Het moet niet gekker worden

Wee je gebeente als iemand ‘van buiten’ het waagde om Aalsmeer in verband te brengen met tulpen(bollen). Want dan stond je op je achterste benen. Hevig verontwaardigd legde je uit dat Aalsmeer niks met bollen te maken heeft. Dat hier rozen en anjers gekweekt worden. Snijbloemen dus en géén tulpen! Waarna je geheid kon gaan uitleggen wat daar nou weer het verschil tussen is.

Als je in den vreemde vertoefde en zei dat je uit Aalsmeer kwam, vertelde je met onverholen trots dat ‘bij ons’ de grootste bloemenveiling ter wereld stond. Dat de koningin hier regelmatig een kijkje kwam nemen. Waar niks aan gelogen was, trouwens. Juliana wist blindelings de weg naar Aalsmeer te vinden, zij troonde elk staatshoofd dat ons land bezocht mee naar de veiling.

Ik was vroeger best trots op Aalsmeer. ‘Wij’ waren immers wereldberoemd om de bloementeelt. Bij ‘ons’ stond de grootste bloemenveiling ter wereld. ‘Ons’ bloemencorso was zo uniek dat er elk jaar uitgebreid verslag van werd gedaan op televisie. En de jaarlijkse bloemenvaktentoonstelling haalde steevast de nationale- en internationale pers.

Gevoelens van trots op Aalsmeer heb ik niet meer. Die zijn, net als de bloemen hier, al een behoorlijke tijd verdwenen. Aalsmeer is uitgebloeid! Het aantal kwekerijen in Aalsmeer is nog slechts op een hand te tellen. Ga maar eens op de hoek van de Aalsmeerderweg en de Stommeerkade staan. Welke kant je vroeger ook op keek, je zag één zee van glas. En nu? Eén kale, verwilderde vlakte, geen kas meer te bekennen.

Ook aan de Oosteinderweg, de Aalsmeerderweg en de Hornweg staat geen kas meer overeind. De kassen die er nog zijn, staan op instorten of dienen als parkeerplaats voor auto’s. Zelfs op Green Park Aalsmeer, het ‘businesspark waar u op kunt bouwen’. Ja, ja, ‘waarop u kunt parkeren’ zullen ze bedoelen. Met & Co laat niet alleen aan de Machineweg bij honderden autos’ parkeren, maar sinds kort ook langs de Molenvliet, bij de Middenweg. Fraai gezicht, al dat blik met de Stommeermolen op de achtergrond…

De veiling bestaat nog. Maar loopt die ook niet op zijn laatste benen? De helft van de klokken draait niet meer en het ene na het andere handelsbedrijf op de veiling stort in. De naam van de veiling is ‘Aalsmeer’ kwijt en heet tegenwoordig FloraHolland, bestuurd door lieden die nog geen roos van een anjer weten te onderscheiden. Koninklijke gasten zie je er al jaren niet meer. Willem-Alexander heeft de veiling nog nooit van binnen gezien.

De veiling heeft zich zo van de Aalsmeerse gemeenschap vervreemd, dat ze in 2007 besloot het bloemencorso niet meer financieel te steunen. Waarmee na zestig jaar het Aalsmeerse bloemencorso, hét corso van ons land, de nek werd omgedraaid. Lang leve het Bollencorso, dat nog steeds in de bloei van haar leven staat. Dit jaar trok het meer bezoekers dan ooit tevoren en werd op televisie uitgezonden.

Om misverstanden te voorkomen: ik heb grote bewondering voor al die vrijwilligers, die het corso in Aalsmeer nieuw leven proberen in te blazen. Maar hoe goed bedoeld ook, dat gaat ze niet lukken. Het is een leuke, versierde optocht, waar velen plezier aan beleven, meer niet. En noem het alsjeblieft geen ‘Aalsmeers Bloemencorso’, want daarmee zet je mensen op het verkeerde been. Bijna net zo misleidend als Aalsmeer een ‘bloemendorp’ noemen.

Burgemeester Vonk-Vedder heeft daar bijvoorbeeld nogal een handje van. Je kunt geen voorwoord of interview met ons Jobke lezen of ze heeft het over ‘Aalsmeer Bloemendorp’. Zoals in (Aals)meer: zomer’, de jongste uitgave van Aalsmeer Westeinder Promotie: “Aalsmeer is in zomer en winter een aantrekkelijk bloemendorp aan het water.” Waar zit haar verstand nou eigenlijk… Ja, als ze het maar hard genoeg roept, dan gaat ze het misschien zelf nog geloven ook.

Take a trip to Aalsmeer flowerstrip, luidt de Engelstalige titel van de onlangs verschenen tweetalige brochure Aalsmeer Flower Village. Bedoeld om toeristen en recreanten te interesseren voor een bezoek aan, jawel, ‘bloemendorp Aalsmeer’. Door verschillende locaties rond het thema bloemen gezamenlijk te presenteren, worden bezoekers uitgenodigd langere tijd in Aalsmeer door te brengen. Op AalsmeerVandaag schreef Arjen Vos op 29 april er al een uitstekend commentaar over, onder de kop: ‘Spookdorp aan het water’.

Zó wil ik Aalsmeer nou ook weer niet noemen, maar ‘bloemendorp aan het water’, wat burgemeester Vonk-Vedder voortdurend rond bazuint, is je reinste onzin. Wethouder van recreatie en toerisme Gertjan van der Hoeven, die onlangs de eerste brochure in ontvangst nam, doet hier braaf aan mee en zei bij de presentatie te hopen “de internationale toerist die Amsterdam aandoet, te verleiden tot een bezoek aan bloemendorp Aalsmeer”.

Sinds kort gooit hij zijn verleidingskunst in de strijd met borden ‘Welkom in Aalsmeer’, met tulpen eronder afgebeeld. Ja, túlpen! Maar liefst vijf op een rij. De borden staan onder meer bij de Bachlaan en tussen het hoge gras op de hoek Provinciale weg en Van Cleeffkade. Een Aalsmeerse wethouder van recreatie en toerisme, die suggereert dat Aalsmeer iets met tulpen(bollen) heeft…, het moet niet gekker worden.

Dick Piet is journalist. Geeft zijn nieuwsgierigheid al 45 jaar de vrije loop in de schrijverij. Schopte het tot hoofdredacteur van de Aalsmeerder Courant. Graaft op papier graag dieper dan anderen in naoorlogs Aalsmeer. De hele zomer lekker het water op met de boot. Eigenwijze kerel.