Tranen Jobke Vonk bij woordje op haar laatste raadsvergadering

Tranen van ontroering. Ze welden vanzelf op bij burgemeester Jobke Vonk aan het einde van het korte woordje dat ze gisteravond vanachter het spreekgestoelte tot de gemeenteraad richtte. “Aalsmeer zal voor altijd een plek in mijn hart hebben,” sloot ze geëmotioneerd af. De hele raadzaal stond op en applaudisseerde toen ze naar haar voorzitterszetel terugliep.

Vonk had zich, ze had het bij de aankondiging van haar vertrek twee maanden geleden al gezegd, altijd “welkom en thuis gevoeld” in Aalsmeer. “Het is een geweldige gemeente met een groot sociaal hart.”

Slapeloze nachten
Bij de aanvang van de laatste gemeenteraadsvergadering die ze leidde, sprak ze over haar binnenkomst in juni twee jaar geleden. “Ik begon enthousiast en vol energie. Het burgemeesterschap is geen baan. Je bent er 24 uur per dag en zeven dagen in de week mee bezig. Ik heb het voor de volle 100% gedaan. Er is geen burgemeester zonder slapeloze nachten, maar de laatste tijd had ik ze vaker.”

Maar Vonk had ook “veel positieve dingen” meegemaakt. Ze noemde als eerste het succesvol inslaan van “nieuwe wegen” met jongeren in Kudelstaart, die tien jaar lang voor problemen hadden gezorgd. Als verantwoordelijke voor openbare orde en veiligheid volgde ze een nieuwe koers. Geen “repressief beleid” maar “gesprekken” aangaan met jongeren, inzoomend op hun “welzijn”.

Trots
Als positieve punten haalde de burgemeester, die stopt per 1 mei, tevens aan dat het met de veiligheid in Aalsmeer goed gesteld is. “Ik ben er ook trots op dat de gemeente er financieel goed voorstaat.”

Verder wees ze erop dat ze zich als dagelijksbestuurslid van Greenport Aalsmeer “hard gemaakt” had voor “versterking van de concurrentiepositie” van de totale tuinbouwsector, zowel in de regio als landelijk.

Bewogen jaren
Als nestor van de gemeenteraad sprak René Martijn vervolgens de burgemeester toe. Volgens hem zijn het “twee bewogen jaren” geweest. Het begon met “veel leuke en positieve momenten”, maar na de raadsverkiezingen van maart vorig jaar veranderde dat.

“De verhoudingen in de gemeenteraad kwamen op scherp te staan,” stelde Martijn, wijzend op de 12 zetels van beide coalitiefracties en de 11 zetels van de drie oppositiepartijen. “Politieke strijd is lastig en het verstoorde de politieke en persoonlijke verhoudingen.”

Persoonlijk drama
Volgens hem word je als burgemeester geacht boven de partijen te staan, problemen op te lossen, gezag te hebben én uit te stralen. “Daarin is het u niet altijd even gemakkelijk gemaakt. Het maakt het ambt er niet eenvoudiger op. Toch hebt u geprobeerd er een weg in te vinden. Dat het geresulteerd heeft in een afscheid is triest. Het is een persoonlijk drama en dat betreuren we zeer.”

Martijn stelde dat velen, zowel binnen als buiten de gemeenteraad en “zeker ook” de media, verantwoordelijk zijn voor de huidige bestuurlijke situatie. Een verantwoordelijkheid die ze in zijn ogen moeten “accepteren”.

Ware burgermoeder
Maar de raadsnestor wilde opgewekt eindigen. Vonk heeft zich een “ware burgermoeder” getoond en was een “uitstekend gastvrouw”. Namens zijn collega-raadsleden wenste Martijn haar alle succes toe. “Wellicht als burgemeester in een andere gemeente.”

De allerlaatste klap met de hamer als voorzitter van de gemeenteraad gaf Jobke Vonk om goed kwart over elf – opnieuw later dan verwacht. Daarmee zat haar openbare Aalsmeerse raadswerk erop.

Foto's: de laatste raadsvergadering van burgemeester Jobke Vonk. (foto's Arjen Vos)