Hou alsjeblieft op met mopperen! Dat is de boodschap van Ilse Zethof in haar column vandaag. Nee, ze heeft het niet alleen over 'de ander', ze wijst ook naar zichzelf. Want zij kan er ook wat van… Mopperen bijvoorbeeld op “sukkels die hun auto parkeren op een gehandicaptenparkeerplaats en daar niet toe bevoegd zijn bijvoorbeeld. Daar word ik altijd zo boos over.”
En zo gaat ze door. Mopperen op hondeneigenaren die de hondenpoep “gezellig” laten liggen. Op haar eigen Labradoodle die de sloot in duikt als ze haast heeft. Op mensen die buiten overal rommel laten slingeren.
Nek uitsteken
Ilse Zethof zet voor eeuwig een punt achter haar eigen gemopper. “Er wordt al genoeg geklaagd en met modder naar elkaar gegooid. Ook naar AalsmeerVandaag omdat wij ons nek uit durven te steken door kritisch te zijn,” schrijft ze. Kom op, zegt ze, kappen met dat mopperen. “Het is mooi weer, we hebben een leuk dorp met veel water, geniet ervan.”
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
Eén reactie
Beste Mevr. Zethof,
EEN MOPPERENDE GLIMLACH
Ik heb uw stuk aandachtig gelezen. In principe heeft u gelijk: er moet meer gelachen worden. Dit was zelfs ook de boodschap van Han aan de politiek in zijn stuk: er moet meer met humor worden gewerkt!
Maar… ik maak een uitzondering. Als het gemopper gepaard gaat met inhoud en vanuit diezelfde inhoud wordt er iets constructiefs bereikt met elkaar, dan mag van mij persoonlijk iedereen mopperend door het leven verder. Als… het maar met humor en een grote relativerende glimlach naar elkaar gebeurt.