Wie Vooges zegt, legt direct de associatie met het bakkerswezen. Hoewel Wim Engel alweer decennia lang de huidige eigenaar is van bakkerij Vooges, bleef het bedrijf bekend onder de oude naam. Maar hoe is het inmiddels met Martin Vooges, de laatste Vooges die 24 jaar geleden, op 48-jarige leeftijd de zaak overdeed aan de familie Engel en van een andersoortig leven ging genieten? Een gesprek met een nog steeds actieve Aalsmeerder die zich geen moment verveelt.
Na de Feestweek en de Pramenrace is voor veel Aalsmeerders min of meer de zomer voorbij. Als dan in de Voogesbakkerij de anijsmoppen er weer zijn weet je: het is herfst. Tijd voor een gesprek met Martin Vooges, de 'uitvinder' van deze smakelijke traktatie en goed voor veel nostalgische verhalen.
We zoeken Martin (72) en zijn vrouw Wenneke (65) op in hun prachtige huis/woonark, gelegen aan een paradijselijk plekje aan de Stommeerweg. Omgeven door een parkachtige tuin met veel schilderachtige hoekjes en keurig geknipte Buxus is daar de gerieflijke, ruime woning. Zowel uit de van veel ramen voorziene woonkamer als uit de tuin vrij uitzicht op de in alle seizoenen boeiende Grote Poel. In 1999 werd de eerste steen voor de woning gelegd door dochter Jennifer. Bij thee en door Martin gefabriceerde pindarotsjes horen we over het reilen en zeilen van het echtpaar Vooges.
Je stamt uit een bakkersfamilie.
“Ja, we komen uit de Haarlemmermeer. Mijn grootvader was bakker op de Aalsmeerderdijk en begon 110 jaar geleden zijn bakkerij op Schiphol-Oost. Later namen mijn vader Gerrit en oom Theo de zaak over, werd het gebroeders Vooges en verhuisden ze al snel naar Aalsmeer, Voordat ze een eigen bakkerij hadden, mochten ze bakken in de bakkerij van Van de Beukel. Weer later konden ze ook terecht bij Gebroeders Gortzak en veel later hebben ze de laatste toen overgenomen.”
Verzuiling in het broodwezen…..
“Je had inderdaad destijds veel bakkers. Mijn vader en oom hebben later Passchier en Zuyderhoudt overgenomen. Die hadden geen opvolgers. Later had je nog veel meer bakkers: Doeswijk, Boogaards, Roodenburg, De Eendracht, Gerard Jansen om er een paar te noemen. En dan had je nog Van Gils, maar die bakte geen brood, alleen gebak. Elke bakker ventte ook brood, ieder had zijn eigen wijk. Ik ging zelf ook op mijn veertiende al met de bakfiets met brood de wijk in. En dan had je als middenstander ook je eigen aanhang. Katholieken gingen doorgaans naar bakker Doeswijk, bij ons kwamen veel Doopsgezinden”
Jij werd de derde generatie bakker in de Voogesfamilie. Ooit overwogen een ander vak te kiezen?
“Nee, ik ben op mijn veertiende begonnen met werken bij mijn ooms. Ik had een hekel aan leren, was daar nooit dol op en met mijn handen bezig zijn in de bakkerij trok me van jongs af aan. Ik heb werken altijd leuker gevonden dan leren. Nou, zei mijn vader, kom dan maar ons, kan je hier aan de slag. Twintig jaar later, ik was toen 34, stapte mijn vader uit de zaak en heb ik samen met Wenneke de zaak overgenomen. Wenneke werkte op kantoor bij Kommer Baarsen en samen zijn we toen het bedrijf gaan leiden. Prachtige jaren. Samen keihard gewerkt, zeg maar, dag en nacht.”
Wenneke: “Ik wist niks van een bakkerij, had altijd administratief werk gedaan, maar het lukte al gauw me in te werken.”
Het was in de tijd dat veel bakkerijen stopten met hun bedrijf. Vooges breidde echter zijn 'imperium' uit. Er werd diverse malen in de Zijdstraat verhuisd om uiteindelijk al weer vele jaren op de bekende plek naast Blokker te zijn gevestigd.
Ook het assortiment breidde uit. Bleef de aankoop van veel Aalsmeerders in het verleden beperkt tot een halfje wit, een heel bruin en 's zaterdags wat kadetjes, mede door de komst van de supermarkten werden bakkers inventiever. En Martin Vooges heeft altijd zijn ogen goed de kost geven, ook op de vele vakantiereizen die het echtpaar maakte.
Martin: “Zag ik bijvoorbeeld op wintersport in Oostenrijk een Semmelbroodje, dan maakte ik dat na. En in Frankrijk vond ik dan bijvoorbeeld een bepaalde brioche. Thuis daarmee aan de slag. Ik heb nog een diploma gehaald in het bakken van Frans stokbrood, want dat is echt anders als het stokbrood zoals wij het hier bakken.”
College Frans stokbrood
Er volgt een klein en gedetailleerd college over de fabricage van het befaamde Franse stokbrood.
Martin vervolgt: ”We waren altijd in voor nieuwe dingen. En we hadden naast onze klanten in de winkel ook altijd onze leveranties aan grote bedrijven, aan exporteurs, aan de veiling, aan Schiphol en aan Joop van den Ende. Heel lang leverden we bijvoorbeeld ook aan Fokker. Als zulke grote klanten dan wegvallen dan moet je weer op zoek naar andere dingen. Daar ben je ondernemer voor.”
Wenneke: ”We hadden ook altijd geweldig personeel, het voelde als familie en dan denk ik aan Woudie, aan de zussen Joke, Inge en Mieke die er nog steeds zijn. Iedereen was enthousiast. We betrokken het personeel ook overal bij, je deed alles gezamenlijk. Ik herinner me dat ik soms buiten de ramen aan het lappen was en dan zeiden klanten wel: moet jij nou die ramen zelf lappen? Ja, waarom niet. We maakten geen verschil, iedereen pakte aan. Eens per jaar ging Martin er met de mannelijke medewerkers op uit en ik met de dames.”
Martin: ”Wij hebben echt de tijd mee gehad, dat is nu allemaal anders. Stonden er zaterdag al vroeg lange rijen klanten voor de deur, moesten ze een nummertje trekken. Maar ja, toen kreeg je de opkomst van de supermarkten. Die namen en nemen nog steeds al meer omzet mee uit de broodbranche. Jonge mensen hebben het druk, doen boodschappen in de supermarkten en nemen daar dan ook brood mee. En er is keus uit zo'n dertig soorten brood. Wij zijn er wel trots op dat onze zaak nog steeds zeer succesvol wordt voortgezet door Wim, Corine en Jasper Engel.”
Schetst nog eens de hectiek van hun vroegere ondernemersleven.
“Keihard, ja echt keihard hebben we altijd gewerkt. Elke nacht om drie uur gaan bakken, dat was je gewend. En in de decembermaand werkten in het verleden ook tante Jo, tante Lies en anderen mee. De decembermaand was en is nog steeds de mooiste maand in het bakkersvak.”
Had je ooit tijd voor hobbies?
“Nou nee, in die tijd echt helemaal niet.”
Je stopte met de bakkerszaak vrij jong, je was nog geen vijftig jaar.
“In zestien jaar hebben we het verdiend en daarom stopten we zestien jaar geleden.”
Verdwenen saamhorigheid
Naast het veranderend koopgedrag van de consument verdween langzamerhand ook de onderlinge saamhorigheid tussen de Aalsmeerse ondernemers, zegt Vooges, “er was destijds overleg, er waren gezamenlijke reisjes, er was openheid en dat is allemaal verdwenen. Neem alleen al in de Zijdstraat de openingstijden. Sommige winkels gaan zaterdag om half 10 open, op zaterdag gaat de een om half drie dicht, een ander weer op een later uur. De ondernemers bemoeien zich nauwelijks met elkaar, ieder heeft echt zijn eigen toko. Klantentrouw is er nauwelijks meer. Men vergeet als ondernemer dat je voortdurend moet investeren in je klanten, dan komt de trouw er ook wel.”
Terug naar nu. Hoe brengen jullie nu doorgaans de dag door?
Martin: ”Er is genoeg in en om het huis te doen. En Wenneke speelt tennis. Ik zit in het bestuur van de Korenmolen, assisteer een vriend bij de botenstalling, tennis, golf en we reizen graag.”
Wenneke: ”En vergeet niet het zelf roken van zalm. Jij volgde een cursus en maakt nu de lekkerste zalm.”
Aan het einde van het gesprek word ik meegetroond naar prachtig houtsnijwerk aan de wand van de gang.
Martin: ”Ja, ook een hobby van me. Heel leuk om te doen. Nee, we vervelen ons echt niet.“
Tekst: Leni Paul, foto's Arjen Vos
(advertentie)
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
6 reacties
Ik haalde gebak bij oom theo en tante jo en verkocht het door in mijn broodwijk in Badhoevedorp in de jaren 70.
Bakker Bart Brengt Best Brood Bij u thuis.
Mooie tijd.
Vriendelijke groet Bart.
Ik haalde gebak bij oom theo en tante jo en verkocht het door in mijn broodwijk in Badhoevedorp in de jaren 70.
Bakker Bart Brengt Best Brood Bij u thuis.
Mooie tijd.
Vriendelijke groet Bart.
Onwijs leuk artikel Martin! Ik heb jouw ‘Vooges brood’ nooit geproefd, toen woonde we nog in Nieuwveen, maar jouw gerookte zalm is verrukkelijk! Vakman!
Van 1981 t/m 1987 als bakkerij hulpje bij Martin en Wenneke gewerkt, heb in de bakkerij echt leren werken.
Denk er nog steeds met veel plezier aan terug!
Groet,
Rob
Een bakkersfamilie met een goud randje!!
Een goed ondernemer in hard en nieren!!
Veel gezondheid en geluk in uw verdere leven.
GR Jacques,
Nog altijd blij dat ik als wethouder tegen de stroom in hun woonplek aan de poel mogeljjk heb gemaakt..