Duidelijke regels voor wonen achter het lint

Door: Joop Kok. In de raadsvergadering van 18 juni 2020 had de raad het college met een motie opgeroepen om een integrale, samenhangende visie te ontwikkelen voor het wonen in de linten van Aalsmeer. Er moest duidelijkheid komen over wat binnen de wettelijke kaders wel en niet kan als het gaat om wonen en gebouwen achter de bestaande woonlinten. Vorige week dinsdag werd in een commissievergadering de huidige stand van zaken besproken.

Er wordt gewoond in gebouwen waar huisnummerbesluiten worden afgegeven en belasting wordt betaald terwijl er planologisch gezien sprake is van illegaal wonen. Dit verplicht de gemeente tot handhaving. Uitgangspunt is het tegengaan van ‘verrommelling’ en onveilige situaties en daar waar mogelijk moet bij voorkeur (met een menselijke maat) worden gelegaliseerd.

Noodwoningen
Uitgaande van de gevallen waar handhavingszaken spelen waren deze in een viertal categorieën opgedeeld. Voor een tweetal waren er al beleidsregels opgesteld. Eén daarvan ging over het legaliseren van noodwoningen, de ander over persoonsgebonden overgangsrecht.

De noodwoningen zijn hoofdzakelijk in de jaren ’50 gebouwd om tegemoet te komen aan de toenmalige woningnood. Maar ja, welke woningen waren dat? Men was opnieuw in het archief gedoken en kwam met een combinatielijst van woningen die, indien nog steeds bewoond, in aanmerking zouden moeten komen om gelegaliseerd te worden.

Voormalige bedrijfsgebouwen
Het persoonsgebonden overgangsrecht betreft bewoners van voormalige bedrijfsgebouwen aan de achterzijde van de woonlinten die lange tijd zijn bewoond en waar langdurig niet is gehandhaafd. Met wonen achter de linten was de gemeente altijd terughoudend omgegaan. Veiligheid en bereikbaarheid van deze gebieden werden wel altijd in de gaten gehouden. Deze lijn blijft de gemeente volgen, echter vanuit de ‘ja, mits gedachte’ biedt de gemeente een oplossing aan door deze tijdelijk te legaliseren via het persoonsgebonden overgangsrecht. Mede gezien het feit dat bij bewoning van (bij) gebouwen langdurig niet is gehandhaafd en hypotheken zijn verstrekt met de bijbehorende financiële lasten voor betrokkenen.

Mantelzorgwoningen
De andere twee categorieën hadden betrekking op mantelzorgwoningen en op gevallen waar legalisatie niet mogelijk en handhaving niet wenselijk is. Voor die gevallen zou een persoonsgebonden gedogen alsnog een oplossing bieden. In aanvulling op de landelijk geldende regels voor Mantelzorgwoningen zijn lokale beleidsregels nodig in verband met handhaving. Dit om het oneigenlijke gebruik van een mantelzorgwoning voor reguliere (zelfstandige) bewoning te voorkomen.

Coproductie raad en college
De voorstellen en intenties die er nu lagen waren weliswaar in samenspraak met woordvoerders van de raad ontwikkeld, maar portefeuillehouder Bart Kabout wilde toch ook wel graag weten hoe de raadsleden van de fracties hierover dachten. De reacties die volgden waren enigszins voorspelbaar, zo gaf Erik Abbenhues van de VVD aan dat er een aantal inspraakreacties was binnen gekomen waarvan hij de ins en outs niet volledig kon doorgronden. Hij verzocht de wethouder hier zorgvuldig naar te kijken. Sunny Lakerveld (GL) vroeg zich af of het niet mogelijk was om alle bijgebouwen die lange tijd bewoond waren, te gunnen. Over milieuaspecten, sprak ze niet, verrassend voor een partij als GroenLinks. Natuurlijk werd ook het persoonsgebonden overgangsrecht aan de orde gesteld, wat doe je als die persoon overlijdt en de partner achterblijft? Dick Kuin van AA vroeg zich af waarom de WOZ aanslagen niet als criterium waren vermeld om te bepalen hoe lang iemand ergens woonde. Eppo Buskermolen van het CDA vroeg zich af hoe het zit met al die zaken waarbij gehandhaafd is en bewoners hun woonplek moesten verlaten, nu te horen krijgen dat als ze waren blijven zitten de zaak gelegaliseerd zou zijn. “Is daar enig beleid naar?” aldus Buskermolen.

Juridische kennis
Met de beantwoording van de vragen had de wethouder geen enkele moeite, met zijn juridische achtergrond en dossierkennis wist hij op iedere vraag een bevredigend antwoord te geven. Niet zo gek volgens de slotwoorden van Jelle Buisma van de PvdA, alle vragen die in de vergadering gesteld werden, waren al eerder in het overleg behandeld. “We gaan nu zien hoe dit uitpakt en laten we er goede hoop op hebben,” aldus Buisma.

Foto archief AV/Arjen Vos