‘Muziek moet zijn werk doen; kippenvel geven…’

Sfeer: Kudelstaart. Samen op de bank met pepernoten. Buiten is het donker, binnen is het gezellig. De kinderen slapen.

Wat maakt je radioprogramma zo leuk?  Ik probeer het gevoel te geven dat, als je naar de Friday Zone luistert, je denkt: “Wauw, ah, gaaf.” Dat is mijn radioformat. Continu uptempo, geen extremen of rock. Gewoon feel good-muziek uit de 70’s tot en met nu. Ik bedenk dat de luisteraars thuis zin krijgen in een dansje als ze naar me luisteren.

Muziek moet zijn werk doen. Je kippenvel geven. De mensen moeten trillende voeten krijgen. Lekker de speakers op hard en genieten. Ja, ik gebruik mijn eigen platencollectie. Ik heb er heel veel en ik gebruik Spotify. Het format lijkt op Dance Classics van London Heart. Maar ik ben erachter gekomen dat ze daar maar honderd platen draaien. Ik ga echt op zoek naar steeds nieuwe platen.

Waarom maak je radio?
Omdat je een bepaalde fantasiewereld creëert waarin je mensen gelukkig kunt maken met muziek. Zelf krijg ik een kick als ik een bepaalde plaat weet te vinden en de mensen aan de andere kant denken “Hé die ken ik nog van vroeger!” Ik was niet zo’n uitgaanstype die in de disco flink op de dansvloer bezig was. Eerder het verlegen jongetje. Radio is redelijk anoniem. Mijn collega op mijn werk luisterde eens naar mijn uitzending op Radio Aalsmeer en zei later: ”Wat klonk je anders!” Ja, ik luister gelijk op de avond The Friday Zone terug. Dan let ik op stopwoorden. Ben ik duidelijk? Ik ben altijd heel kritisch. Maar ik ben wel vaak tevreden erover.

Uiteindelijk heb ik met een mes al mijn geld uit een spaarpot gehaald. Ik ging naar de winkel Correct om een echte FM-microfoon te kopen. Tot die tijd moest ik gewoon met mijn mond heel dichtbij de cassetterecorder praten. Met deze goeie AKAI-microfoon kon ik tien meter uitzenden op een FM-frequentie! Mijn vader was niet blij toen hij erachter kwam dat ik mijn spaarpot had leeggemaakt. Ik zeker wel. Een technische vriend van de familie hielp me bij de volgende stap. Een dubbele microfoon. Toen had ik plots een reportageset!

Mijn ouders lieten me best wel vrij. Op een dag klom ik zelfs op ons dak om er een enorme antenne op te zetten. Ik begreep later dat dankzij de drassige grond van de Haarlemmermeer de frequentie extra werd geleid. De zender wordt dan extra sterk!

VLOH FM
Toen ik vijftien was startte ik bij VLOH FM. Het jongerenprogramma. Daar mocht ik de productie doen. Wat dat was? Ik nam de telefoon op en ging achter het nieuws aan. Nee, ik mocht nooit achter de microfoon.

Radio de Branding
Later maakte ik een overstap. Bram Heijstek was programmaleider bij Radio de Branding. Dat was een zender in het bejaardentehuis van Hoofddorp en Heemstede. Ik ging daar naar toe en leerde een heel ander soort muziek kennen, Mozart en Mieke Telkamp. Ze waren toen van plan een lokale omroep te beginnen en dat lukte. Daar kreeg ik op de zaterdagmiddag een jongerenradioprogramma. We zonden uit van Heemstede tot Bennebroek. Vorig jaar is Radio de Branding gestopt. Jammer.

Ja, die eerste tijd op de radio was allemaal zonder begeleiding. Ik moest het allemaal zelf uitvinden. Dat is wel goed. Dat is de manier waarop je een eigen stijl ontwikkelt. Ik wilde meer dan de Branding. Ik stuurde cassettebandjes van mijn jongerenradioprogramma naar andere omroepen. Weinig succes. Ik kreeg steeds te horen “Je bent niet goed genoeg.”

Holland FM en Stadsradio Rotterdam
De programmaleider van Holland FM kwam op een dag spontaan langs. Dit was mijn kans! Ik had daar ook een bandje naar toegestuurd. Gelukkig was ik die dag in de studio. Eindelijk had ik een ingang. Hij zei: “Ik heb je bandje gehoord. Kom maar vrijdag in de nacht langs”. Probeer je voor te stellen: nachtradio. Ik was een jongen van zeventien jaar en ging dus die vrijdagnacht op reis van Vijfhuizen naar Rotterdam. Om elf uur in de avond stapte ik daar binnen en zag allemaal professionele radiomakers!

Ik zou die nacht laat beginnen maar de DJ van twaalf uur was er niet dus werd ik stipt om twaalf uur achter de microfoon neergezet. Wauw. Ik zat in Europa op de satelliet en in Nederland op de kabel. Beneden zaten al die radiomakers naar me te luisteren, het was een spannende nacht. Holland FM was niet mijn soort zender maar wel nieuw. Ik was zo blij: het was betaald werk. Tegen mijn baantje bij Xenos kon ik zeggen: “Ik kom niet meer.” Dat vond ik wel stoer. Het ging er professioneel aan toe bij de radio. Ze waren erg populair. Probeer je voor te stellen: er was een advertentieafdeling met acht man. Alle muziek van elk programma was strak geprogrammeerd. Mooie tijd. Vijf dagen in de week zat ik in Rotterdam.

Toen ik in 1998 een jaar of vijfentwintig was, kwam daar een professioneel automatiseringspakket. Computers vond ik wel leuk. Daarom keek ik even in de manual en nam ik ook een deel van de muziekcoördinatie erbij. Op een gegeven ogenblik kwam er een omslag. Om de luistercijfers hoog te houden ging men steeds meer andere stations imiteren. Radio 538 kwam op. De flair ging er langzaam vanaf. De goede mensen gingen weg. Weet je… luisteraars voelen of het echt leeft.

Holland FM is later verkocht aan Veronica vanwege de AM-frequentie die men in bezit had. Dat was echt vechten om radiofrequenties. Dat was de tijd dat ik dacht: “Ik heb alleen maar radio op mijn cv.” Ik stopte! Eerst probeerde ik het als reisleider in Orlando. Maar dat avontuur was snel voorbij. Terug in Nederland ging ik nog even terug naar stadsradio Rotterdam maar kwam via een uitzendbureau bij KPN terecht en later bij ABN AMRO.

Ik ben toen gestopt met radio. Heel lang. Veertien jaar lang geen minuut radio meer gemaakt.

Waarom nu bij Radio Aalsmeer?
Een tijdje geleden luisterde ik een uitzending van vroeger. Ik dacht: “Dat klinkt echt wel goed.”  Ik heb toen Rick FM benaderd. Ik kreeg de vrijdag van negen tot elf. Dat voelde niet goed. Het werd een teleurstelling. Ik kreeg een kaart en een code voor een deur van een flat. Na een half jaar dacht ik: ”Voor wie zit ik nu te draaien?” Het was een mismatch.

Vorig jaar juni nam ik contact op met Radio Aalsmeer en er was gelijk een klik. Dit is zo anders. Er is betrokkenheid en de locatie is inspirerend en levendig. Deze omroep heeft geen preformat en is zichtbaar met leuke locatie-uitzendingen. Ik merk dat er een vaste groep luisteraars is. Soms zou je willen dat Radio Aalsmeer groter was. Trek Amstelveen erbij.  Zet de zender lekker op dat hoge dak van de Crown Studio of zet hem op de watertoren, dan straalt hij overal mooi overheen.

Wat maakt een DJ goed?
Een eigen geluid. Vroeger hadden DJ’s een unieke stem. Denk maar aan Tom Mulder, Jeroen van Inkel en Cas van Iersel. Weet je nog Peter van Bruggen met het Weeshuis van de Hits? Hij wist echt een hele mooie sfeer neer te zetten.

Wat volgens mij een DJ echt goed maakt is een goede voorbereiding. Als je je programma voorbereidt ben je veel relaxter. Past de muziek? Zet ik geen vier vrouwen achter elkaar? Is de muziek verassend genoeg?

Wat is je Radio-blunder?
Geen blunders in de praktijk maar wel altijd in mijn dromen. Vorige week nog. Ik kom op de locatie en het is heel rommelig. De plaat loopt af en ik moet de tijd volpraten. Of ik droom dat de cd helemaal ergens anders ligt. Wat ik ook vaak droom: ik ben net een broodje halen en in de winkel hoor ik dat de plaat afloopt. Ik moet snel terug. Ja, ook in de 14 jaar dat ik geen radio maakte had ik deze dromen.

Het rare is: het gaat eigenlijk altijd wel goed in het echt. Ja, vroeger sloeg de cd weleens over. Nu ik weer radio maak komen de dromen wel vaker terug.

Wie zijn je radiohelden?
Eddie Keur, hij heeft echt humor en is erg gevat, hij heeft ook een uniek stemgeluid. En ook zeker Paul de Leeuw. Vroeger maakte hij hele bijzondere radio. Op de dinsdagochtend. Soort van Schreeuw van de Leeuw. Toen was hij nog niet zo bekend. Hij deed echt iets totaal anders. Je hoorde gewoon dat hij het leuk vond om te doen. Hij had echt overal lak aan. Dan keek hij naar de platen voor hem en zei: “Nou daar hoor je ook nooit meer wat van.”

Kan je zonder radio?
Nee. Uiteindelijk is mijn conclusie van niet. The Friday Zone is een moment voor mijzelf. Een energieboost. Het is een leuk programma. Het voelt daarna net alsof ik net de marathon heb gelopen.

Wat mis je bij Radio Aalsmeer?
Een goede dagprogrammering. En een goed soulprogramma. Als Ferry Maat in Aalsmeer komt dan is alles uitverkocht. Als hij zoveel mensen op de been brengt dan moet zo’n soul radioprogramma ook een succes worden.

Wat is je favoriete lied?
Dat is PHD met: 'I won’t let you down'. Dan ben ik weer dat jongetje dat onder de kerstboom speelt met zijn nieuwe playmobil en luistert naar de muziek op de radio.

Tekst Anna Maria Mantel, foto Arjen Vos.

                                        – advertentie –