Pierre’s Pennenstreken: ‘Schuilschilderen’

Door: Pierre Tuning. Pennenstreek 392. Vijftig jaar geleden klonk het liedje voor het eerst: tekst van Annie M.G. Schmidt, muziek van Harry Bannink. Het werd gezongen door Frans Halsema en Jenny Arean: Vluchten kan niet meer:  ‘Vluchten kan niet meer, ‘k zou niet weten waar. Schuilen kan nog wel, heel dicht bij elkaar.’

Na meer dan een jaar afstand bewaren, kan het nu weer: ‘schuilen, heel dicht bij elkaar’. Een typisch Aalsmeers symbool daarvoor is de ‘Schuilhut’, zoals er nog een paar op de Poel staan. En natuurlijk is een replica op de Historische Tuin te zien.

Het tekenatelier van de Werkschuit wil graag deelnemen aan kunstproject ‘De Elementen’ en heeft hiervoor een idee ingebracht. Veertig kinderen van zes tot twaalf jaar geven in tekeningen en korte teksten weer wat het begrip schuilen voor hen betekent. De schuilhutten, of tiny houses van de toekomst kunnen vliegen, lopen of varen.

Op de vlucht voor het stijgen van de zeespiegel – of voor een pandemie(!) –  bedenken kinderen nieuwe woonvormen. In de tekenateliers gaan zij met deze uitgangspunten aan de slag om (onder professionele begeleiding van docent Annefie van Itterzon) hun eigen schuilhut weer te geven in woord en vooral in beeld.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr. Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben.

Zelden zijn deze dichtregels van Rainer Maria Rilke zo toepasselijk geweest als tegenwoordig. Vrij vertaald: ‘Wie nu geen huis heeft, bouwt geen woning meer. Wie nu alleen is, zal het heel lang blijven.’

Waar zullen de kinderen van de toekomst hun droomhuis vinden? Of… hun schuilhut? Zullen zij nog kunnen schuilen, ‘heel dicht bij elkaar’? Hun bedenksels worden gepresenteerd als mini-expositie in de Schuilhut op de Historische Tuin. Een kleine ruimte die bezoekers uitnodigt voor een moment van overdenking aan de hand van de toekomstbeelden van kinderen. Te zien vanaf zaterdag 19 juni 2021.

Foto boven archief AV/Arjen Vos, onder De Werkschuit