Column: ‘Vooroordelen en aannames’

Door: Maarten Alderden. Het is alweer een poosje geleden maar om onverklaarbare reden stond onze avondmaalskan plotseling scheef op zijn voet. Oorzaak achterhalen had geen zin, gebeurd is gebeurd. Omdat onze kan van zilver is en oud en kwetsbaar leek het niet handig om daar zo maar aan te buigen, want dan kon je weleens meer vernielen dan nodig. Hij bleef dus scheef.

Een paar weken hadden we een scheve kan voor in de kerk staan Totdat dit een onderwerp werd voor discussie. De grap is dat sommige mensen al vinden dat ze genoeg gedaan hebben door de vraag te stellen: “Wie pakt dit op?” Er waren weinig liefhebbers. Wel was er discussie waar en wie de kan kon repareren. Toen ik opmerkte dat hier in Aalsmeer een gerenommeerd bedrijf is met verstand van goud en zilver kreeg ik felle reacties. Die gingen van: “Dáár moet je absoluut niet heen, die is veel te duur” tot: “Als je daar het handvat van de deur hebt aangeraakt ben je al tien euro kwijt.”  “Oké, als jullie dat vinden dan moeten we daar niet heen”. Wel kwamen tips: “we moeten naar Schoonhoven, dat is de zilverstad van Nederland, of ik weet nog wel iemand die woont ergens voorbij Harmelen die moet eerst maar eens kijken. Of iemand in Uithoorn, of in Mijdrecht.” Ik werd het zat en zei dat ik de kan wel mee zou nemen en er studie van ging maken.

Thuis overdacht ik nog eens alle opmerkingen en dacht: “Ik ben toch niet hartstikke gek om half Nederland af te rijden met een scheve kan… Ik ga gewoon stiekem naar dat adres in Aalsmeer waar ik niet heen mag van de rest en speel open kaart.”

Na aanbellen word je pas binnengelaten en een keurige jongeman heet mij hartelijk welkom. Ik laat hem het probleem, de kan, zien en vraag of deze reparatie moeilijk is. “Ja, dat is het,” zegt hij. Hun bedrijf, met meerdere vestigingen in de regio heeft een zilversmid in dienst en de jongeman vertelt mij: “Dat is een ongelooflijke vakman. Die hebben we nodig maar hij is maar één dag in de week in Aalsmeer.” “Prima zeg ik, “dan moet hij het doen, alleen wil ik het met je over de prijs hebben. Deze kan is niet van mijzelf maar van de Oosterkerk. Zou jij een nette prijs voor ons kunnen maken?”

De jongeman keek mij aan toen ik zei dat het over de kerk ging en hij vertelt dat zijn inmiddels overleden opa in de Dorpskerk kwam. Zo kan ik hem weer vertellen dat Oost en Dorp één Hervormde kerk is, waarop de jongeman even nadenkt en vervolgens vertelt dat hij 100 procent zeker weet dat als zijn opa nog geleefd had, hij die kan gratis zou laten repareren. “Dat doe ik dan nu ook!”

Ik val bijkans achterover. Wat nou duur, wat nou Schoonhoven, wat nou?! Ik kan hem wel zoenen, wat ik overigens niet doe. Het wordt op slag gezellig en na zeker nog een gesprek van tien minuten over het vak, zijn toekomst, de zoveelste generatie in het bedrijf, de kerk, weet ik het: “Deze man snapt het en zal hier zeker een toekomst hebben in zijn mooie bedrijf.”

Dan nu de moraal van dit verhaal. Als u ergens op uitgestuurd wordt met de mening van een ander dan bent u bevooroordeeld en dat moet niet. We hebben in dit geval niets aan aannames van een ander hoewel we daar vaak toe geneigd zijn. Onderzoek zelf en de waarheid blijkt dan vaak anders.

U snapt, de kan is perfect gerepareerd en op dorp aten ze taart.

Maarten Alderden is een veelzijdige Aalsmeerder. Niet alleen als kweker van seringen en sneeuwballen, ook timmert hij aan de weg met zelfgemaakte decoratieve uilen en draagt hij zijn steentje bij tijdens begrafenissen. Actief en betrokken lid van de Oosterkerk waar hij al zijn hele leven pal naast woont.  

Aalsmeer Over Hoop is een platform waarin zeven Aalsmeerse en Kudelstaartse kerken vertegenwoordigd zijn. Door het jaar heen worden evenementen georganiseerd waarmee de kerken hun liefde voor Jezus willen uitdragen. Met regelmaat verschijnen op zondag columns die tot nadenken stemmen.