Een bofkont ben ik. Om precies te zijn sinds 2006. Vanaf dat jaar woon ik in Aalsmeer. Op ‘de Buurt’ dus. Ik werd gelokt door een Aalsmeerder. Hij bracht mij naar zijn dorp van Poel, planten, bloemen. Een plek waar families óók weer familie van andere families bleken te zijn. En dat is niet erg. Aalsmeer voelde als thuiskomen. Bij hem maar ook in Aalsmeer.
Iemand van buiten ziet dingen soms scherper. Daarom mijn eerste column voor Aalsmeer Vandaag over tradities en inburgering.
Heel soepel ging die eerste reis naar Aalsmeer niet. Ik schrok van de afstand. Aalsmeer bleek een pokke eind met het openbaar vervoer. Echt ver. Ja ik weet het, nu is het nog steeds bar en boos met het OV, maar in de vorige eeuw waren bussen wifiloos en de handen mobielloos! Met een pre-internet brein was een busreis verplichte meditatie. Nee niet zeggen dat het wel meevalt. Tijd króóp in die tijd. Nu vervliegt tijd net zo snel als je databundel. Voor Aalsmeer- Amstelveen reken je nu een halve aflevering op Netflix. Aalsmeer-Amsterdam is een voetbalhelft op je mobiel. Oortjes in en je bent er al.
Maar weer terug naar 1993. Op weg naar het dorp van toen keek ik naar buiten en zag het landschap veranderen. Met de bus reden we door de volle straten van Amsterdam, via groene akkers en vliegtuigjes richting het stille Hortensiaplein. Ja want stil was het. Heerlijk stil. Oei, wat stil.
Bij het uitstappen zag ik een dorp dat in harmonie was. Het klopte gewoon. Water, huisjes, bewoners, gezelligheid. Alles ademde de menselijke maat en menselijkheid. Nu weet ik inmiddels waar die harmonie vandaan komt. Het komt door de akkers, de plas en de veiling. Aalsmeerders voelen altijd grond en natuur. Altijd. Ze zijn chronisch verbonden met het leven en snappen vergankelijkheid.
Dat is gegroeid. Kwekerszonen moesten generatie na generatie nét voor school nog even naar de familie seringenakker. Vissersvrouwen voelden in de winter de kou van die tien vierkante kilometer Poel. Veilingkinderen snapten de uitdrukking 'Meisje bloot, bloemetje in de goot’. Te warm weer is slecht voor je handel. Wie leeft met de natuur waardeert seizoenen… en elkaar. De natuur geeft kracht maar kan ook hard zijn.
De oer Aalsmeerder begrijpt dat. De natuur leert dat alles wat mooi is kortstondig kan zijn. Je overleeft pas door daadkracht en hulp van anderen. Genieten mag, maar knipper even met je ogen en alles kan voorbij zijn. Dit besef maakt kwetsbaar en kwetsbaar is goed. Kwetsbaarheid zorgt ervoor dat je eerder op elkaar leunt en minder argwaan kent. Zó ontstond harmonie in Aalsmeer en dat voel je nog steeds. Er is een bloeiend verenigingsleven en handelsbelangen zijn net zo verstrengeld als de palingen van Rekelhof.
Die harmonie voelde ik maandagavond in Kudelstaart overal bij de nieuwjaarsborrel van de gemeente. De gemoedelijkheid klotste tegen de plinten van het dorpshuis. Het zit ook mee nu. De politieke sfeer is goed, iedereen weet elkaar beter te vinden en barst van de goede voornemens. Brandweer, Aalsmeer iconen en buitenlui toosten op elkaar en Aalsmeer en lieten zich de bitterbal goed smaken. Toen vroeg ik mij af. Is het dan allemaal zo vredig en blij?
Er hangt verandering in de lucht. Letterlijk. Het Aalsmeer van ooit raakt meer verstopt. De adem wordt minder, het uitzicht krapper. Hoort bij vooruitgang maar het is wel jammer. De natuurmensen van de grond kijken naar de lucht en zien vaak een adembenemend spektakel van Vuur en Licht, dag en nacht. Vliegtuig na vliegtuig. Het silhouet van het dorp verdwijnt achter legobouwsels van bewaardozen en kantoren.
En vanuit het Oosten rukt de nieuwe Aalsmeerder op. Bewoners die vaker met de rug naar het dorp wonen. Ze kennen aardbeien en seringen alleen van de schappen in hun Aldi. Het dorp vergrijst en jonkies lukt het steeds moeilijker een huis dichtbij hun cluppie FC Aalsmeer te huren
Hoe los je dat op? Hoe zorg je dat harmonie en samenhang blijft? De kwetsbaarheid niet verruild wordt voor individualisme en mensen zich inzetten voor een vereniging in plaats van naar elkaar te gluren via Façadebook? Appeltje eitje.
Mijn voorstel is een Standaard Inburgerings Cursus Voor Elke Nieuwe Aalsmeerder (SICVEN) vanaf 2020. Hoe? Ik leg het even uit maar misschien kun je zelf ook meedenken in de comments.
De inburgeringscursus start natuurlijk in de Watertoren van Sangster. Bij het inschrijven krijg je de kans te bewijzen dat je het verdient om Aalsmeerder te heten. De keuze is reuze. Je mag zelf aankruisen bij welke Aalsmeerse familie je voortaan wil horen. Schrijf je je in bij de burgerlijke stand onder je eigen naam of is je achternaam voortaan Spaargaren, Eveleens, Jongkind enzovoort… Daarna start je intensieve inburgering en die is niet makkelijk. Drie dagen opstaan vóór de klok van 4. Je ontbijt samen met je familie met een lekker Aalsmeers turfje en een broodje paling op de nuchtere maag. Wel eerst samen een Bindingkamplied zingen en heel hard “Geef al die borden dooooorrrr.” joelen bij het afruimen.
Daarna op de fiets een rondje Poel samen met agent Erik en onderweg spreek je snel een verzoekplaatje in bij de praatpaal van Radio Aalsmeer. Ja tot nu toe gaat het wel gemakkelijk denk je… maar dan komt het klapstuk. De dag eindigt met een mini Pramenrace waarbij de strenge jury van de Dippers bij de finish je tekstvastheid controleert op het volkslied van Aalsmeer, namelijk de lofzang van Jan Leliveld op het dorp. Aan het einde van de inburgering is het pinda’s doppen in Joppe waarbij je alleen grappen mag maken met een dikke Aalllllsmeerse L.
Ach het is maar een gedachtenspinsel want de vooruitgang hou je natuurlijk niet tegen. De reservaten achter toegangshekken rukken op. Recreatie vervangt hard werken op de eilanden. Maar de harmonie blijft zolang er verbintenis is. Dus probeer in dit nieuwe jaar de ander wat vaker op te zoeken. Zomaar met een aardig woord, even een dag of twee meehelpen bij de Dorcas of gewoon als voornemen wat minder ergeren en meer verwonderen binnen de dorpsgrens en hier op Aalsmeer Vandaag. Dat maakt al zoveel uit.
Want we zijn bofkonten hier allemaal…
Anna-Maria Mantel smeert een vleugje Italiaanse passie en Amsterdamse gezelligheid uit over Aalsmeer sinds ze hier bleef plakken aan een telg van een Aalsmeerse bloemenicoon. Verslaafd aan radio, contact met mensen en talent voor het organiseren van feesten. Echte buurter.
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
27 reacties
Lieve Anna-Maria
Mooi geschreven, ben trots op je!..!
Nu nog een beetje verliefd worden op de watertoren en dan ben je een echte Aalsmeerse, met de passie van een Italiaanse en wat Mokumse humor…!????????????????????
Geweldig geschreven Anna-Maria…ben gelukkig een geboren en getogen Aalsmeerder, dus gelukkig geen inburgeringscursus voor mij !!
@hans Dank je! Blij mee. Is een mooi voornemen deze column. Nu al goed gevoel over deze stap.
@Marjanne Ja ik had al zo’n vermoeden dat het écht Aalsmeerschap een onhaalbaar doel was…
Mijn man had natuurlijk nooit met import moeten trouwen want met die drie generaties zat het tot nu toe voor hem wel snor.
Jammer voor hem 😉
Vrouwen bloot, handel dood vind ik ook een stuk sterker. Dank.
Fijne zondag! ..
Leuke column , ga zo door.
Echte Aalsmeerders zijn bewoners, die meer dan 3 generaties in Aalsmeer geboren en getogen zijn.
Daar kan geen inburgeringscursus tegen op ???? Je blijft een importer ???? voor een Aalsmeerder.
Het spreekwoord op de veiling is vrouwen bloot, handel dood.
Maar misschien is het tijd voor een nieuwe generatie Aalsmeerders ???? met speurtocht en inburgering ????
@Anna-Maria: jaa een Aalsmeerse spel/puzzeltocht lijkt me tof! Beetje competitie, beetje puzzelen, beetje strategie en heel veel leren over echt Aalsmeerse zaken en historie: ik zeg gaan we maken!
@wilco Goed idee! Samen een Historischr Aalsmeerse puzzeltocht maken? Met ook treinvragen natuurlijk?
@daisy Limburgse gezelligheid is nodig. Ga je carnaval in Kudelstaart vieren of daar?
@Jenny Ja, het gaat een mooi jaar worden voor de radio en voor de letters hier. Samen inburgeren klinkt goed. Radio Aalsmeer is denk ik ook de beste manier om de DNA van het dorp te snappen. Een lappendeken van mensen en generaties.
@suus Zeker! Samen sterk!
@Klaas afgelopen jaar heb ik enorm genoten van het boek over Aalsmeer en de VoC. Gaf een extra historische laag over straten en panden. Prachtig boek
@Joannie wat leuk om te horen. Er ís een prachtig boek over het Aalsmeerse dialect. Google maar op het ‘Buurts’. Best wel geniaal. Ik las gisteren zo iets raars op Wikipedia… dacht altijddurende het Aalsmeers van WestFries kwam maar er blijkt ook een beetje Katwijks in te zitten. Wist ik niet!
@Mieke daar was ik al bang voor. Hoewel ik al TWEE keer in de sloot ben gevallen.
@bart Gersen
Volgens mij komt dat wel goed. De wijzen kwamen ook uit het Oosten en na 50 jaar hoeft de cursus SICVEN amper. Wat maakt voor jou Aalsmeer mooi?
@Bart Je hebt gelijk… maar Aalsmeer blijft een lintdorp. De lieflijkheid en historie van het dorp is extra leuk. Er zou natuurlijk wel een gezelligere laan richting Aalsmeer mogen met aan beide kanten een bomenrij. Zo vanaf de Mac Donalds richting Aalsmeer. Én makkelijker en gratis parkeren in het centrum.
Een eventlocatie? Daar is er toch al veel van? Of bedoel je iets mega groots?
Steek eens een hand in eigen boezem! Wie op de buurt woont, zit doorgaans niet slecht. Maar vanaf de hoek van de straat begint de ellende. Chaotisch, onhandig, krap, druk en achterhaald. Wie in nieuw Oost woont, reist met hetzelfde gemak naar Amstelveen, Hoofddorp of verder.
Maak alles centraler, een echt Aalsmeer groot “central park” met evenementlocatie ergens onder de aanvliegroute van de Aalsmeerbaan.
Alleen de Westeinder is absoluut uniek in de wijde omtrek.
Dat wordt eindelijk erkent, maar ik wacht af of men het eindelijk groots aanpakt, of de gebruikelijke prutserij op de vierkante meter.
Beste Anne marie leuk idee maar ik geboren in de Haarlemmermeer woon nu 50 jaar in Aalsmeer en zij mijn vrouw komt uit het oosten Glanerbrug en nu ook 50 jaar een Aalsmeerse hoe moet dat nou met ons ?
Geweldig geschreven! Aalsmeervandaag heeft er een fantastische columniste bij. En een trouwe lezer…
Maar een èchte buurter… sorry, nee. Die is er geboren en getogen!
Zo vroeg op om naar de veiling te gaan, neem ik aan? Wellicht is een Aalsmeers woordenboek een idee?
Een heel mooi stukje, mijn ‘import’ uit het Gooi voelt zich hier ook thuis, fijn om te zien dat mijn thuis ook zijn thuis is (en dus ook het jouwe).
Inburgeringscursus! Dan doe je natuurlijk ook de fiets en wandeltocht van de stichting Oud Aalsmeer pak de gelijk een stuk historisch Aalsmeer mee.
Extra tip bij de inburgering: verdiep je ook in het leven van de Oosterlingen die in het dorp komen wonen. Je hebt meer gemeen dan je denkt! Maakt de inburgering voor beide partijen aangenamer. Veel plezier ❤️
@Jaap Dat gaat énorm schelen. Probeer het maar!
Vraag aan Anna-Maria:
Zou het voor ondergetekende voldoende zijn om te slagen voor de inburgeringscursus door een e achter mijn naam te plakken? Dit i.v.m. slechts 49 jaar “importschap”.
Kom maar op met die inburgeringscursus! Als Limburgse meid is het verenigingsleven en harmonie mij met de paplepel ingegeven! Leuk geschreven! Ik kijk uit naar het volgende!
Anna-Maria welbespraakt en ook wel geschreven.
Ben nu al fan, wij zijn bij de radio collega’s en wat ik bewonder is je energie. Ik ben een “echte” Aalsmeerse maar zou zo met jou de inburgering willen doen. Alhoewel je die niet meer nodig hebt. Je hart ademt Aalsmeer en warmte hebben we zeker nodig. Ik kijk uit naar je volgende column
Jenny Piet.
Oei ik weet niet of ik helemaal zou slagen voor deze inburgeringscursus… maar het lijkt me een behoorlijk compleet Aalsmeers plaatje! Bezoekje aan de historische tuin nog erbij verplicht stellen om nog iets op te pikken over meer dan 1000 jaar Aalsmeer en de aardbeien, bloemen en vroegere treinen naar Haarlem en Amsterdam? Mooi stukje!