100-jarige geïnteresseerd in melkrobot en drones

In haar gezellige kamer in Zorgcentrum Aalsmeer vierde mevrouw Margareth (Gré voor haar omgeving) gisteren haar 100^e verjaardag. Natuurlijk kwam ook burgemeester Nobel langs met een fraai boeket en was er gelegenheid voor een gesprek met een opmerkelijk kwieke dame. “Ik heb het hier fijn en ik verveel me nooit.”

 

1918, het geboortejaar van Gré Bos- Bouwmeester, was een rumoerige periode. De Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP) werd opgericht, voor het eerst konden in Nederland met algemeen kiesrecht parlementsverkiezingen worden gehouden, kwam er op 11 november een einde aan de eerste wereldoorlog en was er in januari van dat jaar in de stad Groningen een sneeuwoproer en belaagden vele werklozen de Groningse wethouder wegens onvoldoende aanwezige sneeuwruimers.

 

Voor de jarige Gré-Bos-Bouwmeester begon dat jaar het leven in het veebedrijf in Noordwijkerhout. Er waren nog een broer en een zus in het gezin en vader stierf toen Gré vijf jaar oud was. ”Ja, dat viel niet mee voor mijn moeder. Naast het veebedrijf zijn we toen ook bollen gaan telen. We zaten tenslotte in de bollenstreek. Hard werken, en het lag voor de hand dat ik op mijn dertiende al van school moest om te komen helpen. Ik had graag doorgeleerd, maar daar kon geen sprake van zijn.”

 

Vreemde man aan de deur

En toen kwam op een koude februariavond de onbekende man aan de deur, die later haar echtgenoot zou worden. “Ik had die man wel eens in de kerk gezien en hij kwam vragen of ik de volgende maand mee wilde gaan naar de trouwerij van zijn broer.”

 

Van een bruiloft kwam dus een bruiloft.

“Maar dat duurde nog wel even, hoor. We hebben drieenhalf jaar verkering gehad. In 1941 zijn we dan getrouwd en verhuisden we naar het tuinhuis dat bij de boerderij van de familie van mijn man in de tuin stond. Dat was in De Meer. Drie van onze dochters zijn daar geboren, later zijn we verhuisd naar de boerderij Aurora in Vijfhuizen en kwamen er nog twee dochters bij. De oudste is overleden. We hadden een gemengd bedrijf, teelden ook appels en ik heb altijd flink meegewerkt.”

Terecht trots vertelt ze over haar flinke dochters Aline, Lydia, Bertina en Jaca, intelligente, flinke vrouwen die excelleerden in hun beroepen zoals onder andere fysiotherapie en hoofd van de verpleging.

 

“We hebben 52 jaar in de Haarlemmermeer gewoond. Toen we een auto-ongeluk kregen konden we niet meer in ons huis blijven en zijn we hier gekomen. In kon in het Zorgcentrum terecht, mijn man in Rozenholm. Elke dag konden we naar elkaar toe. In 2004 is mijn man overleden. We waren 62 jaar getrouwd.”

 

In haar gezellig ingerichte kamer heeft de 100-jarige het erg naar haar zin.

“Moeder verveelt zich nooit,” zeggen de dochters. Heeft zich haar hele leven ook nooit verveeld.”

 

Een kunstig in kruissteek vastgelegde afbeelding van haar vroegere woning hangt aan de muur, evenals een mooi schilderstukje dat zeker niet zou misstaan op de regelmatig gehouden Amazing Amateurspresentaties in het Oude Raadhuis.

 

Dagelijks de krant

“Ik lees nog elke dag het Haarlems Dagblad en heb ook een abonnement op Nieuwe Oogst. Zo blijf ik op de hoogte van de land- en tuinbouwgebeurtenissen. (buigt zich voorover) Weet je wat ik zo jammer vind? Ik lees nooit iets over de veiling en Aalsmeer heeft toch een belangrijke bloemenveiling.”

 

Lezen, haken, breien, oefeningen doen en ook elke dag een half uur lopen in het huis. “Televisie kijk ik bijna nooit. Dat licht vind ik wat hinderlijk. Naar buiten ga ik ook wel eens, maar dan in de rolstoel.”

 

Melkrobot en drones
Gre Bos is tevreden met haar leven, zegt ze.

“Ja, ik had vroeger wel willen leren, was bijvoorbeeld graag onderwijzeres geworden, maar dat zat er gewoon niet in.”

 

Ze is nog steeds enorm leergierig, houdt alles goed bij, zeggen de dochters.

“Zo had moeder gelezen over een melkrobot. Nou, dat wilde ze wel eens zien, kon zich daar geen voorstelling van maken. Toen zijn we met moeder  op een bedrijf gaan kijken hoe zo'n robot werkt. En nu hoorde ze ook over drones, dus nu wil ze weer wat weten van drones.”

 

Het is duidelijk: wie de 100-jarige Gre Bos bezoekt vindt een opgewekte gesprekspartner.

 

Dochters en schoonzoons, de vier kleinkinderen en de acht achterkleinkinderen komen regelmatig op bezoek, maar, zo begrijpen we, ook zonder bezoek verveelt mevrouw Bos zich zelden. “En straks krijg ik mijn jonge neef op bezoek. Hij is 88.”

 

Tekst: Leni Paul   Foto's Arjen Vos

 

(advertentie)