Column: ‘Uit de mouw schudden’

Door: Mariëlle Wegman. ‘Gastcolumn?’ hoor ik u bijna denken. Hoe dat zo, de naam Mariëlle Wegman is toch geen volstrekt nieuwe naam onder berichten op AalsmeerVandaag? Klopt, maar als ‘inval-columnist’ is dit, denk ik, mijn derde schrijfsel op dit medium. En op de één of andere manier is het op schrift zetten van feitelijkheden rondom een nieuwswaardig voorval of iets van die strekking, een stuk makkelijker dan zomaar iets uit de mouw te schudden. Maar ik waag graag een poging.

Hoewel ik iets meer dan dertig jaar geleden een ander carrièrepad ben ingeslagen, ben ik van kinds af aan altijd al met taal bezig geweest. Op de toen nog lagere school wist de juf op een gegeven moment niet meer welke boeken zij nog voor mij uit de bibliotheekbus kon halen. Die voor mijn leeftijd had ik allemaal al versleten, en aan die voor wat oudere kinderen was ik mentaal nog niet toe zeg maar. Altijd zat ik met mijn neus in de boeken. Het vele lezen heeft mijn woordenschat flink gespekt en er ook voor gezorgd dat ik op een creatieve manier met woorden kan spelen. Een leuke basis voor schrijven.

Jarenlang gebruikte ik mijn schrijfvaardigheden alleen beroepsmatig en voor studie’s. Op een gegeven moment rolde ik binnen bij Radio Aalsmeer, eerst alleen als techneut op de achtergrond, maar nu inmiddels met een eigen radioprogramma op de zaterdagmiddag. Tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst voor alle vrijwilligers die Radio Aalsmeer rijk is, was Arjen Vos ook aanwezig. Hij deed een woordje, onder andere om ondersteuning te werven voor het draaiend houden van deze website. Fotografen, columnisten, mensen met journalistieke ambities waren van harte welkom om zich bij Arjen te komen melden. De website kende ik al vanaf het begin, elke dag speurde ik de site af naar Aalsmeerse nieuwtjes. Hoewel woonachtig (te) ver buiten de Aalsmeerse gemeentegrenzen, ben ik mij altijd Aalsmeerder blijven voelen en stroomt er zuiver Poelwater door mijn aderen. Met andere kapers op de kust die avond, stuurde ik daags na die bijeenkomst een email naar Arjen. Het leek mij wel leuk om foto’s te maken voor de website. Ondanks mijn interesse voor alles wat met taal te maken heeft kwam het geen moment in mij op mij aan te melden als ‘stukjesschrijver’. Het pakte anders uit, en daar ben ik maar wat blij om.

Van een stukje eens per maand, naar meerdere keren per week een stukje op de site, naar inval-hoofdredacteur. Trots ben ik, trots op het feit dat ik mee mag werken aan dit mooie nieuwsmedium. Daarnaast ben ik ook nog eens ontzettend blij. Blij met Arjen die mij de kans heeft gegeven te doen wat ik nu doe: schrijven. Het hebben van gevoel voor taal en een beetje leuk kunnen goochelen met woorden maakt je nog geen journalist. De feedback die ik krijg zuig ik op als een spons en probeer ik altijd mee te nemen naar toekomstige schrijfsels. De grootste uitdaging bij het schrijven vind ik het uitschakelen van mijn eigen mening en emoties. In het dagelijks leven ben ik behept met een tamelijk scherpe tong, die niet altijd en overal wordt gewaardeerd, en heel af en toe maak ik tijdens het schrijven nog wel eens een uitglijer. Gelukkig hebben we daar een delete-knop voor.

Voor de noodzaak zal ik de rest van mijn werkzame leven wel als verpleegkundige werkzaam blijven, maar ik hoop nog heel erg lang aan AalsmeerVandaag verbonden te mogen blijven.

(advertentie)