Het voorjaar is vanouds het ideale seizoen om te trouwen. Alleen al deze week vieren twee Aalsmeerse echtparen hun 60-jarige huwelijksdag en één echtpaar kijkt zelfs terug op 65 jaar huwelijk. Dinsdag kwamen verslaggeefster en fotograaf van AalsmeerVandaag langs bij Ans en Gerard-Verlaan-Siep. Een bezoek aan een opmerkelijk echtpaar.
Een smaakvol ingericht huis aan de Hoofdweg in Kudelstaart. Veel bloeiende en groene planten in de huiskamer, aan een van de wanden een goed gevulde boekenkast. Voor het huis de boomgaard in lentesfeer en kakelende kipjes in een ruime behuizing.
Nee, de burgemeester hebben we afgebeld, zegt Ans Verlaan-Siep (84) opgewekt. En op even montere toon voegt echtgenoot Gerard (85) er aan toe: ”We hebben daar niet zo'n behoefte aan dat die langskomt.”
Etiket 'bejaard'
Wij, als professionele nieuwsgaarders, willen natuurlijk ook zonder het 'burgemeestersmoment' wel een en ander weten en de allereerste vraag aan dit opvallend kwieke echtpaar dat oogt als kordate zestigers is: Wat is het geheim dat op jullie beiden niet het etiket: 'bejaard' kan worden geplakt?
Gerard legt op die vraag zijn spannende boek van Barbara van Beukering 'Kruip nooit achter de Geraniums' even weg en wil kwijt dat hij nog iedere dag met veel plezier bezig is in zijn vak.
“Ik heb van jongsafaan hard gewerkt. Eerst boerenwerk gedaan, in dienst geweest, daarna als chauffeur gewerkt. Ik ben al gauw mijn eigen transportbedrijf begonnen. En weer later heb ik allerlei opslagloodsen aan het Schinkeldijkje in beheer genomen, die worden verhuurd en daar houd ik me nog dagelijks mee bezig. Ik werk van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en dat is prima.”
Onderwijzeres
Ans, geboren en getogen in Amsterdam en ook het 'type aanpakken' doorliep in haar jeugd de toen nog geheten kweekschool en werd onderwijzeres in Bovenkerk.
“Daar had ik jongere kinderen uit het gezin van mijn toekomstige man in de klas en ja, zo kwam het aan tussen ons.”
De bruidegom moest nog in militaire dienst, waarna er al snel een huis kon worden gekocht aan de Oosteinderweg. En toen trouwen?
Ans: ”Nee, want de gemeenteregels waren toen zo dat als je een nog bewoond huis kocht, je drie jaar moest wachten totdat je het zelf mocht betrekken. Dus dat deden wij ook.”
Na 24 jaar Oosteinderweg en 18 jaar Schinkeldijkje wonen ze ze sinds 13 jaar tot hun grote genoegen op de Hoofdweg.
Gerard: ”Ans wilde een huis met alles gelijkvloers en een boomgaard voor de deur. Nou, dat hebben we hier.”
Er kwamen drie kinderen, twee dochters en een zoon. De laatste woont in Monnickendam, een dochter op Curacao en de andere in Kudelstaart.
“De laatste geeft Engelse les op het Alkwin College, maar tot ons grote genoegen heeft ze te kennnen gegeven de zaak van haar vader te willen overnemen.”
Gerard, opgetogen: ”En ze doet het heel goed.”
Feestelijke maaltijd
De zeven kleinkinderen wonen geen van allen in Aalsmeer, maar komen regelmatig langs. Voor dit huwelijksfeest stapt die middag een kleinkind uit het Curacaose gezin binnen. Zij studeert diergeneeskunde in Utrecht en zal diezelfde avond ook met andere familieleden aanwezig zijn bij de feestelijke maaltijd in het Libanese restaurant in Hoofddorp waar in familiekring het 60-jarige huwelijksfeest zal worden gevierd.
Oma Ans trots: ”Alle drie de kleinkinderen uit Curacao studeren in Nederland. Ja, we zijn zelf ook diverse keren in Curacao geweest.”
Volksdansclub
Gerard werkt dus nog dagelijks in zijn bedrijf. Wel tijd voor hobbies?
“Ik houd van schaatsen en ik bridge elke week!
De dagen van Ans zijn ook gevuld, zo laat ze enthousiast weten.
“Nee, we zijn niet het type mensen dat samen handje in handje naar Albert Heijn gaat. Ik ben lid van een cultureel clubje, we gaan naar musea en zo en verder ga ik drie keer per week te vinden op een volksdansclub. Dat is heel leuk en houdt een mens fit.”
Ineens, op strijdbare toon: “Weet je wat ons op de Kudelstaartse club deze week wel boos maakte? Wij krijgen ineens te horen dat we op het Kudelstaartse clubje de prijzen met veertig procent worden verhoogd. Participe zo heet de organisatie vindt dat de prijzen moeten worden gelijkgetrokken. Kijk, dat vinden wij als oudere dansers dus niet leuk. Want we dansen allemaal heel graag en het is goed voor ouderen.”
Tekst en foto's Leni Paul en Jaap Maars
(advertentie)