Gastcolumn: ‘Hulde aan de brandweer’

Door: Jan Dreschler. Een jaar geleden overleed mijn vriend Jan Vink. Hij heeft in zijn leven vele beroepen uitgeoefend, maar was toch vooral brandweerman.
Dat heeft hij 34 jaar met hart en ziel gedaan, en veel dingen die wij op televisie hebben gezien, heeft hij in levende lijve meegemaakt. Dat kan een mens niet doen zonder dat het hem ook zelf raakt. Hij had PTSS. Het was een heroïsch bestaan, maar je betaalt daar wel een prijs voor.

Jan werd ernstig ziek en stierf. Daar was weinig heroïsch aan.
Zoals bij veel mensen was het einde van zijn leven moeilijk.
Er zit iets onrechtvaardigs in dat iemand die zo veel heeft gedaan om het leed van anderen te verzachten, zo wegkwijnt. Maar wie zegt dat het leven eerlijk is?

Brandweermensen zijn bijzondere mensen.

Ik heb in mijn leven twee keer ’s nachts via het alarmnummer de brandweer gebeld.
De eerste keer was in Woubrugge, toen een bolbliksem in ons huis sloeg en het dak er half af lag. De tweede keer was in Aalsmeer, toen de benedenverdieping bij de buren uitbrandde en we hen via het balkon uit hun huis konden halen.

In beide gevallen was het zo dat er binnen enkele minuten zo’n twintig man voor ons klaarstonden om te helpen bij de meest risicovolle zaken, ons geruststelden en in contact brachten met de Salvage-organisatie om te kijken wat er van de inboedel nog schoongemaakt en gered kon worden.

Nog altijd, als ik daaraan denk, heb ik warme gevoelens richting de brandweer. Als je opeens in omstandigheden komt waarin je totaal ontredderd bent, en dat er dan zomaar, bij nacht en ontij, zoveel mensen voor je klaarstaan om je te helpen – dat is fantastisch.

Dus wil ik deze column graag benutten om hulde te brengen aan de brandweer. Ook de komende jaarwisseling zullen zij er weer zijn, voor het geval we wat slordig zijn met de kaarsen of het gourmetstel, of dat onze vuurpijlen bedoeld of onbedoeld de verkeerde kant op gaan. Altijd paraat, 24 uur per dag, zeven dagen per week. Op de achtergrond, behalve als er iets vreselijks gebeurt: dan komen ze hoorbaar, zichtbaar en snel naar je toe.

We zien dat wellicht als vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Ook in Aalsmeer zijn er mannen en vrouwen die een deel van hun leven beschikbaar stellen voor onze veiligheid, en dat is heel bijzonder.

Daarom: hulde aan de brandweer.