film over moord en doodslag, verkrachting, pesten, marteling etc. En dagelijks overkomt dit mensen. Die ontzien wij ook niet. Jaarlijks komen er films uit die geweld verheerlijken, de bekende actie en oorlogsfilms. Hebben we blijkbaar ook geen problemen mee. Het NSB-verleden is nu eenmaal het verleden van Aalsmeer en Aalsmeerders. Als mensen weten dat er films komen waar NSB’ers in voorkomen, en je vindt dat confronterend kun je thuis blijven. Je hoeft er niet naar toe om te kijken. Net als thuis een knop op de tv, je hoeft het niet te zien.
Het dilemma is gelijk onze eigen valkuil. Zie commentaar bij column.