‘Ik ben helemaal gek van mensen’

Sfeer: gezelligheid en twéé kerstkransjes bij de thee.

Hoe begon je bij Radio Aalsmeer?
Ik ben een ouwe rot. Dat weet ik dus niet. Het is alweer bijna 25 jaar geleden. Denk dat het van de voetbal uitging. Ik was wedstrijdsecretaris bij VVA. Ik kwam via daar in contact met de radio. Op een gegeven moment was er de opening van Radio Aalsmeer. Affijn, het was dus gelijk met een uitzending. Dan zit je daar en je kent een aantal mensen. Om drie uur kwam voorzitter Joop van der Jagt binnen en vraagt mij: wat doe jij hier? Ik kijk Cock Bareuh en Jan Peterse aan en zeg: “Ik ga een paar telefoontjes plegen om de voetbalstanden te horen.” Nou zeggen ze: “Je mot niet zoveel bellen want dat is een dure grap.”  Dus ik zorgde dat ik voortaan rond half vijf één club belde, dan wist ik gelijk alle uitslagen. Het was heel gezellig op de zaterdag. Soms stond ik langs de lijn en belde ik naar de studio. Dan zeiden ze :”Eerst moet dit plaatje nog uitspelen.” Tja, ik vergat altijd de namen… dan zei ik gewoon Aalsmeer gaat goed of Aalsmeer redt het niet. Zoiets ging gewoon zo. Omdat er toen niemand op de velden was. Dan spring je gewoon in.

Wat was je eerste programma bij Radio Aalsmeer?
Ik deed dus sport en later politiek. Ik heb ook nog een tijdje samen met een Molukse dame een 'etnische en culturele minderheden'-programma gedaan. Haar naam was mevrouw Noya-Tuwanakotta. Dat ging over buitenlanders en van alles en nog wat. Wat ze hier deden en zus en zo. Hoe ze kerstfeest en nieuwjaar vierden. Ik ben helemaal gek van mensen. Radiomaken is gewoon hartstikke leuk. Nee, ik luister mijzelf nooit terug. Ik vind dat niet zo interessant. Ik heb in deze 25 jaar heel veel gedaan voor Radio Aalsmeer. Ik weet nog de eerste pramenrace. Dan ging ik van startschot op de Pontweg naar de brug N201 tot uiteindelijk het eindschot bij restaurant de Nieuwe Meer. Dan belde ik weer naar de studio om de tijden door te geven.

In de Baccarastraat was het toch anders toen. Je was gescheiden van alles. De techniek was op een andere plek. Dat was een aparte setting waar je van tevoren met de gasten kon gaan zitten. Nu is alles open in de studio. Je hoort van alles. De techniek is samen met ons. Je hoort de telefoontjes die worden gedaan.

Nu maak je Aalsmeer Politiek. Hoe is dat gekomen?
Dat was in de tijd dat Constantijn Hoffscholte nog bij de radio was. Samen gingen wij voor op zoek naar een radiomodel om politiek dichterbij de bewoners te brengen. Dan stond bijvoorbeeld de nieuwe N201 op de politieke agenda en dan gingen we naar de bewoners daar met een apparaatje om ze te interviewen. Dan vroegen we hoe ze daarover dachten.

Kan je zonder radio?
Nee. Ik vind het leuk dat je met mensen in aanraking komt. Het is een fijn medium. Te leuk om te doen. Bij de braderie hadden we ooit een keer in een tent een heel mooi live politiek gesprek op de radio. Dat was in de Zijdstraat op het Molenplein met Jan Peterse. Ja, je had het over van alles en nog wat. Dat is wel zo’n vijftien jaar geleden. We zaten in de uitzending met heel veel mensen om ons heen. Dan is radio extra mooi om te doen.

Wat maakt een radiopresentator goed?
Als je overal goed luistert en thuis in je hoofd flink over de onderwerpen nadenkt. Ik ben een goede luisteraar. Tijdens het vraaggesprek met een politicus moet je altijd denken aan de luisteraar. Wat wil de burger graag weten? Dat moet jij dan duidelijk weten te maken. Je weet al vaak van tevoren wat is beslist in de Tweede Kamer en wat onze kant op komt. Je moet zorgen dat de mensen het hier ook begrijpen. Ik ben geen journalist. Mijn dochter is journaliste. Ze schrijft voor medische vakbladen.

Radioblunder?
Ja, dat was die miskleun een paar weken geleden vanuit het raadhuis bij de raadsvergadering. Ik bediende de verkeerde knopjes waardoor de uitzending de mist in ging. Volgende keer maar beter.

Wie zijn je radiohelden?
Ik luister vaak naar Cock Bareuh. Dat is dan wel vaak uitzending gemist omdat mijn vrouw en ik veel wandelen. We lopen nu het trekvogelpad. Soms kom ik thuis en zet ik de radio nog even aan. Joke Wegman is ook goed. Altijd goed met mensen.

Wat mis je bij Radio Aalsmeer?
De gezelligheid van vroeger. Het contact met andere personen. Toen kende je mekaar en je bleef nog eventjes. Je ging nog even samen de redactiekamer in. Wat ik nog meer mis? Ik zoek personen voor de politieke verslaggeving. Wij bij Politiek Aalsmeer worden ook ouder. Gewoon om ons programma meer bekendheid te geven. Maar ja. Vind ze maar. Verslaggeving en redactiewerk.

Wat is je lievelingsliedje?
De Vrouwen van Celtic Woman. Dat zijn vier vrouwen. Er is één dikke bij en die kan zo geweldig zingen! Chloë Agnew When you Believe is een mooi lied.

Tekst Anna-Maria Mantel, foto Arjen Vos

                                                    – advertentie –