Frans hield van mensen, de mensen hielden van Frans

De pretoogjes zijn gesloten, zijn markante stem klinkt niet meer. Frans Engel is overleden. Zondagmorgen om half negen is deze bijzondere dorpsgenoot rustig in zijn slaap uit het leven weg gegleden. Dat maakte wijkagent Erik van den Brun via zijn Facebookpagina bekend. Van den Brun onderhield tot het laatst toe nauw contact met Frans Engel, die ruim een half jaar geleden te horen had gekregen dat hij blaaskanker had in een ongeneeslijk stadium.

Frans koos ervoor om de ziekte niet te laten behandelen. Hij hield niet zo van ziekenhuizen en gedokter aan zijn lijf. Hoewel hij vond dat hij de ziekte niet verdiend had en graag nog langer hier gebleven zou zijn, leek hij zijn lot te aanvaarden. Frans, zeer religieus, keek uit naar een plekje in de hemel waarheen al zoveel van zijn familieleden hem waren voorgegaan.
 
Bonte verzameling
Hij wilde zijn laatste levensdagen samen met hond Tommie doorbrengen in zijn ‘heilig huisje’ zoals hij zijn woning in de Begoniastraat noemde. De woonkamer vol met heiligenrelikwieën. Ontelbare beelden van Jezus en Maria. Meest meegenomen door familie en bekenden van vakantiebestemmingen. Om zijn hals een aantal kettingen met de gekruisigde Jezus.
 
Hij was niet alleen trots en zuinig op zijn bonte verzameling, hij vond er ook troost in. De gedachte dat Jezus ook zo geleden had, gaf hem kracht en houvast. 
 
Ideale man
Op het moment dat bekend werd dat Frans niet lang meer te leven had, stroomden de kaarten bij hem binnen. Honderden heeft hij er ontvangen. Frans kon niet lezen. Ze moesten daarom worden voorgelezen door een broer of zus.
 
De wieg van Frans stond begin jaren ’60 in het woonwagenkamp langs de Legmeerdijk. Nabij de autosloperij ter hoogte van het huidige VBA-Zuid. Daarvandaan verhuisde het gezin Engel naar de Marktstraat.
 
Veel scholing had Frans niet gekregen. Op jonge leeftijd ging hij werken bij de firma Hollander, een bedrijf in grond- en rioolwerk. Klein van stuk was Frans de ideale man om de kruipruimtes in te gaan. Maar erg lang heeft hij niet gewerkt. Als jonge twintiger werd hij vrijgesteld van werk om voor zijn zieke moeder te mogen zorgen.
Vrolijk en aanwezig
Toen de woningen in de Marktstraat gesloopt werden, verhuisde Frans naar de Begoniastraat. Op nummer 26 stond de deur voor iedereen open. En zijn fiets altijd klaar om er op uit te gaan. Fietsend en zingend ging hij door de straten. Zijn luide stem was van verre herkenbaar.
 
Was er wat in dorp te beleven, dan was Frans erbij. Vrolijk en aanwezig. Frans hield van mensen. De mensen hielden van Frans. Dat kwam vooral tot uiting in het burgerinitiatief om een gedenktegel aan Frans te wijden. In mum van tijd was het benodigde geld hiervoor ingezameld en kon de tegel worden geplaatst op het Molenplein in Dorp. Frans was er zeer door vereerd. “Dan moet ik toch wel een heel speciaal mens zijn,” was zijn reactie.
 
Stamppotjes
Vooral aan koken beleefde hij altijd veel plezier. Frans stond graag in de keuken om stamppotjes te bereiden. Naarmate het ziekteproces vorderde raakte hij zijn smaak kwijt. Dat vond hij nog het ergste. De pijn viel wel mee, maar niet meer kunnen proeven, dat viel hem zwaar.
 
Frans Engel is 55 jaar geworden. Bijzonderheden over de uitvaart zullen volgens Erik van den Brun via de sociale media kenbaar worden gemaakt.
 
Arjen Vos
 
Foto: (boven) Frans Engel in zijn ‘heilig huisje’ in de Begoniastraat, (onder) gekkigheid uithalend op de vrijmarkt in 2005. (foto's Arjen Vos)

12 reacties

  1. Wat was Frans altijd een opgeruimde jongen! Hij kwam altijd zingend door de straat, dan werden wij gewekt door Frans! Wat een lieve en gelovige jongen was hij! Rust zacht lieve Frans! En wij wensen de familie heel veel sterkte!

  2. Lieve Frans, wat waren de tijden in Bovenkerk samen toch altijd gezellig. André Hazes live in Silversant, weet je nog, en het Trefpunt waar we altijd te vinden waren. Jammer dat je ons op zo een jonge leeftijd moet gaan verlaten. Ik heb met jou een hele mooie tijd gehad. Dat kunnen ze ons niet meer afpakken, Frans. Rust in vrede, vriend.

  3. Lieve familie, wat een verlies om Frans te moeten missen. Ik heb een hoop mooie herinneringen en prachtige dingen meegemaakt met Frans. Veel sterkte, Roos en Jose den Heeten.

  4. Lieve familie. Het leven is niet altijd eerlijk. Waarom moet een man met zo een goed hart al zo vroeg deze aarde verlaten? Hierop krijgen wij nu geen antwoord. Een ding is zeker, hij heeft een mooie plek verdiend waar dan ook. Ik wens de familie en vrienden veel kracht om dit grote verlies te dragen. Frans, rust nu maar uit. Groetjes aan mama.

  5. Beste familie en vrienden, gecondoleerd en heel veel sterkte, Jan en Margot Uithol.

  6. Een vrolijke man is heengegaan, de weg naar de Dorcaswinkel is vele malen gedaan door Frans, Zijdstraat, Aalsmeerderweg, als laatste Turfstekerstraat. Even het bakkie doen zullen velen missen met hem. Rust zacht Frans, bij je familie. Waar rust en vrede is!!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel