Sinds afgelopen zaterdag is er een nieuwe expositie te zien in het Oude Raadhuis. Onder de titel ‘Startin over late’ bouwden de ervaren kunstenaars Dik Box, Michel van Overbeeke en Claus Pierre Leinenbach gezamenlijk een expositie van verschillende uiteenlopende kunstvormen.
In de grote zaal is het werk te zien van Leinenbach. Het zijn beelden en foto’s die zich kenmerken door ingehouden kracht, stilte en evenwicht. Met relatief weinig werk weet Leinenbach de Grote zaal om te vormen tot zijn domein waarin verontrusting en verwijzingen naar seks en erotiek, waarbij het leven en de dood de hoofdrol spelen.
Hard en zacht
Leinenbach werd geboren in 1962 Saarlouis in Duitsland. Daar volgde hij de pedagogische hogeschool met als hoofdvak beeldende kunst. In Nederland vervolgde hij zijn opleiding tot beeldend kunstenaar op de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. In de beelden voegt Leinenbach hard en zacht materiaal zoals nylon en metaal samen, waarna hij de zachte delen laat groeien door laag over laag te stikken en de harde delen van dunne ijzerplaatje over elkaar last en vervolgen weer afslijpt. Het is als het ware de schilder in hem die de beeldhouwer voedt. Z’n werk moet de toeschouwer uitnodigen om het aan te raken, daadwerkelijk te voelen hoe dat harde en zachte samengaat.
Bijbels thema
Michel van Overbeeke, geboren in Den Haag in 1942, hoort bij een generatie kunstenaars die vanaf de jaren zestig gewerkt heeft aan een oeuvre waarbinnen het Bijbelse thema een cruciale rol speelt. Een aantal, door hem gebezigde disciplines zijn: aquarel, ets, zeefdruk, olieverf, video, fotografie, maar ook glas, brons en keramiek. Zo ontwierp hij de lampen in het Provinciehuis in Haarlem en de glas-in-loodramen in bijvoorbeeld de St. Bavo kerk in Haarlem.
Gehakte meloen
Op de expositie in de voorkamer van het Oude Raadhuis toont hij het project 'de maaltijd' als metafoor voor het leven. Daarvoor heeft hij de vloer van de ruimte aan de voorzijde belegd met een serie foto’s van een naakt met aan stukken gehakte meloenen en hier en daar een mes. Overbeeke zegt hierover dat hij de toeschouwer als het ware met hetzelfde perspectief naar de foto’s wil laten kijken, zoals hij ze op dat moment met het model maakte. Het is een welhaast wellustig commentaar op al die kookprogramma’s die er tegenwoordig zijn waarbij hij tegelijkertijd het belang van voedsel wil onderstrepen.
Dobbers
Dik Box is geen onbekende in Aalsmeer. In opdracht van de gemeente maakte deze veelzijdige kunstenaar al eens een waterplastiek op het Driekolommenplein dat al snel 'de dobbers' werd genoemd. Het kunstwerk was geen lang leven gegund omdat het veel onderhoud vergde. Het is zonder al te veel rumoer verdwenen.
Ook nu heeft Box zich laten inspireren door het water en het land van de Westeinder. In zijn reguliere werk is de wolk een terugkerend thema waarin hij soms een veld van achtergebleven gedachten verstopt. Deze keer is het een typisch Aalsmeers onderwerp waarover Box zijn gedachten heeft laten gaan.
Seringen
In het zaaltje aan de tuin zijn een aantal seringen te zien die hij hoogstpersoonlijk van een akker op de Kleine Poel heeft gehaald. De seringen heeft hij omgedraaid en om die seringen heeft hij wolken gemaakt. Deze seringenwolken lijken daardoor een soort buitenaardse wezens of insecten die in de paars verlichte ruimte hangen. Het geeft een vervreemdend effect zeker in combinatie met de foto van de anonieme seringenkweker die net een kluit los steekt. Een kunstwerk om even bij stil te staan en misschien te bedenken dat het in de Burgerzaal van het gemeentehuis een plekje zou kunnen krijgen. Juist omdat het zo Aalsmeers is.
De expositie is nog te zien tot en met 4 december in het Oude Raadhuis aan de Dorpsstraat. Elke donderdag tot en met zondag van 14.00 uur tot 17.00 uur.
Foto's: (boven) Claus Pierre Leinenbach, daaronder kunst van Michel van Overbeeke en Dik Box. (foto's Jan Daalman)
(advertentie)
73