Dominee hoopt dat zondaar tot inkeer komt

Het was een klein politieberichtje dat we vorige week op AalsmeerVandaag plaatsten. Een paar regels die een incident verwoorden maar waar een heel verhaal achter zit. We gingen op zoek naar dat verhaal en kwamen uit bij de voorganger van de Christelijk gereformeerde kerk. Pim Hogenbirk vertelt hoe hij zijn tas kwijtraakte. En dat hij blijft hopen op het wonder dat de tas terugkomt. “Dat lesmateriaal en de Bijbel is niet zo erg. Ik hoop dat er veel meer Bijbels gestolen worden, maar wat moeten mensen nou met mijn agenda…?”

 

Moeder

Na het verzorgen van een klein uurtje catechisatie aan een groep jeugdige kerkleden, nam hij donderdag 6 november zijn tas op en wandelde vanuit de kerk de brug naar de Lijnbaan op. “Daar stond een moeder van enkele catechisanten die haar auto niet meer aan de praat kreeg. Ze had tijdens de catechisatie in haar auto zitten wachten. Met de radio en de lampen aan,” vertelt de dominee, die meteen in actie kwam om hulp te bieden.

 

Collega

“Mijn tas heb ik even midden op de brug voor de kerk gezet. Een auto aanduwen met een tas over de schouder is niet handig. Samen met de kinderen ben ik duwend de Lijnbaan richting Dorpsstraat afgegaan. We kregen hem niet aan de praat. Toen kwam toevallig mijn collega Edjan Westerman, voorganger van de Dorpskerk, op de fiets voorbij. Toen ook hij meehielp, sloeg de auto aan en kon ze er vandoor.”

 

Goede trouw

Teruglopend naar de kerkbrug om zijn tas op te pikken en naar huis te gaan, bleek de bruinlederen tas er niet meer te staan. Hogenbirk raakte hiervan echter niet in paniek. “Ik ga altijd uit van goede trouw. Misschien had iemand zich er zolang over ontfermd. Ik belde aan bij de koster maar die wist van niks, bij het zalencentrum was de tas ook niet. Toen ben ik naar huis gegaan in de hoop dat iemand de tas bij mijn vrouw afgegeven zou hebben. Dat was evenmin het geval. Hij was echt verdwenen.”

 

Ondeugd

De omgeving werd nog grondiger afgespeurd waarbij ook de sloot aan een inspectie werd onderworpen. Niets. Geen spoor van het bruin van de tas, het blauw van de lesmap of het rood van de agenda. Gedacht werd aan een grap van de catechisanten. “Zo’n stukje ondeugd zou ik wel kunnen waarderen. Het toeval wil namelijk dat we het tijdens de les juist over mijn tas gehad hebben. De kinderen hadden gevraagd hoe lang ik de tas al heb. Ik moest even rekenen omdat ik de tas tijdens mijn studie gebruikte. Dat is zo’n 30 jaar geleden. En even later wordt hij gestolen…”

 

Humor

Hoewel Hogenbirk daar ook wel de humor van in kan zien (“God heeft humor…”), baalt hij er toch behoorlijk van. “Van elk telefoongesprek maakte ik in mijn agenda een paar aantekeningen. Dat zijn er van januari tot november best veel. Ik heb inmiddels wel een nieuwe agenda gekocht, maar het is toch behelpen. Ik hoop echt dat iemand mijn agenda terug komt brengen.”

 

Mocht de ‘zondaar’ berouw krijgen; de dominee woont op Oosteinderweg nummer 12. De spullen, of wat er van over is, mogen ook bij de Lijnbaankerk worden afgegeven.

 

Arjen Vos

 

Foto's: dominee Hogenbirk op ‘de plek des onheils’ waar hij zijn tas eventjes had neergezet om een auto aan te duwen. (Foto's Arjen Vos)