Theater in Aalsmeer

Tel uw zegeningen. Aalsmeer heeft eindelijk een theaterzaal. Mooier dan De Meerse in Hoofddorp of de Schouwburg in Amstelveen. De programmering is vergelijkbaar; de entreeprijzen zijn dat ook. Niks mis mee.
Ik zeg tegen mezelf: niet zuur doen. Al dringen zich nog zo veel vragen aan mij op.
Wees blij. Wens dit initiatief alle succes in de wereld. Wees positief. Weg met het dorpsgedoe. Treed binnen in de wereld van glitter en show. Eindelijk binnen handbereik.
Geen twijfel, maar steun.
Geen kritiek, maar bewondering.
Tot zo ver dit innerlijk tweegesprek.

Een paar weken geleden – begin september 2011 – kreeg ik plotseling een mooi gedrukt programmablaadje in handen, waaruit bleek dat er in Aalsmeer een Crown Theater bestond. 'Gezellig uit in Aalsmeer' stond er boven een lange lijst met de meest uitgelezen attracties. De 'ladder' blijkt door tientallen vrijwilligers bij Aalsmeerders in de brievenbussen te zijn gedeponeerd. In mijn stamcafé lag een stapel nog fraaiere programmaboekjes met foto's die uitzicht bieden op wat er allemaal binnen te beleven valt. Behalve beloftevolle presentaties van artiesten, blijken er in het complex niet minder dan vijftien locaties te bestaan, die tal van genietingen bieden. En behalve een grote zaal met niet minder dan maximaal 850 (!) zitplaatsen zijn er de luxueuze Lobby, de 'Kolonie', het Restaurant, de 'Coffee Corner', het Petit Restaurant, de 'Kiosk', de 'Discotheek Liberty', de 'Club', de 'Pianobar', de 'Patio', het 'Grand Café', de 'Trevi binnen' en de 'Trevi buiten', alsmede, last but not least, het 'Bruin Café “Hoek van Holland”'!

Wat moet dat allemaal niet kosten? Een ruwe berekening.
De gemiddelde toegangsprijs is twintig euro. Stel, dat er per voorstelling zo'n 500 kaartjes worden verkocht. Dan is de opbrengst 10.000 euro per keer. Maal 80 voorstellingen per seizoen, is in totaal 800.000 euro. Plus de sponsoring zouden de inkomsten de miljoen euro kunnen overschrijden. Alleen de Rabobank geeft al 25.000 euro.
Dat laatste bedrag is groter dan de gemeente op KCA (de Stichting Kunst en Cultuur Aalsmeer – red.) wil bezuinigen.

Nu moet ik mezelf onderbreken.
Wat heeft KCA ermee te maken? Dat is toch helemaal niet vergelijkbaar?
Kun je Wibi Soerjadi die voor € 29,50 per kaartje komt pianospelen in een reusachtige theaterzaal, vergelijken met een Rian de Waal of Paolo Giacometti in het Oudkatholieke kerkje dat plaats biedt aan hooguit 110 muziekliefhebbers (entree: eenderde van de prijs)?
Kun je de New Cool Collective van saxofonist Benjamin Herman en gitarist Anton Goudsmit vergelijken met hun optreden van indertijd in Cultureel Café Bacchus (toen was de toegang: uw gift)?

In Bacchus heb ik ook drie Braziliaanse gitaristen gehoord, die door percussionist Olaf Keus naar Nederland waren gehaald. Uiteraard drong de vergelijking met het fantastische Rosenberg Trio zich aan mij op. De Brazilianen waren nog beter (weer toegang: uw gift)!
In 1964 zag ik in de Amsterdamse Stadsschouwburg het verpletterende stuk 'Wie is bang voor Virginia Woolf?' met Ank van der Moer en Han Bentz van den Berg. Hartstikke goed dat het stuk nu een reprise krijgt met Linda van Dyck en Victor Löw. Ik heb er juichende recensies over gelezen. Maar je moet er hier nu wel € 31,50 entree voor over hebben.
De blinde cabaretier Vincent Bijlo heb ik twee keer op het intieme podium van Bacchus gezien in kader van de KCA Cabaretserie, in intensieve interactie met het publiek. Ik vrees dat dat in het Crown Theater wat minder goed gaat lukken.

Maar genoeg gezeurd.
Laten we blij zijn met het grootse megaproject dat het Crown Theater is.
En laten we vergeten dat het voormalige veilinggebouw steeds met de rug naar de Aalsmeerse gemeenschap heeft gestaan. “Helaas was het theater vele jaren niet toegankelijk voor het grote publiek,” zegt stichtingsvoorzitter René Martijn in het voorwoord van het programmaboekje. “Maar daar is nu verandering in gekomen.”
Het gebouw heeft tal van mislukte projecten geherbergd. Van het megalomane ShowBizCity tot Event Center Aalsmeer en de Endemol studio's. Nu dat allemaal weg is, heeft de vastgoedeigenaar van het Crown Theater bedacht dat hij de steun van de Aalsmeerders bitter nodig zal hebben, als sponsor en vrijwilliger, maar vooral als publiek.
Op de opening bleek alles vergeten en vergeven. In een feestrede gaf burgemeester Litjens zijn zege aan het project. Hij repte wijselijk met geen woord over het Fremdkörper dat het gebouw in het centrum van Aalsmeer geweest is.
Laat ik er dan ook maar het zwijgen toe doen. Hopelijk lukt het project van het Crown Theater wel. Eind goed, al goed.