‘Het is gewoon altijd een feestje…’

Omdat het toch Paasweekend is, vandaag een extra lang interview met een medewerker van Radio Aalsmeer. Ron Leegwater, een man die als communicatiedeskundige weet wat het is om te praten, vertelde zijn 'levensverhaal' aan Anna-Maria Mantel. Het werd een lang avondje in het Westeinderpaviljoen…

 

Naam: Ron Leegwater

Programma: Vrijdagavondcafé op de vrijdagavond van negen tot elf uur

Functie: Presentatie, vormgeving en techniek

Beroep: Specialist Externe Communicatie, PR, Sponsoring en Woordvoering Rabobank.

 

Sfeer: Avond in het Westeinderpaviljoen. Samen aan de muntthee. Met honing. Volle bak en reuring om ons heen.

 

Waarom maak je radio?

Het is een drang. Het is een virus. Het is een uitlaatklep. Daarom ben ik zo blij met de vrijdagavond. Even wat anders aan het einde van je week, de zinnen verzetten. Bij mij is het vooral de muziek. Muziek is ook een passie.

 

Radio freak

Ik ben eigenlijk altijd wel een Radio Freak geweest. Je kent het wel. Als klein jochie cassettebandjes mixen voor onderweg tijdens de vakantie. Dan was ik aan het aan- en afkondigen, liedjes opnemen, grappen en grollen aan het maken. Op de schoolavond op de lagere school was ik ook altijd muziek aan het draaien. Ik moest de liedjes kennen én hebben. Voor mijn verjaardag gaf iedereen mij alleen maar platenbonnen. De top 10 van die week had ik toen altijd op single! Op de zaterdag kocht ik gewoon altijd bij platenzaak Otto in de Zijdstraat de nieuwste hits. Weet je dat ik net twee weken geleden mijn pick-up weer heb teruggezet thuis? Ben nu weer ‘oude’ LP’s aan het verzamelen. Ben zo stom geweest om ze destijds allemaal weg te doen. Nu draaien mijn jongens thuis weer mijn oude singeltjes. Ja die heb ik allemaal gelukkig wel bewaard. Kratten vol.

 

Andre van Duin

Mijn eerste single was André van Duin met 'Onzichtbare André.' André van Duin is de meest aardige bekende Nederlander en heel belangrijk in mijn leven. Elke zaterdag om vijf over half twee luisterde ik hoe Jan Rietman de Dikvoormekaarshow aankondigde op Hilversum drie. En dan aansluitend een half uur gieren en lachen. Technisch zat het (met de middelen van toen) al zo goed in elkaar.

 

Ooit in 1987 ging ik naar dansles en zag ik Joop van den Ende achter een raam staan bij de Studio’s Aalsmeer. Ik stond bij mijn fiets en klopte aan. Ik moest wel twee keer kloppen. Hij kwam met een grote frons bij de deur. Ik zei:  “Ik wil u wat vragen. Ik ben een enorme fan. Mag ik een keer meekijken bij de opnames van de show van André van Duin?” Joop zei: “Dat is geen probleem. Kom maandag en dan vraag je naar mij.” Maandag uit school meldde ik me bij de receptie. “Loop maar mee,” zei Joop. Ik zie André van Duin zitten naast Hans Otjes en Frans van Dusschoten. “Dit is Ron Leegwater, hij is fan van je,” André zegt: “Wil je een broodje?” Dan weet je je eigenlijk geen raad. Ik ben de hele middag gebleven. In de coulissen en ik zag alle opnames. En de weken daarna ook! De jaren erna ben ik André steeds blijven volgen en zo eens per jaar spreken we elkaar in het theater of studio. Vorig jaar kreeg ik nog een uitnodiging voor zijn jubileumshow. Heel speciaal om bij te zijn. Hij is vooral heel aardig. Hij is wel de rode draad in mijn leven. Zowel met zijn Top 40 Hits, Theater en televisieshows als met zijn Dikvoormekaarshows op de radio.

 

Hoe begon je bij de radio?

Ja. Ik hield niet van voetbal. Dan moet je toch wat verzinnen! Ha,ha. Het was 1989. Iemand die ik kende, stuurde destijds een opname van mij naar Vloh FM. De Lokale omroep van Haarlemmermeeer. Ik kon meteen aan het werk! Ik ging daar elke zaterdag radio maken van twaalf tot half twee. Dat was hitradio op de zaterdagmiddag en later einde middag de ‘Haarlemmermeer Top 30’. Ja, je werd wel in het diepe gegooid. De techniek was zoveel anders dan nu.

 

Jingles

De jingles waren nog op cart. Een groot vierkant ding. Dat ging in een jingle machine. Als je drie jingles achter elkaar wilde laten horen moest je heel snel wisselen omdat er maar twee machines waren. Dat was echt gaaf. Ik heb er nog een paar thuis. Ook jingles met de stem van André van Duin natuurlijk. Die trouwens onlangs weer nieuwe voor mij heeft gemaakt.

 

Aantal jaren later kreeg ik ook op de zondagmiddag een verzoekplaten-programma. Om een voorbeeld te geven van de populariteit: Er waren drie dames die minimaal 250 telefoontjes kregen tijdens de uitzending. Ik kreeg de hele tijd briefjes met verzoekjes om voor te lezen. Maar ja er was in die tijd ook weinig concurrentie. Zeker op de zondag verhuisde bijna heel Haarlemmermeer naar de lokale radio mee.

 

Na acht jaar startte ik met de radioshow ‘Vloh Compleet’. Dat lijkt heel erg op wat ik nu doe. We hadden elke week bijvoorbeeld een zondagsjarige. We werden dan echt plat gebeld. De plaatselijke bakker verzorgde de taart en dan hadden we een jarige aan de lijn. Ik zei dan: “Dan mag u nu met zijn allen gezellig de taart ophalen.”  Zaten er plots veertig man verjaardagsvisite in de studio! Heel leuk en gezellig. Elke vereniging kreeg ook vijf minuten om wat over zijn vereniging te vertellen. 

 

En toen werd het groter en groter? 
De volgende stap was een programma vanaf een groot podium met live artiesten. Ook weer op de zondagmiddag. Vanuit Discotheek The Challenge in Hoofddorp en vanuit Claus Party House. We hadden Sony en Heineken als sponsor en het was groot! We hadden een team voor de radio-uitzending van 25 man. Met alle platenmaatschappijen hadden we goede contacten waardoor vele bekende artiesten hun nieuwe single kwamen promoten. Marco Borsato, Henk Westbroek, Anita Meijer en ga maar door. Dat was heel gaaf toen.

 

Mooiste radiotijd

Ja, dat was echt mijn mooiste radiotijd. Elke zondag live radio maken met 300 man publiek. De hele tijd op het podium met geweldige artiesten. Glennis Grace bijvoorbeeld logeerde in die tijd bij haar opa en oma in Hoofddorp en kwam als 14 jarige bij mij in de uitzending. Ze trad op en de hele zaal ging plat! Het publiek ging helemaal uit zijn dak. Ik vroeg: “Moet ze weer terugkomen?” Ze is uiteindelijk tien keer teruggekomen! Ze had toen al die stem. Iedereen kwam langs. Ik ben nooit ziek geweest. Ik stond er altijd. Dat was een mooie tijd.

 

Einde

En toen ging het helemaal mis. Het commissariaat van de media stak er een stokje voor vanwege de sponsoren. En toen ging ik weer naar de studio… Toen dacht ik: “Wat doe ik hier?” Ik ging de sfeer met het publiek missen.

 

Hoe lang was je zonder radio?

Ik miste de radio vreselijk. Zeventien jaar maakte ik geen radio! Mijn zoon vindt het belachelijk dat ik toen ben gestopt. Hijzelf begon toen bij Radio Aalsmeer met het programma JasperFM Hij was toen negen!

Op een avond ging hij op kamp en ik viel in. Het voelde zo goed. Het is als fietsen. Alles was meteen weer terug. Ik heb toen spontaan besloten om het weer te gaan doen. En dan natuurlijk bij mij om de hoek, bij Radio Aalsmeer.

 

Wat is het vrijdagavondcafé?
Het is van alles wat. Voor jong en oud.  Ik wilde een programma met goede muziek. Leuke gasten, lokale onderwerpen, uitgaanstips en items.

Een mooi interactief onderdeel is de wekelijkse ‘Twitterhit’ en ons nieuwe radiospelletje ‘Soundmemory’. Ik kies de muziek ook daarop. Onbewust luistert dat toch lekkerder. Mijn team is geweldig. Ik kende bijna niemand van hen voordat ik met het Vrijdagavondcafé begon. Lisette, Caroline, Kirsten, Deborah, Wijkagent Erik van den Brun. De radio-kok Marc kende ik wel. Maar dan van heel vroeger. Veel dank ook aan Kees Weening die onze Vrijdagavondcafé-jingles met de stem van Sophie, met veel enthousiasme heeft gemaakt.

 

Ja, die meiden vinden het hard werken. Facebook, Tweeten, bellen, kandidaten voorbereiden. Dat soort dingen kan ik niet in mijn eentje. Door dit team is het een gevarieerd programma. Ze bereiden het ook zo goed voor. Ik ben daar heel blij mee en het is veel gezelliger!

 

Wat is je lievelingsprogramma bij Radio Aalsmeer?

Graag luister ik naar ‘Door de Mangel’ op de maandag. Het is lokaal en goed voorbereid. Ook ben ik fan van ‘Radio Revu’e en het radioprogramma ‘Aalsmeer by Nigh’t van Meindert. Dat is echt entertainment. Heel goed vind ik ook radio collega Eric Spaargaren. Hij is echt een radiotalent. Enthousiast en hij weet van aanpakken. En ik luister regelmatig naar het ‘Weekend Magazine’. Dat is een goede invulling van lokale radio.

 

Wat zijn qua landelijke radio nog favorieten?

Ik ben een allesvreter. Als ik zes minuten moet rijden vlieg ik van de ene naar de andere zender. Raar hè, en ik heb er geen erg in. Ben maar aan het zappen. Ik vind Radio twee wel goed met Gijs Staverman en Wouter van de Goes. ‘Gijs 2.0’ maar uiteraard ook nog steeds liefhebber van Jeroen van Inkel op Veronica.

 

Wat was je radioblunder? 
Ik had bij Vloh FM een interview met Johny Kraaikamp. Ik had alles voorbereid. Audiofragmenten, mijzelf ingelezen, vragen bedacht. Na vraag twee zegt hij: “Je spreekt met Junior”. Was het zijn zoon! Ik had mijn totaal voorbereid op de oude Kraai! Dat is zo erg! Maar achteraf zo gelachen.

 

Wat is leuk aan radio maken bij Radio Aalsmeer? De mensen om mij heen. Ik doe alles vrijwillig en zij ook. Je zit er voor de luisteraar en niet voor jezelf. Ik draai ook niet alleen dingen die ik zelf goed vind.

Het is gewoon altijd een feestje. Ik ben dankbaar voor dit team. Allemaal mensen die ik van tevoren niet kende. Dat is zo leuk!

 

Wat is je lievelingsliedje?

Wang Chung met Everybody have fun tonight. Omdat het zo'n heerlijke opener is op de radio. Ik zal er aanstaande vrijdag om 21.00 uur mee openen. Dan kun je het zelf horen.

 

Tekst Anna-Maria Mantel, foto Arjen Vos