U bent misschien nog bezig met een verlanglijstje voor Sinterklaas. Of een verlanglijstje voor onder de kerstboom. Zet u in ieder geval Die van die van u hoog op dat lijstje? Die van die van u is een bloemlezing uit het werk van Annie M.G. Schmidt, waarin voor het eerst geen onderscheid is gemaakt tussen haar 'gedichten voor volwassenen' en haar 'kinderversjes'. De titel van het boekje is ontleend aan het gedicht “De baard van koning Dagobert”.
Mevrouw, uw man zijn baard is lang, maar dit zeg ik u nu:
mijn man zijn baard is langer dan die van die van u.
Dit boekje is een feest. Prachtig uitgevoerd door Uitgeverij Van Oorschot: écht gebonden, met een leeslintje en 'gedundrukt'. Maar het gaat natuurlijk vooral om de inhoud en ook dat is een feest.
Het boekje opent met “Aan een klein meisje” (Dit is het land waar grote mensen wonen, je hoeft er nog niet in: het is er boos). Gelukkig ontbreekt “De mislukte fee” niet (Mijn moeder doet de groeten, ik ben een spree met foeten) en ook “Op een mooie Pinksterdag” (vader was een duidelijke mengeling van Onze Lieve Heer en Sinterklaas) vinden we terug.
Ooit is er serieus geprobeerd het werk van Annie M.G. in de ban te doen, in ieder geval dan toch “Jip & Janneke”, die rolbevestigend zouden zijn en bepaald niet feministisch genoeg. Is gelukkig overgewaaid, Jip en Janneke wordt nog steeds (voor)gelezen en deze week is de film “Wiplala” in première gegaan.
Het werk van Annie M.G. is nog altijd springlevend en in elke boekhandel te vinden. Jammer dat we haar niet meer kunnen consulteren, ze zou vast en zeker – en ook nog eens vol humor – iets zinnigs kunnen zeggen over zwarte Piet. We zullen het moeten doen met haar 'oude' versjes en gedichtjes, die gelukkig nog altijd fonkelen, je ontroeren en doen lachen. Zet Die van die van u dus op uw lijstje, of ga, met het lijstje van uw dierbaren in de hand, langs bij een van de drie(!) boekhandels die Aalsmeer rijk is en schaf het aan. U zult er geen spijt van krijgen.
De regenworm en zijn moeder
Er was een regenworm in Sneek
die altijd naar de sterren keek,
en fluisterde: Hoe schoon, hoe schoon…
Zijn moeder zei: Doe toch gewoon,
kijk naar beneden naar de grond,
dat is normaal, dat is gezond,
kijk naar beneden, zoals ik…
En toen? Toen kwam de leeuwerik!
Het wormpje, dat naar boven staarde,
zag hem op tijd en kroop in d'aarde,
maar moe die naar beneden keek
werd opgegeten (daar in Sneek).
Dus doe nooit wat je moeder zegt,
dan komt het allemaal terecht.
Erik van Itterzon is boekhandelaar in Hoofddorp. Wat hem hier in het dorp niet lukte, fikst hij in de grote polder. Literatuurliefhebber pur sang. Brengt desnoods de boeken bij u thuis. Scherpe pen, gedrenkt in relativeringsvermogen en humor. Eigenwijze kerel.
Eén reactie
Een prachtig winters zonnetje, mooie herfstkleuren en dan ook nog de column van Erik… ik voel me een rijk mens.