De Raad en de mantel der liefde

Nee, niet de mantel van Sint Maarten in wiens naam de kinderen afgelopen week langs de deuren zijn getrokken, een liedje zongen en met uitgestoken knuistjes op een beloning wachtten. Dat is een eenduidig zoetsappig verhaal over het weggeven van de helft van een mantel en het redden van het leven van een verkleumde bedelaar. Ik bedoel de mantel waarmee de zonen van Noach het stomdronken en poedelnaakte lichaam van hun vader toedekten. Dezelfde mantel die je terugvindt in de naam mantelzorger. Het gebeuren zelf dwingt je tot nadenken over het vervolg wanneer pa weer bij zijn positieven is. Doodzwijgen of de confrontatie aangaan? Niet om te veroordelen maar om jezelf en de ander beter te leren kennen.

Ik moest hieraan denken toen ik vorige week donderdag de raadsvergadering bijwoonde over de Programmabegroting 2020. Men was vol lof over de begroting, de collega raadsleden, het College en de ambtelijke ondersteuning, er viel  geen onvertogen woord. Na een periode waarin men elkaar op de huid had gezeten en iedere aanleiding oppakte om elkaar de maat te nemen hebben we nu te maken met een periode waarbij de confrontatie wordt gemeden. Het zal zowel te maken hebben met de wil om die rumoerige periode af te sluiten als ook om te laten zien dat men buiten Amstelveen om op een professionele manier en met een gezonde begroting het Dorp Aalsmeer weet te besturen. Het is nu een periode van de mantel die doodzwijgt, jammer, hoe voorgekookt de vergadering ook was, er waren genoeg aanleidingen om het allemaal wat sprankelender te maken. 

Overtuigingskracht

Neen niet toen Dirk van Willegen, fractieleider CDA, aangaf dat hij volop tevreden was, een sluitende begroting, een programma met oog voor de medemens, nieuw te bouwen scholen en werkeloze jongeren, het wegvallen in sommige gebieden van welstandscriteria en het opstellen van een woonagenda. Wel het staartje dat zijn vraag kreeg toen hij vroeg hoe het is te rijmen dat in het rapport gesproken wordt over een verlenging van het contract met de Meerlanden terwijl volgens de laatste info gesproken wordt over een aanbesteding? Een simpele vraag, maar wethouder Alink lukte het om tweemaal een antwoord te geven zonder iets duidelijk te maken. Men liet het voor wat het was en vroeg om een schriftelijke beantwoording. Een chique oplossing. Al eerder, bij de behandeling in de commissievergadering kwam ze ook niet uit een aan haar gestelde vraag. Ze werd toen op een elegante manier door burgemeester Oude Kotte geholpen. Op het gebied van duurzaamheid is nog niet echt nieuw beleid gemaakt en er moet nog veel gebeuren. Er zal veel overtuigingskracht nodig zijn om de burger in dat proces bij je te houden. Ik hoop dat het haar lukt, vooralsnog gun ik haar de mantel die toedekt. 

Ernst van de problematiek

Dat lag anders bij het optreden van Dirk van Willegen toen hij de voortgang van bouwprojecten aan de Roerdomplaan en de Zuiderkerk koppelde aan de landelijke problematiek. Met bravoure stak hij  de voorpagina van de Telegraaf van die ochtend omhoog: Doorgeslagen! Vorig jaar hadden we alleen een CO2 probleem en nu na een zeer positief verhaal van onze koning hebben we er ook nog een PFAS probleem bij en waarschijnlijk volgend jaar weer één. Op zo’n moment hoop je dat iemand de Trouw van 17 oktober openslaat waarin te lezen is dat meer dan tien jaar geleden het kabinet een probleem had met het stikstofbeleid en dat het CDA, PvdA en VVD een aanpak verzonnen dat sneuvelde zodat we nu met de brokken zitten. Oké niemand is daar op voorbereid en heeft die krant meegenomen, maar er kan toch wel iemand opstaan en zeggen dat van Willegen de ernst van de problematiek niet onder ogen wil zien? Net zo min als destijds zijn oud-staatssecretaris Henk Bleker.

Het frisse, moderne, nieuwe Aalsmeer

Ook het betoog van Dirk van der Zwaag riep genoeg stof op voor discussie. Niet de manier waarop hij vol trots het naast Schiphol gelegen Aalsmeer vergeleek met dat gallische dorpje van Obelix en Asterix. Het was meer zijn blik op Aalsmeer alsof het een bedrijf is waarbij het gaat om de minnen en plussen op het huishoudboekje. Begrijpelijk gezien zijn metier, maar zou het niet mooi zijn als iemand hem erop zou kunnen wijzen dat die manier van denken naast veel voorspoed ook nadelen heeft gebracht? Aalsmeer zou de allure van een bloemenstad moeten hebben, maar dat heeft het niet, Aalsmeerders weten wat bloemen kosten en dat heeft hun weerhouden om dat te laten zien. In feite zet de VVD die manier van denken voort. Ik ben dan ook benieuwd naar wat de VVD bedoelt met het door hun genoemde frisse, moderne, nieuwe Aalsmeer. Niemand die er die avond naar vroeg.

Nieuw beleid                                                                                                                                 Wanneer er één van de partijen, AA bij monde van Dick Kuin, zegt dat er geen nieuw beleid wordt gevoerd, wil je meer weten. Wat wordt daar onder verstaan en waarom gebeurt dat niet. In de discussie met wethouder van Duijn werd de toehoorder er niet wijzer van. Reacties van andere partijen om wat helderheid te creëren, bleven uit.

Thorbecke                                                                                                                                      Wanneer Jelle Buisma van de PvdA zegt trots te zijn dat dit college meer geld inzet voor de wijkteams, arbeidsparticipatie en begeleide participatie naar de arbeidsmarkt en verbaasd is dat dit zelfs gebeurt met een wethouder uit VVD huize, zou ik nog meer verbaasd willen vragen: “Waarom niet?” Thorbecke de grondlegger van het liberalisme was voor emancipatie en participatie van een ieder. En daarbij, een wethouder moet zich richten naar de kaders van de Raad. Ook hier geen vragen.

Luisteren                                                                                                                                        Sunny Lakerveld van GroenLinks was vol lof over een ieder en Willem Kikkert van D66 gaf in zijn slotakkoord aan waar het gedurende de afgelopen periode om ging: Ons verbinden met elkaar. Luisteren naar elkaar en ook horen. Voor een goede besluitvorming is dat essentieel. We zijn in ons mooie Aalsmeer Absoluut op de goede weg met elkaar. Wij hebben er vertrouwen is dat we die weg soms Links Groen moeten bijstellen. Bij die arbeid zijn wij van de partij, in Democratische Volks Vrijheid en met een vleugje Appel, maar dan wel Christen Democraties.

Het ging vooral om het leren luisteren, dat levert vertrouwen op, een goede uitganspositie om zonder argwaan in interactie met elkaar de  confrontatie aan te gaan. Wanneer deze stap niet gezet wordt, wordt de mantel der liefde een klamme verstikkende deken.

Tekst: Joop Kok

(advertentie)