Komende zaterdag presenteert Debby Albers (56) in een sfeervol Bloemendaals kerkje haar tweede roman. ‘Vrijheid. De droom van Sophie’ is het vervolg op debuutroman Thanda, die een jaar geleden het levenslicht zag. Last van een ‘writers block’ heeft Albers duidelijk niet gehad. Binnen een jaar vloog het verhaal van Sophie uit haar tekstverwerker. “Het schrijven duurde negen maanden. En eigenlijk voelde het ook precies als zwanger zijn van een kind,” aldus de schrijfster.
Aan de keukentafel, de plek waar het boek groeide en geboren werd, praat Debby onafgebroken over haar passie voor mens, maatschappij en uiteraard haar nieuwe roman. De laptop staat nog na te smeulen van de vele uren die ze hier tikkend achter doorbracht. Intense momenten moeten het geweest zijn. Want hoofdpersoon Sophie maakt heel wat mee in haar fictieve leven. In deel één lazen we over de pijnlijke scheiding en nieuwe liefde die ze vond en ook weer prijs moest geven. Het vervolgverhaal telt maar liefst 40 bladzijdes meer en dan heeft Debby zich nog flink moeten inhouden. “Ik denk dat ik uiteindelijk meer dan de helft heb geschrapt voordat het naar de drukker kon.”
Over de rooie
Inspiratie haalt Debby uit haar dagelijkse wandelingen met de hond. “Dan laat ik mijn gedachten gaan en ontstaat er een verhaal rondom mijn hoofdpersoon Sophie. Zij is een schrandere vrouw die af en toe over de rooie gaat en van het rechte pad af durft te gaan. Omdat ze risico durft te nemen is ze een wensvrouw voor veel mensen. Of ze mijn alter ego is? Er zijn zeker raakvlakken. We hebben allebei rouwmomenten gekend zoals scheiding en het verliezen van een geliefde. En net als Sophie, heb ik ook mijn talent ontdekt. Ik had vijf jaar geleden niet kunnen denken dat ik boeken zou gaan schrijven en zo gaat Sophie ook het creatieve pad op. Dat is zeker een boodschap die ik in het boek wil meegeven. Wij mensen zijn creatieve wezens waar we iets mee moeten doen. Creativiteit zit in ons hart, niet in onze hersenpan. Leef vanuit je hart en wees creatief!”
Inspiratie haalt Debby uit haar dagelijkse wandelingen met de hond. “Dan laat ik mijn gedachten gaan en ontstaat er een verhaal rondom mijn hoofdpersoon Sophie. Zij is een schrandere vrouw die af en toe over de rooie gaat en van het rechte pad af durft te gaan. Omdat ze risico durft te nemen is ze een wensvrouw voor veel mensen. Of ze mijn alter ego is? Er zijn zeker raakvlakken. We hebben allebei rouwmomenten gekend zoals scheiding en het verliezen van een geliefde. En net als Sophie, heb ik ook mijn talent ontdekt. Ik had vijf jaar geleden niet kunnen denken dat ik boeken zou gaan schrijven en zo gaat Sophie ook het creatieve pad op. Dat is zeker een boodschap die ik in het boek wil meegeven. Wij mensen zijn creatieve wezens waar we iets mee moeten doen. Creativiteit zit in ons hart, niet in onze hersenpan. Leef vanuit je hart en wees creatief!”
Snelle bevrediging
Met vrijwel alle dingen die Debby onderneemt, wil ze mensen bewustwording meegeven. Dat doet ze in de praatgroep voor jonge weduwen maar ook tijdens de maandelijkse Babbelkoffie-ochtenden in de bibliotheek. Zelf voert ze verschillende gevechten, zoals ze dat zelf noemt. “Ik kom in opstand tegen de macht van de farmaceutische industrie die ons afhankelijk maakt van medicijnen. Maar ook tegen internetreuzen als Bol.com waar je werkelijk alles kunt kopen en die de middenstand in dorpen en steden de nek omdraaien. Mensen moeten zich meer bewust zijn van het feit dat alles wat je online koopt ten koste gaat van je eigen middenstand. We kunnen de winkelstraten weer tot leven brengen door gewoon lokaal te kopen. Ik snap het wel: mensen willen tegenwoordig snelle bevrediging. Het moet hier en het moet nu. Maar eigenlijk moeten we weer leren geduld te hebben en ergens iets meer moeite voor te doen. Dus gewoon bij je eigen geliefde boekhandel binnen lopen en daar een boek kopen,” aldus Debby die zichzelf in dat licht een revolutionair noemt, een strijder voor een rechtvaardiger maatschappij.
Met vrijwel alle dingen die Debby onderneemt, wil ze mensen bewustwording meegeven. Dat doet ze in de praatgroep voor jonge weduwen maar ook tijdens de maandelijkse Babbelkoffie-ochtenden in de bibliotheek. Zelf voert ze verschillende gevechten, zoals ze dat zelf noemt. “Ik kom in opstand tegen de macht van de farmaceutische industrie die ons afhankelijk maakt van medicijnen. Maar ook tegen internetreuzen als Bol.com waar je werkelijk alles kunt kopen en die de middenstand in dorpen en steden de nek omdraaien. Mensen moeten zich meer bewust zijn van het feit dat alles wat je online koopt ten koste gaat van je eigen middenstand. We kunnen de winkelstraten weer tot leven brengen door gewoon lokaal te kopen. Ik snap het wel: mensen willen tegenwoordig snelle bevrediging. Het moet hier en het moet nu. Maar eigenlijk moeten we weer leren geduld te hebben en ergens iets meer moeite voor te doen. Dus gewoon bij je eigen geliefde boekhandel binnen lopen en daar een boek kopen,” aldus Debby die zichzelf in dat licht een revolutionair noemt, een strijder voor een rechtvaardiger maatschappij.
Het boek kan ook bij Debby persoonlijk worden besteld. “Dan maak ik er een echt cadeautje van. Met zorg en aandacht ingepakt en gesigneerd. Ook dat vind ik belangrijk: aandacht besteden. Aan je gezin, je partner, het eten dat je klaar maakt. Met aandacht wordt alles veel mooier.”
Aalsmeerse 50 Tinten Grijs
Toch nog even terug naar het boek waarin volgens Debby, evenals in deel één de erotiek niet ontbreekt. Thanda had met sommige passages wel iets weg van de Aalsmeerse versie van ’50 Tinten Grijs’, een trilogie die Debby overigens niet gelezen heeft en ook de filmversies ervan zag ze niet. De inspiratie kwam dus niet uit die hoek.
Toch nog even terug naar het boek waarin volgens Debby, evenals in deel één de erotiek niet ontbreekt. Thanda had met sommige passages wel iets weg van de Aalsmeerse versie van ’50 Tinten Grijs’, een trilogie die Debby overigens niet gelezen heeft en ook de filmversies ervan zag ze niet. De inspiratie kwam dus niet uit die hoek.
Dat de bedscènes tussen Sophie en Dolf door Debby in Thanda tamelijk expliciet beschreven worden, ziet ze niet als pornografisch. “Het gaat hier om pure seks ontstaan uit liefde tussen twee mensen. Dat mag van mij. Laat seks vooral iets moois zijn. Veel mensen zijn het mooie ervan kwijt geraakt door de aanwezigheid van porno overal. Er is zoveel vuile seks en porno maakt zoveel stuk. Dat is niet hoe de werkelijkheid is. Ook dat wil ik in mijn boeken meegeven.”
Wie er zaterdagmiddag bij wil zijn, kan zich aanmelden via de website van Debby Albers.
Tekst en foto’s Arjen Vos
(advertentie)
64
Eén reactie
Hallo Debbie,
Ik moest eigenlijk toen ik je foto zag meteen aan je moeder denken.
Wat zou ze trots zijn geweest……
Heel veel succes.
Vriendelijke groeten, Joke