Los van AalsmeerVandaag (1)

De Bok is uitgefeest en in de bioscoop van Studio’s Aalsmeer dooft het licht. Zomaar twee nieuwsberichten die me tijdens mijn vakantie bereikten. Ik had me stellig voorgenomen AalsmeerVandaag twee weken lang links te laten liggen. Met volledig vertrouwen in de twee waarnemers Ilse Zethof en Mariëlle Wegman die het fort bewaakten, liet ik het redactiekantoor achter me en toog met het hele gezin naar Israël. Nog één keer met zijn allen op reis, de oudste twee gingen immers de laatste jaren al niet meer mee, om een periode van het gezamenlijk vakantievieren af te sluiten. Een mooier afscheid van dat tijdperk hadden we niet kunnen verzinnen. Het was prachtig allemaal.

 

Even los van het Aalsmeerse, even los van werk en vooral van de dwang om dagelijks berichten te 'moeten' posten. En tijdens de vakantie vooral de zelfbeheersing kunnen betrachten om niet de AV-app op mijn mobiel aan te raken. Slechts één simpele vingerbeweging zou nodig zijn om direct te kunnen zien hoe mijn vervangers het ervan af brachten en wat zich zoal binnen de gemeenschap van mijn geliefde dorp aan het afspelen was. “Nee, niet doen,” sprak ik mezelf streng toe. Het zou namelijk toch aanvoelen als ‘werk’ en dat kan niet de bedoeling zijn van vakantie.

 

Het is maar voor de helft gelukt. De nieuwsgierigheid won het van het verstand. Na een kleine week via Tel Aviv en Tiberias in de hoofdstad Jeruzalem te zijn neergestreken, hield ik het niet meer uit. Op de hotelkamer waar de Wi-Fi grens precies tussen de bedden doorliep, dacht mijn vinger: als je toch de NOS-app bekijkt, kun je net zo goed ook de AV-App even aanklikken. Niet om mijn vervangers op de redactie te controleren. Gewoon uit interesse van wat zich voordoet in mijn dorp. En nog voor ik het goed en wel door had, opende zich het scherm en ontrolde het zo vertrouwde beeld zich voor mijn ogen. Een schichtige blik richting mijn echtgenote, alsof ik me betrapt voelde bij het bekijken van een site met opwindende handelswaar, stelde me gerust. Ze had gelukkig niks door vanachter haar E-Reader. Ze was zo diep verzonken in haar ‘Amerikaanse Prinses’ dat ik ongestoord de tijdlijn kon aflopen.

 

Er was de schrik en ontzetting van een dodelijk ongeval, met zo bleek later, een bekende jongeman uit mijn buurt. Dat zijn niet de berichten die je graag leest. De opmars van de exotische dieren op Greenpark vond ik wel weer een aardig stuk. In gedachten zag ik al een ondernemer voor me die op deze veelbesproken grond een rivierkreeftenkwekerij zou gaan beginnen. Ook artikeltjes over het regenachtige weer in Aalsmeer deden me enigszins leedvermakelijk glimlachen op de hotelkamer met airco. We hadden duidelijk de goede tijd uitgekozen om het land te verlaten. De aankondiging van de filmpjes over Handhaving op het water las en bekeek ik met belangstelling. Met veel plezier had ik hier aan gewerkt, het zag er mooi uit. Ook bij de discussie over kunst die zich ontspon naar aanleiding van het interview van Leni Paul met Kunstroute-organisator Gijs van den Haak, gingen de mondhoeken licht omhoog. Echt Aalsmeers om lekker over elkaar heen te buitelen over de vraag wat kunst is. Erik van Itterzon haakte en hakte er vorige week heerlijk op in met een zeer rake column.

 

Ik was zodoende weer bijgepraat halverwege onze reis, biechtte mijn zonde op bij mijn vrouw die het luchtig opnam, en kwam tot de conclusie dat ik letterlijk afstand van AalsmeerVandaag kon nemen. Geen enkele intentie om vanuit Jeruzalem in te gaan loggen, koppen te gaan verbeteren en redactionele aanpassingen te gaan doen. Ik las de stukken alsof ik gewoon een geïnteresseerde lezer was en niet de verantwoordelijke redacteur. Dat was een prettige constatering waarmee ik met een gerust hart de tweede week van de vakantie in kon gaan. Waardering daarom voor mijn twee tijdelijke plaatsvervangers.

 

Volgende week borduur ik verder en ga ik in op het bericht waarmee ik begon: het gedoofde licht in de bioscoop van Studio’s Aalsmeer.

 

Arjen Vos hanteert sinds zijn middelbare schooltijd de camera, en later ook pen en toetsenbord. Mede-oprichter en thans hoofdredacteur van AalsmeerVandaag. Altijd geïnteresseerd in mensen. Chaotisch, jongensachtig, vader van vier kinderen.