Sport op Zondag

Kopstoot

In zijn nadagen als profvoetballer bij Ajax en het Nederlands elftal verscheen Sjaak Swart wel eens op het veld van VV Aalsmeer. Als toeschouwer. Hij kwam dan kijken naar de voetbalkunsten van een vriend. Ik maakte er een keer melding van in de Stamppot van de Nieuwe Meerbode, een rubriek met kleine berichten en zo nu en dan een snaakse opmerking. Gaat Sjaak Swart zijn carrière afbouwen in Aalsmeer?, opperde ik met een vette knipoog. Door veel lezers werd het vraagteken achter de zin gemakshalve over het hoofd gezien. Zo ging het zekerheidje door Aalsmeer dat Sjaak Swart het contingent draaideurvoetballers zou komen aanvullen. Opwinding alom, maar we hebben Mister Ajax natuurlijk nooit in het blauw-wit zien voetballen. Wel heb ik me laten vertellen dat de Amsterdammer bij een andere gelegenheid nog een treffer heeft gescoord op de tribune van VV Aalsmeer. Als reactie op getreiter van een in zijn nabijheid zittende bijgoochem zou hij met een ferme kopstoot de zuigende zeur van repliek hebben gediend – nooit geweten, dat Sjaak Swart ook goed kon koppen.

Lange tijd was Henk Schijvenaar de enige oud-international in het shirt van VV Aalsmeer. Pas in 1978 kreeg het weerbarstige sporticoon gezelschap van Gerrie Mühren, een andere ex van Oranje. Bram Landzaat schreef een mooi verhaal over deze prachtvoetballer op de site Voetbal in Aalsmeer – na een beetje zoeken terug te vinden op het internet. Landzaat, oud-aanvoerder van Aalsmeer 1, en later ook trainer bij deze club, wist Mühren, 39 jaar toen, over te halen na zijn profcarrière nog een hoogstaand balletje mee te trappen aan de Dreef. Het optreden van de geniale technicus in het seizoen 1985/'86 bleef helaas beperkt tot enkele wedstrijden. Mühren moest al snel afhaken, geplaagd door blessures en een hoofd gevuld met andere besognes.

Rondjes solo
Arjen Vos, de 'hoofdredacteur' van deze nieuwssite, bewaart als jeugdkeeper mooie herinneringen aan het korte verblijf van de Volendammer bij VV Aalsmeer: “We trainden met de A-jeugd op hetzelfde veld als het eerste. Mooi dat Gerrie na iedere training nog solo enkele rondjes veld pakte terwijl de rest van zijn team al onder de douche stond. En onze trainer Arie de Haan vroeg hem weleens: kom Gerrie, effe pilonnen schieten… Hij mikte dan feilloos op de ballen die op de pilonnen waren gezet”.

Gerrie Mühren overleed in 2013 aan een beenmergziekte. Zijn bescheiden broer Arnold, in mijn ogen misschien wel de meest ondergewaardeerde international ooit, was eerder dit jaar nog wél te zien in Aalsmeer als de logische eregast bij de uitreiking van het eerste exemplaar van een aan hem en Frans Thijssen gewijd boek, geschreven door voormalig RKDES-speler Ton van Hulsen. Het geheim van Ipswich is de titel van de uitgave. Bij het Boekhuis en Bruna liggen er voor de liefhebbers wellicht nog exemplaren op de plank. Iets voor in de genopte schoen?

Tekst en illustratie: Jacques de Jong

Foto's: Gerrie Mühren gaf op 1 oktober 1994 een clinic aan een aantal jeugdspelers van RKAV. Zie ook de foto's hieronder. Wie herkent de deelnemers? Laat een reactie achter onder dit verhaal. (foto's archief Arjen Vos)