Docent beeldende kunst Joline Wiebols zit in haar maag met het ontslag van cultureel medewerkster Annefie van Itterzon. “Ik heb grote bewondering voor Annefie, hoe die ondanks alle tegenwerking, met groot enthousiasme veel plannen heeft ontwikkeld en baten heeft gerealiseerd,” schrijft ze. In Lezerspost staat een ingezonden brief van haar.
53
2 reacties
Ik ben weliswaar een buitenstaander en woon al heel lang niet meer in Aalsmeer, maar ik wil reageren op deze berichten uit Aalsmeers Kunst -en Cultuurland. Vreemd dat op dit nieuws en op deze brief van Joline Wiebols niet meer reacties komen. Bizar vind ik het dat Annefie van Itterzon na 30 jaar werk op niveau afgeleverd te hebben nu zo op straat gezet wordt. Aan haar vakmanschap kan dat niet liggen. Wat een prachtige tentoonstellingen richtte zij niet in gedurende al die jaren, allerlei nieuwe ideeën en vondsten introduceerde zij. Dat wil niet zeggen dat ik het altijd eens was met de soms wat elitaire lijn, die zij, samen met haar team, uitstippelde. Zoals ik een keer hoorde zeggen, een aanpak die de ambitie had om van het Oude Raadhuis een soort Aalsmeers Van der Togt te maken. Daarbij was zij overigens binnen dat groepje juist nog degene die heel veel opzette met de Aalsmeerse amateurschilders en scholen en zo doende veel deed voor het stimuleren en ontwikkelen van (Aalsmeers) talent.
En waar is haar team nu gebleven? Overgelopen naar Stichting 1 of naar Stichting 2? Voor een buitenstaander is er geen touw meer aan vast te knopen. Het lijkt erop dat iedereen in en om het Oude Raadhuis de baas wil spelen onder het mom van Kunst- en Cultuurbevordering. In 2009 schreef ik in de digitale krant NieuwNAT (een voorganger van deze webkrant) een artikeltje waarin de huidige chaos waarin cultureel Aalsmeer zich nu bevindt wel aangekondigd lijkt te worden: “Een culturele organisatie in een dorp zou niet geprivatiseerd moeten zijn, al die private meningen, dat brengt maar onvrede en chaos met zich mee. Vanuit een neutralere, gemeentelijke structuur, hoe traag en bureaucratisch ook, is een en ander altijd beter te controleren. Allerlei onhebbelijkheden, mensen nu eenmaal eigen, zullen dan meer in de hand gehouden kunnen worden. Ik bedoel dan zaken als het te veel berijden van de eigen stokpaarden, de ‘onder ons clubjes’, personen die dwingend de dienst uitmaken en ga zo maar voort.”
Ik onderschrijf dit nog steeds, laat er toch een overheid blijven (of terugkomen?) die er op toeziet dat de ongelijkheid in de samenleving zich niet ook gaat uitstrekken tot de publieke zaken.
Door iemand zo maar uit zijn functie te ontslaan, met alle kosten die dat met zich meebrengt (wat bezuiniging? wat geldtekort?), bevorder je echt niet het culturele leven in Aalsmeer. Dat is niet de oplossing van al deze problematiek, zo’n handelswijze is alleen maar onfatsoenlijk.
Annefie van Itterzon verdiende het om op een goeie manier afscheid te nemen na al die jaren dat ze zich ingezet heeft voor Aalsmeer en het Oude Raadhuis. En dit is, treurig genoeg, niet gebeurd. Toch hoop ik en wens ik dat dit haar niet zal beletten om vooral de bijzondere Kinderkunst-projecten , haar levenswerk, verder uit te breiden en te vervolmaken.
Henny Weima
Je zal (KUNSTKENNER) zijn die mensen laat verdwijnen en die zijn eigen ideale kandidaten naar voren schuift.
Hoe noemen wij dat: VRIENDJESPOLITIEK?????