You saw the whole of the moon!

Ik kom maar gelijk uit de kast: ik ben een (hard)loper. Ik heb niet lang in de kast gezeten, zit er pas sinds begin augustus in. Sommige mensen had ik wel in vertrouwen genomen, voor de rest had ik het graag nog even geheim gehouden. Onder begeleiding van Evy Gruyaert moest ik eerst leren twee minuten achter elkaar te kunnen lopen. Doodsimpel, hoor ik u zeggen. Probeer het maar, zeg ik.

 

Het is dat Evy af en toe “ik ben fier op u” tegen me zei, anders was ik afgehaakt. Download de app en ga lopen, mogelijk is Evy ook fier op u. Inmiddels loop ik redelijk ontspannen twee keer in de week 5 kilometer in ruim een half uur. Meer hoeft, sneller ook niet, denk ik, maar je weet maar nooit. Het is namelijk nogal verslavend, dat lopen. Een vreselijk cliché, dat lopen verslavend zou zijn, maar dat moet dan maar. Het is namelijk gewoon lekker, omdat je na verloop van tijd op temperatuur komt en je ademhaling zich instelt op 'lopen'. Je lijf weet wat er moet gebeuren en neemt het als het ware van je over. Het lopen gaat vanaf dat moment vanzelf.

 

Bijkomend voordeel, je hersens gaan op de spaarstand. Waar je je in het begin van je rondje lopen nog afvraagt hoe ver het nog is en of je ook deze keer weer gaat redden, doet dat er na verloop van tijd niet meer toe. Het is het lopen zelf dat telt, de rest zien we straks wel weer. Dus ook alle vragen die de rest van de dag om voorrang schreeuwen doen er voor een half uur niet toe. Het dagelijks getob een half uur op pauze, nu gaan we genieten van hoe mooi de molen op de Molenvliet in het zonnetje staat te draaien.

 

Zo liep ik al een paar maanden onopgemerkt mijn rondjes. Tot afgelopen zondag. Andere route gekozen, door de Hornmeer, Bachlaan in en zo richting Vrouwentroost. Daar kwam ik Dick Kuin tegen. “Hé Erik, aan het hardlopen?” “Ja Dick, ook ik moet de boel onderhouden, of dacht je dat ik deze goddelijke verschijning bij elkaar spaar met zegeltjes in de supermarkt?” Nee, dat dacht Dick bij nader inzien toch niet. Hij blijkt trouwens te fietsen, dus dan weet u ook hoe hij zijn goddelijke verschijning onderhoudt. Maar ja, nu was ik de klos, want als Dick het wist van dat hardlopen, dan zou binnenkort iedereen het weten. Leer mij Dick Kuin kennen! Vandaar dus dat ik maar uit de kast gekomen ben.

 

Bijkomend voordeel van dat hardlopen is dat je ruim een half uur ongestoord en geconcentreerd muziek kunt beluisteren. Ik luister al een tijdje graag naar the Waterboys. Dat komt omdat ik de film Waterboys heb gezien en daar nogal van onder de indruk ben. De film vertelt het verhaal van schrijver Victor en zijn zoon Zack. Op dezelfde dag door hun vrouwen het huis uitgezet, moeten de mannen zichzelf en hun relatie opnieuw zien uit te vinden tijdens een turbulente reis naar Schotland ter promotie van Victors nieuwe boek. Met een prachtrol van Leopold Witte als vader en Tim Linde als zijn zoon. Door de film heen veel muziek van the Waterboys, vader en zoon bezoeken in Edinburgh  een optreden van deze vermaarde band. Ga die film zien, je zult er geen spijt van krijgen!

 

Erik van Itterzon is boekhandelaar in Hoofddorp. Wat hem hier in het dorp niet lukte, fikst hij in de grote polder. Literatuurliefhebber pur sang. Brengt desnoods de boeken bij u thuis. Scherpe pen, gedrenkt in relativeringsvermogen en humor. Eigenwijze kerel.