Blijkens een Beschikking van het Centraal Justitieel Incasso Bureau d.d. 04-03-2019 ben ik betrapt op de ‘overschrijding maximumsnelheid binnen de bebouwde kom, met 4 km/h’, op de Legmeerdijk in Amstelveen – op de N231 dus. ‘Door u te betalen: €36,=. Dit bedrag is inclusief €9.= administratiekosten.’
De provinciale weg N231 vormt een verbinding tussen de N207 ter hoogte van Alphen aan den Rijn en de N232 ter hoogte van Schiphol-Oost. De maximumsnelheid op deze weg ‘jojoot’ van 80 km vanaf Alphen tot de kruising met de N201 waar hij – op het grondgebied van de gemeente Aalsmeer – 60 km wordt en op het grondgebied van Amstelveen precies dezelfde weg plotseling ‘binnen de bebouwde kom’ van 50 km ligt… tot Bovenkerk wel te verstaan, want als Bosrandweg tot Schiphol mag er wél weer op de N231 80 km gereden worden!
Hier is sprake van een volstrekt willekeurige, chaotische en onlogische regelgeving. Let wel: hetzelfde stuk Legmeerdijk van de N231 – blijkt plotseling op Amstelveens grondgebied ‘binnen de bebouwde kom’ te liggen. Het is bovendien helemaal geen ‘bebouwde kom’want het verkeersbord ontbreekt.
In Amstelveen zijn over heel 2018 22.457 verkeersboetes uitgedeeld, zo blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws. Een slimmerik (Henk Colijn) heeft uitgerekend:
Gemiddeld 4 km te hard is dus €89.828 voor de gemeente en €134.742 voor het CJIB!
Van de top 10 kenmerken waarin Amstelveen relatief het meest verschilt ten opzichte van de rest van Nederland, is nummer 1: Diefstal. Je kunt dus gerust spreken van Amstelveen als diefstalgemeente. Het lijkt duidelijk waar voor politie en justitie in Amstelveen de prioriteit zou moeten liggen. Maar het is gemakkelijker om in de maximumsnelheidsfuik op de Legmeerdijk automobilisten te flitsen.
Dit zou je justitiële diefstal kunnen noemen. Want het heeft niets met de verkeersveiligheid te maken, maar – om een Amsterdamse hoofdcommissaris te citeren – met ‘een chagrijnige overheid’. Om niet te spreken van een hebberige, graaiende overheid.