Ode aan Jan Busstra

Afgelopen vrijdagavond presenteerde saxofonist/pianist Robbert Tuinhof in cultureel café Bacchus een 'Ode aan Jan Busstra'. De muzikant overleed in januari 2014.

Busstra was een markante figuur in het Aalsmeerse muziekleven. Zijn naam is verbonden aan het jaarlijkse pianogala dat hij tussen 1994 en 2006/2007 organiseerde in Bacchus.

Bezig man
Jan was een bezig man en naast het geven van pianoles en het organiseren van het pianogala was hij lid van KCA, kerkorganist, organiseerde klassieke concerten en gaf hierbij inleidingen en begeleidde onder andere de jaarlijkse gedichtenavond in Bacchus.

Nalatenschap
Twee mapjes met muziekstukjes uit de nalatenschap van Jan Busstra vormden de basis van het programma dat Robbert Tuinhof heeft samengesteld. De meeste werden gespeeld door het Aalsmeers Saxofoonkwartet. Jan heeft naast piano en kerkorgel ook saxofoon gespeeld. Leuk detail is dat zijn oude sopraansaxofoon nu al geruime tijd wordt bespeeld door Danielle Burgman, sopraansaxofonist van het Aalsmeers saxofoonkwartet.

Een poëtisch intermezzo werd verzorgd door Pierre Tuning, die vaak met Jan Busstra's begeleiding gedichten ten gehore heeft gebracht. Zie zijn bijdrage hieronder.

 

Blues voor Jan

Waarom is er muziek? Waarom zijn er gedichten?
Waarom verhalen? Waarom gedachten, meningen, geloof?
Wat betekent alles wat we doen, wat we zeggen – en verzwijgen?
Wat betekent de stilte, als het applaus is uitgeklonken?
 
De horlepiep is techno geworden, de klompendans is dance event.
De Weense wals op orkaankracht roept op tot dansen op de vulkaan!
‘Quick-quick-slow’ of ‘één-twee-drie’ raakt uitgeblust en uitgeteld.
Een slok, en pil, en hup Mariannetje verdwijnt in het kannetje.
(Laat de poppetjes dansen.)
 
Sport wordt geld, plezier wordt geld wordt plezier; wordt muziek ook geld?
Showbusiness, muziekindustrie, bestsellers, tophits, megasterren…
Jan Busstra was daar niet van; hij was een pianist – omdat hij dat was.
Hij maakte muziek zonder business, omdat muziek het leven is.
 
En wij? Wij stonden erbij en keken en luisterden – soms stil, soms te praterig.
Er was de oprisping van een gedicht, van een verhaal, soms van allebei.
Maar niet zonder muziek, niet zonder piano, niet zonder Jan Busstra.
Hij is weer even thuis, in Bacchus, dus gaan we er muzikaal tegenaan.

Pierre Tuning, 21 april 2017

Foto Pierre Tuning leest zijn gedicht voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




 

banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
adv flower art 1
historische tuin
adv NOA tekst
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
adv flower art 1
historische tuin
adv NOA tekst