Pierre’s Pennenstreken: ‘400 stukkies’

Door: redactie. Sinds 15 januari 2019 valt elke dinsdag om 10 uur de Pennenstreek van Pierre op uw digitale deurmat. De 265 weken daarvoor vormde het Witte Weekblad het podium voor de korte columns van deze kritische dorpsgenoot met zijn scherpe pen. Elke week een stukkie schrijven over een onderwerp met een politiek/maatschappelijke achtergrond, je moet het maar kunnen. En willen. Maar wie schrijft die blijft en Pierre is nog niet uit- en ook nog niet afgeschreven. Al overwoog hij heel even om na deze 400e editie de pen aan de wilgen te hangen. Pierre’s bijdragen zijn wat ons betreft meer dan welkom. Zijn kritische kijk op dorp en samenleving is ‘food for thought’. Het helpt om anders naar situaties en kwesties te kijken en zwengelt hopelijk ergens in organisaties iets aan ter verbetering. Als redactie zijn we bijzonder blij met Pierre en met elke geleverde Pennenstreek op AalsmeerVandaag en feliciteren Pierre dan ook van harte met zijn 400e stukkie!

Door: Pierre Tuning. Pennenstreek 400. ‘Wie dit leest is gek,’ schreven wij als schooljongen op muren en schuttingen. En misschien denken veel mensen dat ook, als ze Pierre’s Pennenstreken zien staan. Of: ‘Wie dit schrijft is gek.’ Dat denk ik zelf wel eens, als ik me realiseer dat ik aan mijn 400ste stukkie bezig ben.

Don Quichot
Het is niet gearchiveerd, maar dit is het commentaar dat de journalist en naar Friesland geëmigreerde reisschrijver Herbert Paulzen gaf op Pennenstreek 298 ‘Afhankelijk’: ‘Jammer dat je columns zich beperken tot Aalsmeer. De Aalsmeerse situatie tref je in vele plaatsen in ons anderszins zo goed georganiseerde en opgeruimde en geregelde landje aan. Wat kun je als woedende burger doen? De politiek ingaan en binnen de kortste keren ook corrupt en ongeïnteresseerd worden als zo vele andere politici? De straat op gaan… om genegeerd en uitgelachen te worden en het etiketje querulant opgeplakt te krijgen? Helemaal niks doen en je alleen maar ergeren en hoge bloeddruk krijgen – waardoor je alleen maar de farma-industrie spekt? Of Don Quichot spelen? Jij kiest voor het laatste. Dat siert je. Maar zet geen zoden aan de dijk.

Ik zie ze voor me, de beleidsbepalers die je column lezen – áls ze ‘m lezen: ze glimlachen en halen hun schouders op. Áls ze je column lezen. Ik denk, ze lezen hem niet eens, het interesseert ze geen reet, ze doen wat ze willen doen en laten hun beleid alleen bepalen door commerciële belangen. Dat die oudjes het moeilijk hebben met stoepen, fietsen, bushaltes… het zal ze een rotzorg zijn.’

Bierkaai
Don Quichot tegen de bierkaai… Daar zijn veel voorbeelden van. Het meest heb ik me vastgebeten in de ‘Rabobank, Lidl en de Aalsmeer-Centrum-tragedie’. Op 16 januari 2014 schreef ik, toen nog in het Witte Weekblad, Pennenstreek 11 ‘Liderlijk’: ‘Stationsweg 6, het bouwen van een supermarkt’, en: ‘Stationsweg 6, het slopen van bestaande opstallen’. Je leest er bijna overheen, de kleine lettertjes in de Officiële Mededelingen van de gemeente. Maar…Waar gaat het om, welk gedrocht dreigt te verrijzen op Stationsweg 6? Het gebouw van de Rabobank wordt gesloopt en in plaats daarvan komt de blauwgele doos van een Lidl! Met zo’n 82 parkeerplaatsen die op de Stationsweg uitkomen. Niet alleen betekent dit het verder doodbloeden van de Zijdstraat, ook wordt het een zooitje op het Raadhuisplein, de kruising van de Van Cleeffkade en de toegang tot het Praamplein. Dat kan zelfs ik op mijn vingers natellen.’

Vier-en-half jaar later schreef ik Pennenstreek 246 ‘Voor paal’: ‘Die eerste paal is de dikke middelvinger die Lidl – en de Rabobank! – naar de Aalsmeerse gemeenschap hebben opgestoken. En je zou verwachten dat het gemeentebestuur zich vol schaamte in de krochten van het gemeentehuis zou hebben schuil gehouden. Maar nee, burgemeester Nobel werd bereid gevonden om die rotklus op te knappen.’

Ik heb in totaal zo’n vijftien stukkies aan de dorpstragedie Rabobank-Lidl besteed en straks zullen vele miljoenen aan de uitvoering van de Centrumvisie (zie Pennenstreek 396 ‘Centrumcircus’) worden uitgegeven – wat weggegooid geld zal blijken te zijn.

Nu is de Rabobank weg. Het pand blijkt geen eigendom te zijn, maar voor vijf jaar te zijn gehuurd (Van wie? De ‘vastgoedpoot’ van de bank? Van grootwinkelbezitter Van der Zwaard?) – en ‘het huurcontract wordt niet verlengd’. Ook de Rabobank blijkt een windmolen voor deze Don Quichot – digitaal, virtueel, foetsie.

Geduld
Maar soms, soms… lost de tijd alles op. Ik heb mij ooit druk gemaakt over het fietsbruggetje – verboden voor auto’s! – dat de Middenweg verbond met Nieuw Oosteinde (via het nu vergeten Zwanenpad). Ik schreef op 8 december 2014 (Pennenstreek 56): ‘Het begrip NIMBY komt in mij op, elke keer als ik lees dat Hooijman het doortrekken van de Middenweg naar Aalsmeer Oost blijft tegenhouden: Not In My Back Yard. Hij vreest veel verkeer als hij met zijn vrachtwagens de weg opdraait – maar hij legt de nadruk op het gevaar voor fietsers. Er zijn meer dan honderd bedrijven die een gevaarlijke uitrit op de Oosteinderweg hebben – laat staan de overige gevaarlijke uitritten die zich alom in de gemeente Aalsmeer bevinden. Toch worden de wegen niet afgesloten. Bovendien: het doorgaand verkeer over de Middenweg zou het verkeer over de Aalsmeerderweg en de Hornweg ontlasten – vastlopen op het viaduct is er dan niet meer bij! Hooijman verwacht meer dan 8000 voertuigen per dag, de gemeente de helft of minder. Ik denk dan: hoe meer voertuigen, hoe groter de behoefte. Maar daar houdt ook de rechter geen rekening mee. De ‘belangen’ van één NIMBY wegen zwaarder dan die van duizenden Aalsmeerders.’

En wat zie ik, ruim zes jaar later, in AalsmeerVandaag? ‘In de week van 11 mei (2020) wordt het fietsbruggetje in de ‘Middenweg-Oost’ gesloopt. Eind vorig jaar is gestart met de eerste werkzaamheden voor de aanleg van dit deel van de Middenweg, het wegvak vanaf de aansluiting op de Braziliëlaan tot aan de N201.’ Een jaar later meldde de gemeente in een persbericht: ‘Maandag 26 juli 2021 opende wethouder verkeer Robert van Rijn officieel het eerste deel van de nieuwe Middenweg. Samen met wethouder Jan Hazen van Uithoorn reed hij in een klassieke Ford Mustang het eerste rondje over het oostelijk deel van de weg. Door de opening van dit eerste deel heeft Aalsmeer-Oost nu een directe verbinding met de N201.’

Deze Don Quichot gaat nog wel even door met zijn gevecht tegen de bierkaai en windmolens. In het vertrouwen dat het misschien ooit goedkomt. Of niet. De tijd zal het leren.

Foto archief AV/Arjen Vos