Sport Op Zondag

De veiligheidsdeskundigen van de gemeente hebben vorig jaar hun fatwa uitgesproken over de motorwedstrijden op oldtimers op het industrieterrein bij veiling Flora. Te gevaarlijk, dat gesjees op een stratencircuit, vinden de bezorgde ambtenaren. Sindsdien hoor ik niet veel meer van het sportieve gepruttel.

 

Motorraces zijn vooral nog gewild in Drenthe, Brabant en aanleunende gewesten. Mij maakt dat niet zo veel uit. Bij gebrek aan een mechanische knobbel in mijn brein heb ik niet veel met motoren en snelheidsduivels, zelfs niet met de Mad Max van de auto's. Sorry hoor, we worden allemaal wel eens geplaagd door zwakheden. Toch heb ik serieus geprobeerd het motorracen te koesteren. Ik stond daarvoor op een te vroege zomerochtend om half vijf, met vier door mama met pindakaas besmeurde boterhammen in de hand, bij het busstation aan de Hortensialaan. Met een stuk of zestig gelouterde freaks sukkelden we op een bloedhete zaterdag in een Maarse & Kroon-rijtuig naar de TT in Assen, een lange rit, gehinderd door files.

 

Er waren 120.000 door de zon gebraden toeschouwers op de tribunes. Op het kokende asfalt verbleven rijders als Angel Nieto, Jan de Vries, Aaltje Toersen en Giacomo Agostini. Ik heb de in leer opgeborgen heren niet gezien en hun voertuigen slechts gehoord. Er werd te snel gereden.

 

Sterritten

Ik kom op motorrijden, omdat ik een tijdje terug bij het opruimen van veel vergeeld papier ook artikeltjes over Aalsmeerse motorsporters tegenkwam. Stukjes uit de Nieuwe Meerbode, vermoedelijk aangedragen door Pauw Könst. De meeste mechanische jakkeraars woonden in de jaren zestig in Aalsmeer-Oost in de buurt van de Kerkweg en de Machineweg.  Ze reden wedstrijden en sterritten op de renbaan in Zandvoort of op niet ongevaarlijke stratencircuits. In de krantenstukjes lees ik de namen van Wim van den Merbel (350cc Jawa), Pauw Könst (op een geleende 350cc BMW), Wil Bruine de Bruin (50cc Benatti), Mijndert Spring in't Veld (250cc Adler), Chris Wegman (Adler), Piet Boerlage (50 cc), Jan Jongkind (50cc Itam) en Henk van der Schaft (350cc BMW). Uit Aalsmeer-Dorp kwamen Henk van Efterink en een zekere Klein, voornaam mij onbekend.

 

Ik denk dat de jongemannen toen in obscure schuurtjes met heel veel plezier hebben gevijld aan hun motorblokken. Maar carrière hebben ze helaas niet gemaakt. Met uitzondering dan van de regionale beroemdheid Arie Vrolijk, die woonde aan de Bovenkerkse zijde van de Legmeerdijk. Hij won rond 1960 één keer goud, twee keer zilver en twee keer brons in de Zilveren Vaas-wedstrijden, aansprekende internationale motocross-zesdaagses. Dagelijks zo'n 250 kilometer lekker knorren over belabberd terrein, dat moet hem een goed gevoel hebben gegeven. 

 

Ik kan vandaag geen naam noemen van een Aalsmeerse racer. Wel word ik op werkdagen tegen etenstijd wakker gehouden door een buurtgenoot die met veel lawaai door de Hornmeer dendert. Bij mij springen de aardappels dan van schrik uit de pan. Gas open en herrie, dat is de charme van het motorrijden. Brandstof voor je ego.

 

Tekst en illustratie: Jacques de Jonge