Zou het erg zijn als Aalsmeer niet meer bestaat? Als we het opheffen? We mogen hier wel blijven wonen, maak je geen zorgen. Maar dat we dan niet meer in Aalsmeer, maar in Amstelveen wonen. Zou dat erg zijn?
Ik lees de column van de talentrijke invalcolumnist Han Carpay, over al die attracties die er niet kwamen, en denk: het is toch ook wel een keer mooi geweest. Dromen over plannen die nooit uitgevoerd gaan worden, waarom zou je? Ik droom ook nog steeds over een belangrijke rol in de voorhoede van Ajax, maar ik val er verder niemand mee lastig en bovendien ben ik mijn eigen adviseur.
En laten we wel wezen, heel veel van Aalsmeer is er al niet meer, ook heel veel van mijn Aalsmeer is er niet meer. De Jac Tac kleuterschool en de Rozenstraatschool zijn weg. Boerenvreugd is verdwenen. Het Polderhuis en de Tuinbouwschool, uitgewist. Vroeger zat je met zes man in de Drie Kolommen naar een film te kijken, nu zit je met zes man in Crown Cinema.
Bloemenlust, ik ben er geboren, althans in de portierswoning. Bloemenlust is er nog wel, maar een bloemenveiling is het al heel lang niet meer. Verdwenen winkels: Koster aan het Weteringplantsoen. Bakker Spaargaren, bakker Roodenburg en bakker Jansen. Melkhandels Van der Schilden en Wim Touw. Groenteboeren Leeuwenstein en Walraven. Verdwenen winkels op de Uiterweg: de al eerder genoemde Leeuwenstein, Klaas Hofman, Gerrit Post en bakker Bogaards. Nergens meer te koop: de bokkepootjes van bakker Bogaards en de mergpijpjes van bakker Spaargaren.
Dat is bij elkaar heel veel Aalsmeer dat er nu niet meer is. Tel daarbij op heel veel Aalsmeer dat er nooit gaat komen, dan herhaal ik mijn vraag: zou het erg zijn Aalsmeer op te heffen?
Ik kom hierop door het lezen van het boek Dijk van Hans Maarten van den Brink. In dat boek beginnen twee jongens, in 1961, hun werkzame leven bij het IJkwezen. Ze reizen door het hele land om bij slagers, kruideniers en kaasboeren de weegschalen en gewichten te controleren. Een kilo kaas moet in Friesland net zoveel wegen als in Zeeland en het IJkwezen ziet daarop toe.
Beide mannen hebben een onwrikbaar geloof in het belang van hun werk, zij dienen de mensheid door overal de kilo te controleren. Tot ze worden ingehaald door de Vooruitgang en de overheid besluit dat het niet langer haar taak is de maten en gewichten te controleren. Na veertig jaar is het tijd voor het afscheid van de oudste van de twee bij het IJkwezen. Alles om hem heen veranderde, Karl Dijk is al die tijd dezelfde gebleven.
Dijk is geen nostalgisch boek, het is een boek over de tragiek van Karl Dijk en de zijnen. Koop en lees dit boek, u zult er geen spijt van krijgen. Koop het gewoon bij een van de stenen boekhandels in uw woon- of verblijfplaats, zodat we het rijtje verdwenen winkels niet hoeven aan te vullen.
H.M. van den Brink – Dijk – Uitgeverij Atlas Contact – €18,99
Erik van Itterzon is boekhandelaar in Hoofddorp. Wat hem hier in het dorp niet lukte, fikst hij in de grote polder. Literatuurliefhebber pur sang. Brengt desnoods de boeken bij u thuis. Scherpe pen, gedrenkt in relativeringsvermogen en humor. Eigenwijze kerel.
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
2 reacties
De vergane glorie van Aalsmeer is betreurenswaardig. De gevolgen daarvan kunnen zelfs desastreus worden. Om bij Amstelveen te “horen” is het minste dat ons kan overkomen. Wat dacht u van Stadsregio(kantoor) Aalsmeer, de kale achterbuurt van Amsterdam?
Mooi stuk, is het erg als Aalsmeer er niet meer is? Geen idee, het is er nog. Ik denk wel dat het nadelig voor de bewoners is. Mensen hebben behoefte aan verbondenheid, saamhorigheid, identiteit. Dat ontleen je aan familie, buurt, dorp/wijk, stad, land. Een Kudelstaarter is “er groos mee”, wat een Aalsmeerder is weet ik niet eens. Vast mijn gebrek maar zo is het wel. Met Amstelveen heb ik als dorp weinig, al hebben veel Kudelstaarters wel een gevoel bij een dorp dat pretendeert een “stadshart” te hebben… Aalsmeer zal topografisch altijd wel te vinden zijn, dat is denk ik niet de uitdaging. Het is denk ik ook meer bestuurlijk en politiek gedreven om Aalsmeer als zelfstandige gemeente op te heffen. Maar groter is niet beter en zeker niet goedkoper. Het proces is al enige tijd aan de gang en niet meer te stoppen helaas. Ik hoop dat het boekje “Dijk” geen voorloper is van het nieuw te schrijven boekje “Klucht”. Voor de buitenstaander, da’s bij ons een ander woord voor dijk…. over de teloorgang van een leuk dorp.