Column: ‘Dapperstraat’

Door: Rinus Zuidervaart. Moeizaam, krakkemikkig stapte ik in de bus voor mensen met een beperking. 

Consequent omdat chauffeurs zo vaak andere geluiden horen complimenteerde ik hem over het tijdstip waarop hij  was gearriveerd, keurig op tijd. 

De prijs voor een rit via de Wet Maatschappelijk Ondersteuning is schaamteloos laag. 

Elk nadeel heeft zijn voordeel. Ligt voor de hand. 

De quote van de huidige NAVO-baas  is mij uit het hart gegrepen. 

‘Doe voorzichtig meneer’ zei de anderstalige  chauffeur. Die op zijn beurt zorgvuldig mijn scootmobiel via de achterklep naar binnenloodste. ‘Een gaaf land’ ja natuurlijk dat zei Rutte terecht. 

Mijn respons dat ik alleen maar  voorzichtig kàn zijn werd niet opgepikt of  binnensmonds mijnerzijds  uitgesproken hetgeen meer voor de hand ligt. 

Tijdens het langzaam optrekken van de bus zag ik een mevrouw met  de fiets opstarten. Kaliber vrouw waarvan ik vroeger zou zeggen dat ze mijn moeder had kunnen zijn. 

Nu ben ik realistisch. 

De mevrouw stepte eerst soepel op de trapper van de fiets,  zich niet realiserend over de oneindig  gecompliceerde processen in het brein die dit allemaal mogelijk maakte. Ik keek met bewondering en jaloezie. Als ik één ding zeker weet… 

Ze ging zitten en verdween uit het zicht.  

De chauffeur kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. 

Wat ik wanneer had gekregen? 

Niet zelden betrekt de persoon het op zichzelf. 

Hij begon zich zorgen te maken. Helemaal geruststellen zat er niet in. Domme pech gewoon. 

De ochtend was te zonnig om hierover te filosoferen. 

Dat hij bij elke bocht geen richting aangaf hield mij meer bezig. 

Het was een korte rit. 

Wederom heel voorzichtig uit het voertuig. En ík stond weer naast mijn scootmobiel aan het begin van de Dappermarkt. Fijn ook dat Bloem’s gedicht: ‘Domweg gelukkig  in de Dapperstraat’ in z’n geheel op de muur te lezen is. 

Ik stond daar nog even min of meer in de weg te staan totdat ik werd aangesproken door de dame die ik eerder met de fiets zag vertrekken. 

‘Ik hoop nooit zo’n ding nodig te hebben’ 

Ik schaam mij nergens voor.. 

Hij brengt mij overal. 

Zij ‘ behalve bij de Dappermarkt 

De energiemeter op mijn dashboard gaf low aan. 

Vandaar  de zekerheid van de taxi gekozen. 

Hoewel omgeven door zoveel mensen was ík niet overprikkeld. 

Het deed mij goed tussen kleding en bossen bloemen laverend plus de kreten van de verkopers. 

Mijn  knullig mandje voorop was snel  gevuld met brood, vis en een bos bloemen. 

Ook retour was vervoer op tijd ( alstublieft geen ‘busje’). 

Mevrouw met fiets aan de hand zwaaide mij nog uit. 

Een afspraak voor de avond zat er wat mij betreft niet in. 

Rinus Zuidervaart is parttime ‘bewoner’ van de gemeente Aalsmeer. Vermaakt zich als cliënt op de dagbesteding van Ons Tweede Thuis, locatie Mendel, met onder meer schaken en computerzaken. Heeft een neus voor taal en laat zich inspireren door Godfried Bomans. Verzamelt op zijn eigen tijd en in zijn eigen tempo columns van gebeurtenissen uit zijn leven.