‘Het gevoel dat het één grote familie is’

Er bestaan verschillende motieven waarom mensen vrijwilligerswerk doen. AalsmeerVandaag is daarom op zoek naar verhalen over vrijwilligerswerk. Hoe gaan organisaties om met hun vrijwilligers, maar vooral: wat motiveert mensen, welk werk doen ze en wat voor mensen zijn dat. Deze keer is het de beurt aan verenigingsman in hart en nieren Kees van t Schip. Als elfjarige jongen werd hij lid van wat toen nog de Rooms Katholieke Aalsmeerse Voetbalvereniging (RKAV) heette. Hij heeft RKAV nooit meer verlaten en is zestig jaar later nog steeds actief voor zijn clubje dat nu FC Aalsmeer heet.
 
De thuisbasis van de groen/witten was oorspronkelijk een weiland aan de Zwarteweg.  Kees speelde er zeven jaar in de achterhoede van het eerste elftal. Hij weet nog goed dat voordat de wedstrijd kon beginnen eerst de koeienvlaaien van het veld moesten worden geruimd. In vergelijking met de huidige kantine en velden van FC Aalsmeer een wereld van verschil. Het ruimen van vlaaien was niet zijn laatste vrijwilligerswerk voor de club waar hij met hart en ziel aan verkocht is.
 
Finaal uit de hand
In de loop der jaren Van ’t Schip veel zien veranderen. Het meest ingrijpend was misschien wel de fusie van RKAV met VVAalsmeer. “Ja, dat is een behoorlijke drempel geweest”, vertelt Kees,“ ik kan me nog vriendschappelijke wedstrijden herinneren waarbij het finaal uit de hand liep. En ja, het is soms lastig om te bepalen welke keuze je maakt. Ik vind het belangrijk dat de vereniging zo goed mogelijk in elkaar groeit. Dat is één van de redenen geweest waarom ik voor de fusie uit al bardiensten ben gaan draaien in de VVA-kantine aan de Dreef. De gezelligheid moet je er gewoon in brengen want zo krijg je een band met de elftallen. Het is nog wel zo dat na de fusie dat de VVA’ers op zaterdag voetballen en de RKAV’ers op zondag. Bij de jeugd gaat dat al anders omdat de jeugdafdelingen al veel eerder waren samengegaan. Ik vind dat er goed wordt samengewerkt nu. Het gaat mij om het gevoel dat het hier een grote familie is. Met de meeste mensen loopt dat inmiddels perfect. Wat mij betreft zit er geen venijn meer achter.”
 
Aardige narigheid
Kees van ’t Schip bekleedde tal van functies binnen zijn club nadat zijn actieve voetbalcarrière voorbij was. Maar liefst zeven jaren zat hij in het hoofdbestuur. Daarna stond hij mede aan de wieg van het vermaarde kampweekend dat bekend staat als het ‘WeeKaatje’. Dit jaar wordt dat het 40ste Weekaatje waar hij aan meewerkt. Hij vindt het leuk om allemaal ‘aardige narigheid’, zoals hij dat noemt, uit te denken en te maken voor dat weekend. Samen met nog zo’n verenigingsman wijlen Jacques Fierkens, organiseerde hij een aantal jaren de RKAV-loop. Een halve marathon die hij zelf ook een paar keer heeft gelopen. In vroeger tijden deed hij de bazaar er ook nog even bij en ook het kindercarnaval was één van zijn ‘kindjes’.
 
Plezier
Tegenwoordig houdt hij zich naast het Weekaatje nog bezig met het onderhoud van het complex,de reclameborden en draait hij geregeld nog een bardienst. “Ik ben hier elk dag wel even en anders weten ze me wel te vinden. Ik vind het belangrijk dat het netjes blijft, ook achter de bar. Bij mij overheerst het plezier. Dat het mooi is en dat het goed gaat met de club. Dat wil ik zo houden en dat wil ik zo uitdragen. Positiviteit staat hoog in mijn vaandel. Voor mij is er niets mooiers dan dat ik kinderen zie ravotten bij het Weekaatje. En dat ze plezier beleven. We hebben hier met elkaar veel opgezet en opgebouwd. En daarbij heel veel zelf gedaan. Dat is iets waar ik gewoon vanzelf ben ingegroeid. Wat dat betreft heb ik totaal mijn draai gevonden.”
 
Aanwas
FC Aalsmeer heeft ruim 30 elftallen die doordeweeks trainen en in de weekenden wedstrijden spelen. Drukke avonden zijn vooral de woensdag- en de donderdagavond en de zaterdag is het zelfs ‘gigadruk’. Kees is er regelmatig achter de bar te vinden. “We proberen jongeren wel te betrekken, maar het is moeilijk om vrijwilligers te vinden. Het is nu zo dat we teams bij toerbeurt aanwijzen voor bardiensten. De baromzet is een belangrijk ding. Het gebouw heeft een hoop geld gekost en dat moeten we ergens terug verdienen. We kunnen wat dat betreft maar ook voor het onderhoud zeker jongere mensen goed gebruiken.”
 
Tekst Jan Daalman, foto’s Jaap Maars

 

Eén reactie

  1. Beste Kees,
    Zulke mensen als u moeten op handen gedragen worden!!
    Vrijwilligers zijn de cement in de samenleving !!!
    Het gaat u goed.

    VR GR Jacques

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin