Afscheid na 3000 uitvaarten

Gisteren begeleidde Panc Vervark voor de laatste keer een begrafenis. Zijn werkzame leven bij uitvaartcentrum Finnema zit er op. In november wordt Vervark 65 jaar, maar hij mag er nu al mee stoppen. Een onlangs aangeschafte stacaravan op de Utrechtse heuvelrug lonkt…

 

Vervark solliciteerde op zijn 43^e levensjaar naar de functie van uitvaartverzorger nadat hij daarvoor als verzekeringsagent en als automonteur werkzaam was geweest. Gevraagd naar de datum waarop hij in dienst kwam hoeft hij niet zo heel lang na te denken. “Dat was op 1 juli 1993. Ik weet ook nog precies welke uitvaart ik toen mocht doen. Onvoorstelbaar dat we nu alweer bijna 22 jaar verder zijn,” aldus de in Kudelstaart woonachtige Nieuwvener.

 

Mooi werk

Onvoorstelbaar is ook de grote hoeveelheid begrafenissen en crematies die hij in die 22 jaar mocht begeleiden. “Ik schat dat het er ongeveer 3000 geweest zijn. Dat is redelijk nauwkeurig vast te stellen. Uitgaande van het aantal sterfgevallen dat het uitvaartcentrum jaarlijks binnen krijgt en het aantal dagen dat ik werk. Als ik geweten had dat het zulk mooi werk zou zijn, was ik vermoedelijk eerder dit vak in gegaan. Al is het ook goed geweest dat ik eerst een portie levenservaring heb opgedaan.”

 

Netvlies

Natuurlijk blijven niet alle uitvaarten de besnorde uitvaartleider op het netvlies staan. De meeste indruk maakten uitvaarten van jonge mensen en van bekenden. Gelukkig zijn dat er niet teveel geweest. Vervark heeft nooit op de automatische piloot gewerkt. Daarvoor waren het werk en de mensen hem te dierbaar.

 

Wegcijferen

“Ik realiseerde me vanaf het begin dat elke uitvaart bijzonder moest zijn. De familie heeft het direct door als je op routine werkt. Je moet dus altijd scherp blijven. Ik probeerde altijd zoveel mogelijk om tegemoet te komen aan de wensen van de familie. Dat betekent dat je altijd klaar moet staan en jezelf tegelijk weg moet cijferen. De nabestaanden geven aan hoe ze het hebben willen, en als uitvaartleider neem je vervolgens de regie rond een uitvaart in handen.”

 

Voorzichtig

Vervark beseft dat hij door zijn werk een bekende verschijning is in de omgeving. Discretie is daarom een groot goed. Uit de school klappen over situaties op zijn werk is er niet bij. “In de uitvaartbranche gebeurt genoeg om boeken over te schrijven. Maar omdat het over mensen gaat die een geliefde hebben verloren, kun je daar niet voorzichtig genoeg mee omgaan. Gelukkig heb ik in mijn vrouw Joke altijd een klankbord gehad met wie ik alles kon delen. Dat is heel belangrijk in dit werk.”

 

Foto: Panc Vervark mocht gisteren voor de laatste keer een uitvaart begeleiden. (foto Arjen Vos)