Vreemde zaken

Het kan misschien aan mij liggen, maar het lijkt de laatste tijd wel alsof de wereld gek aan het worden is. Een oceaan van ons verwijderd zit een man in een wit huis die werkelijk geen flauw idee lijkt te hebben wat hij aan het doen is, wiens speeches in het Engels van een dusdanig laag niveau zijn dat vertalers zich generen wanneer ze hun werk moeten doen. Een Zee van ons verwijderd ligt een eiland dat zonder enig idee wat ze te wachten staat in het diepe springt en zich onttrekt aan een internationale samenwerking die ons niets dan welvaart en vrede heeft gebracht, ten koste van een indrukwekkende berg bureaucratie. Wat u ook denkt over de VS of de EU, lieve lezer, ik wil het vandaag toch even met u hebben over Trump, de Brexit en het Verenigd Koninkrijk.

Oh, Amerika
Amerika is een gek land als het gaat om bijna alles. Een land dat uiteen wordt getrokken door ideologische strijd die de laatste jaren alleen maar feller lijkt te worden. Er bestaat daar, veel meer dan hier in Europa, een sterk gevoel van wantrouwen richting overheid. Dat gevoel komt deels voort uit het ontstaan en ontwikkeling van de VS als toevluchtsoord van de ongewensten en onderdrukten vanuit Europa. Amerika is, of was in ieder geval, de plek waar je heen ging wanneer je in land van herkomst te veel dwars gezeten werd door overheid of omgeving. Het resultaat is een land met een mythe: het land van vrijheid, individualiteit en ondernemerschap. Een land dat ieder ander land stiekem wenst mogen zijn. Het is die mythe waar een groot deel van de bevolking heilig in gelooft.

Donald Trump is niets anders dan een logisch resultaat van het steeds sterker wordende geloof in die mythe. Amerika is zo geweldig en goed, dat ze het aan zichzelf verplicht zijn zich te beschermen tegen al het andere: America First. Alle illegalen, die profiteren van het geweldige land ten koste van de eigen bevolking moeten eruit, en er mag best tegen de rest van de wereld aan geschopt worden. Want Amerika is het beste, meest geweldige land dat er is, en als die andere landen eerlijk zijn weten ze dat zelf ook wel. Obama was voor de mensen die de mythe geloven een drama, een president die zich hoffelijk en netjes gedroeg richting andere staatshoofden, die bereid was maatregelen te nemen tegen zaken als klimaatverandering en zich mengde in oorlogen vanuit humanitair perspectief.

Sowieso worden de gelovers in de mythe zenuwachtig van Democraten, want die willen allerlei zaken regelen vanuit de overheid die zij wantrouwen. Nog even los gezien van het feit dat zaken als discriminatie, LGBT-rechten en wapenwetgeving voor conservatieve Amerikanen pijnpunten zijn, hebben ze zich tijdens de verkiezingen vooral druk gemaakt om de gezondheidszorg en illegalen. In essentie kwam het neer op twee zaken: Mexicanen en de Affordable Care Act, ook wel Obamacare. Let wel, ondanks dat er al een decennium lang meer mensen uit de VS naar Mexico gaan dan andersom, en ondanks dat tientallen miljoenen Amerikanen (waaronder ook veel Trump-stemmers) afhankelijk zijn van Obamacare. Voeg daarbij toe dat Hilary Clinton geen beste campagne voerde en dacht dat het wel goed zat omdat Donald Trump de tegenstander was, en hier zijn we dan. Hoe lang het presidentschap van Trump nog gaat duren is nog maar de vraag: de Amerikaanse kranten berichten de laatste tijd steeds vaker dat Trump zich steeds meer zorgen zou moeten gaan maken over de Russische invloeden op zijn campagne. Als er bewezen kan worden dat Trump onder Russische invloed is (geweest), zijn de rapen gaar.

Oh, Engeland
Over de Brexit hoef ik het niet heel lang te hebben naar mijn idee. Wat uw mening over de EU ook is, het is een wonderlijke gebeurtenis dat een land op een dergelijke manier in het diepe springt. Als u het mij zou vragen, is de EU een geweldige ontwikkeling op gebied van Europese samenleving, het heeft ons rijk(er) gemaakt en vrede gebracht. Natuurlijk zijn er haken en ogen aan, en het is niet altijd makkelijk een sterkere economie te zijn in een verbond met een aantal zwakke broeders. Over het geheel genomen krijgt de EU van mij een zeven met mogelijkheid op meer. Maar ook voor diegenen onder ons die de EU een vreselijk mislukt bureaucratisch experiment vinden, zou de Brexit een vreemde gewaarwording zijn. Over het algemeen zijn landen risicomijdend, het hele idee van centrale overheid is dat er rustig en weloverwogen besluiten worden genomen waar een meerderheid redelijk zeker is van een goede afloop.

De realiteit van de Brexit is dat er een besluit is genomen waar het grootste deel van het parlement niet achter staat, waarvan niemand precies weet waar het toe zal leiden en waarvan het best mogelijke resultaat is dat dingen min of meer hetzelfde blijven als nu, en het slechtst mogelijke resultaat de ineenstorting van het Verenigd Koninkrijk en de Engelse economie is. Vergist u zich niet, zelfs als alles goed afloopt is het onwaarschijnlijk vreemd dat een dergelijk besluit überhaupt genomen is.

Hoe het ook zij, Brexit is begonnen en het eerste slachtoffer is waarschijnlijk het Verenigd Koninkrijk zelf: zowel de Schotten als de Noord-Ieren hebben opnieuw referenda aangevraagd om zich los te weken van de Britse kroon. Zonder de EU als lokmiddel zijn Noord-Ierland en Schotland nagenoeg zeker zich los te weken van de Engelsen, wat het einde betekend van de Union Jack. Wat er verder overblijft van Engeland zien we vanzelf. Ik hoop in ieder geval dat die Nexit er nooit komt.

Yannick Duport studeerde politicologie. Schrijft graag. Publiceerde eerste minicrimi in NieuwNAT: over gedumpt lijk in Seringenpark. Hoopt stiekem op mooie toekomst als misdaadschrijver. Tegendraads. Enige 29-jarige zonder Facebook- en Twitteraccount, maar sinds enige tijd wél met smartphone. Als Aalsmeer-Ooster woonachtig in Hoofddorp.

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel