Jan van Dillewijn had ook oog voor het dorp

Door: Leni Paul. De laatste weken ontvielen ons diverse inwoners die voor de Aalsmeerse gemeenschap veel betekend hebben. Nadat wij in een In Memoriam aandacht schonken aan bekend bloemenexporteur Henk de Gooijer en oud-veilingdirecteur André Mulder, willen wij op deze plaats ook de op 31 december overleden Jan van Dillewijn gedenken.

Wie in Aalsmeer de naam Van Dillewijn noemt, associeert deze ongetwijfeld direct met het vermaarde bedrijf Van Dillewijn Verpakkingen. Ruim een eeuw geleden opgezet door Jacob van Dillewijn, de vader van Jan. Vader Jacob begon in 1916 met het uitvouwen van kranten in een schuur, in de tuin, achter zijn huis in de Chrysantenstraat. Hij bracht ze zowel naar de handelaren in de Centrale Aalsmeerse Veiling als naar Bloemenlust. De handel kwam op gang en daar wist hij goed op in te spelen.

Zoon Jan doorliep de plaatselijke Ulo en kwam bij vader in de zaak die allengs groeide en groeide en de geschiedenis is bekend: Van Dillewijn werd een bloeiende zaak die niet alleen een begrip werd in de binnenlandse groothandel van bloemen en planten maar ook in de nationale en internationale bloemenexport.

Vestigingen elders
Lorena van Dillewijn, weduwe van Jan, geeft ons aan de hand van vele artikelen uit binnen- en buitenlandse kranten inzicht in hoe de zaak zich jaarlijks uitbreidde. “Jan ging veel naar het buitenland, bezocht er bloemententoonstellingen en ik ging ook vele malen met hem mee. De firma Van Dillewijn kreeg ook vestigingen elders zoals bijvoorbeeld in Nairobi in Kenya, in Ethiopië en Miami. Voortdurend breidde ook het verpakkingsmateriaal uit, de vormen en het materiaal veranderde en Jan bracht dat graag wereldwijd onder de aandacht.”

Naast de beroepshalve gemaakte reizen bleef Jan oog houden voor het eigen dorp en was nauw betrokken bij diverse verenigingen zoals de voetbalvereniging Aalsmeer. Ook het evenement Aalsmeer2000 kon op zijn genereuze steun rekenen. Dat gold ook voor de actie Tsjernobyl waarbij kinderen uit die omgeving bij onder meer Aalsmeerse gezinnen konden aansterken.

Mensen stimuleren
Oud-Rabobankdirecteur Berry Philippa noemt Jan van Dillewijn een geweldig goede zakenman en ook een goed mens dat bereid was zich in te zetten in het verenigingsleven. Hij wist de mensen om zich heen te stimuleren en enthousiast te maken,” aldus Philippa.

Veel vakgenoten herinneren zich ongetwijfeld nog het feest ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan van de firma Van Dillewijn.

Het bedrijf waarvan ook zuster Jacqueline en zwager Gerard deel uitmaakten had inmiddels diverse vestigingen op het industrieterrein in de Turfstekerstraat waar zowel het kantoorpersoneel als de verpakkingshallen en de showroom waren ondergebracht.

Goed contact met concurrentie
En kwam er bij een in de loop der jaren stijgende export en uitbreiding van de binnenlandse handel ook concurrentie? “Ja,” zegt Lorena, “er waren in Aalsmeer en omgeving nog andere bedrijven die verpakkingen leverden. Maar de markt was groot genoeg en er was altijd een goed contact onderling.”

Inmiddels veranderde er veel, Jan van Dillewijn trok zich terug waarna de klanten voortaan onder de naam Paardekooper werden bediend.

Gangmaker
Uw echtgenoot stond bekend om zijn opgeruimde karakter, zijn spontaniteit en zijn uitstraling om gemakkelijk contact te leggen met iedereen die hij ontmoette. Op de rouwkaart stond hij ook vrolijk afgebeeld en de woorden levensgenieter, ondernemer en gangmaker benadrukken nog eens dat beeld. Lorena: “Ja en dat bleek ook uit de vele reacties die we kregen bij zijn overlijden. Uit veel landen kwamen er steunbetuigingen.”

Jan hield van zijn vak en toen het bedrijf in 1991 de BOV-trofee, een prestigieuze landelijke onderscheiding die staat voor ‘buitengewoon ondernemerschap’ in ontvangst mocht nemen, stemde hem dit terecht trots.

“Jan was ook dol op zijn kinderen. Dat twee zoons in de zaak kwamen werken deed hem goed.”

Lorena: ”We maakten samen vele reizen en genoten van onze vrije tijd. Al ging de laatste jaren de gezondheid van Jan wel achteruit. We zijn heel blij dat we Jan thuis in eigen omgeving hebben kunnen houden en dat hij ook thuis is gestorven. Jan zei zelf: ‘ik heb een mooi leven gehad maar je kunt niet altijd geluk hebben…’”

(Foto’s privé-archief familie Van Dillewijn)