Hoe is het nu met… Ruud van het Kaar?

‘We hebben in Aalsmeer tussen de 3000 en 4000 mensen leren dansen…’

Door: Arjen Vos. Tussen 1983 en 1993 was de dansschool van Ruud van het Kaar ongekend populair als uitgaansgelegenheid voor de jeugd van Aalsmeer en omliggende plaatsen. Elkaar ontmoeten en tegelijk de vaardigheden van quickstep, tango, chachacha en het hele scala van ballroom en Latin dansvormen onder de knie krijgen, was destijds een gouden combinatie. Hoe is het nu met Ruud van het Kaar, die Aalsmeer midden jaren ’90 met tegenzin maar noodgedwongen moest verlaten. “Het was een prachtig deel van mijn leven. Ik denk er nog bijna elke dag met een warm hart aan terug.”

Het is overduidelijk lang geleden dat Ruud (73) in Aalsmeer was. Zich verbazend over de rotondes parkeerde hij aanvankelijk bij De Oude Veiling maar besefte al snel dat hij bij café Vleghaar moest zijn. Een begrijpelijke vergissing want Ruud heeft zowel bij De Oude Veiling als in de Weteringstraat een verleden als dansschoolhouder.

Gegrepen door het dansvirus
Aan tafel bij Vleghaar met zicht op het trappenhuis en gevel van zijn voormalige dansschool komt er veel nostalgie los. Herinneringen te over met onder meer balavonden waar zomaar 300 mensen op afkwamen. Maar de herinnering aan Aalsmeer begint voor Ruud eind jaren ’70. Opgeleid als elektrotechnicus bij de KLM is voor hem aanvankelijk de cockpit van de Boeing 747 zijn dagelijkse werkplek. Maar de nog jonge grondwerktuigkundige zal na zes jaar zijn vleugels op een andere manier uitslaan. Al sinds zijn zeventiende is hij namelijk gegrepen door het dansvirus. “Alle krantenjongens uit Badhoevedorp, waar ik als enig kind opgroeide, gingen op dansles. Dus ik als bezorger van Het Vrije Volk ook. Met de brommer reed ik wekelijks naar De Oude Veiling waar mevrouw Van der Moolen dansles gaf.”

De jonge Ruud had er niet alleen plezier in maar bleek ook aanleg te hebben. Met Betty van der Moolen, de dochter van de dansjuf, vormde hij een koppel dat zelfs wedstrijd dansend het land doorging.

Zelf de dansvloer leggen
“In 1979 heb ik mijn diploma’s gehaald en nam de dansschool over. Het nadeel van De Oude Veiling was dat de zalen ook aan andere clubs verhuurd werden. Pas als de kegelclub eruit was mochten wij erin. Maar dan moesten we nog wel eerst de vloer van betonplexplaten erin leggen. Twee keer per week op- en afbreken, daar waren we met een ploegje toch steeds drie kwartier mee bezig. Omdat ik naar meerdere avonden wilde en daar geen ruimte voor was, ben ik op zoek gegaan naar wat anders en kwam in 1983 bij de TV-studio’s uit. Daar kon ik 800 meter huren. Deze vroegere kantine van de veiling had een parketvloer, dat was helemaal mooi. Hier kon ik het grootser aanpakken met onder meer diner dansants, balavonden en ook doordeweekse lessen voor gehuwden.”

Ruud gaat het avontuur aan met de negen jaar jongere Reina op wie hij al eerder tijdens het lesgeven voor mevrouw Van den Moolen smoorverliefd was geworden. Hij trouwde met haar en liet een huis bouwen op de Uiterweg. Daar kreeg het koppel twee zonen.

Bier en rook
Op de nieuwe stek beleeft de dansschool volgens Ruud gouden tijden. “We konden hier zelf de horeca doen en lieten er dus een bar in bouwen. Ook maakten we vaste zithoeken en lieten een demontabele tussenwand plaatsen zodat we in twee zalen tegelijk les konden geven. Op zondagmiddag hadden we vaak vrijdansen Voor de jeugd was dat fantastisch, velen hielpen ’s ochtends in de kwekerij en hadden ’s middags tijd en geld over om uit te gaan.” Ruud schetst een vrolijk beeld waarbij er heel wat bier doorheen ging en er flink gerookt werd. “Anderhalf fust bier werd er op een zondag weggetapt en de asbakken waren niet bij te lopen. We hadden per jaar 600 mensen op les. Naar schatting hebben we in Aalsmeer tussen de 3000 en 4000 mensen leren dansen.”

Miami Sound Machine
Als hoogtepunten uit die tijd noemt Ruud de balavonden met demonstraties van professionele dansers en optredens van artiesten die praktisch aangereikt werden door Joop van den Ende die één deur verderop hoogtij vierde met de Soundmixshow en andere grote TV-producties. “We hadden hier Gerard Joling, Glennis Grace en tal van andere artiesten over de vloer. En Joop huurde ook wel onze zaal zodat artiesten rustig konden oefenen. Zo heeft Miami Sound Machine hier wel gebruik van gemaakt.”

Mijmerend over die tijd schieten Ruud verschillende namen te binnen van veelal jonge mensen die assisteerden bij het lesgeven of disco-avonden organiseerden: Barend Biesheuvel, Jacco Tulp, Hellen Dekker, Harm Telder, Paula Voogd, de familie Reynders zowel ouders als hun kinderen, Petra van Zanten, Michel en Shirley Vreeken, Marcel en Saskia Mieremet. “En dan mis ik vast nog een hele rits…”
Dubieus publiek
Behalve liefhebbers van dansen en gezelligheid trok de dansschool een enkele keer ook wat dubieuzer publiek. “We hebben één keer een vechtpartij gehad waar kettingen aan te pas kwamen. Toen ik daarvan aangifte deed bleek dat ik de helft van de boefjes die bij de politie in het boek stonden op les had. Bij mij waren het gewoon brave jongens.” Ook herinnert Ruud zich een beruchte Rijsenhouter die zo sterk was dat hij bij de Pannebar een deurpost uit de ankers trok en barkrukken uit het beton trok. “Ook bij mij heeft hij een keer de boel helpen slopen. Er was in de omgeving maar één agent die hem aankon…”

(lees verder onder de video)

Weg uit Aalsmeer
Precies tien jaar gingen dansminnend Aalsmeer en Van het Kaar samen walsend door het leven toen zich duistere wolken boven de dansschool samenpakten. Het huurcontract werd door De Raad Vastgoed opgezegd vanwege de expansiedrift van Joop van den Ende. Waar moest Van het Kaar toen naartoe? “Mijn eerste optie was het stuk grond op de hoek van de Dorpsstraat naast de brug. Het leek allemaal in orde maar de Rabobank trok ter elfder ure de financiering in. Dat verhaal stonk een beetje want korte tijd later, ik had de leges al betaald, bleek dat het aan iemand anders was verkocht.” Daarna probeerde de dansleraar om op de plek van de oude bibliotheek aan de Stommeerweg wat te bouwen, en ook het weilandje achter garage Donker was een serieuze optie maar dan moest hij wel zelf de toegangsweg aanleggen en een brug slaan. “De gemeente wilde er niet aan meewerken en de wethouder (Ad Verschueren, red.) zei: ‘als je het niet kunt betalen, dan hoor je niet in Aalsmeer.’ Dat was voor mij reden om verder te kijken.”

De 1500 ingezamelde handtekeningen en acties met spandoeken in het raadhuis konden de gemeente niet vermurwen mee te werken en toen Van het Kaar kon kiezen uit drie te koop staande dansscholen viel de keuze op Purmerend. Al heeft hij nog wel drie jaar dansles gegeven in het Middelpunt in Aalsmeer-Oost.

Tranen
Ook in Purmerend beleefden Ruud en Reina mooie tijden en werden met hun dansschool net als in Aalsmeer een begrip. Maar het pand waarin ze zelf ook woonden was oud en moest flink gemoderniseerd worden. In combinatie met een teruglopend leerlingenaantal (“vooral door de opkomst van de schermen”) dwong dat Ruud en Reina in 2012 tot stoppen. Terwijl Ruud de meegenomen krantenartikelen uitvouwt doet het hem zichtbaar pijn. “Ik heb er toen wel tranen om gelaten en krijg nog een brok in mijn keel als ik daaraan terugdenk,” zegt hij.

Tot 2019 gaven Ruud en Reina op huurbasis les. Tot Ruud in 2019 ziek werd en de diagnose beenmergkanker kreeg. “Toen moest ik echt stoppen. Ik ben behandeld en moet elke drie maanden op controle. Het is niet weg maar ze noemen het chronisch.”

Groepsreizen
Hoe brengen ze nu hun dagen door? Waar Ruud af en toe bestellingen bezorgt voor een relatie en golft, heeft Reina een trimsalon aan huis. Dansen doet het echtpaar nog wel regelmatig. Bijvoorbeeld bij de groepsreizen die twee keer per jaar worden georganiseerd en waarbij er dansles op het programma staat. “En ook als we zelf op vakantie zijn wagen we ons er nog wel aan. Maar dan moeten we vooral niet teveel laten zien anders worden we meteen gevraagd om een demonstratie te geven.”

(Foto’s Arjen Vos en privé-archief RvhK)