Door: Anna-Maria Giannattasio. Pijn laat je voelen dat je leeft, zeggen ze dan. Nou, ik had liever een andere manier gekozen. Een spannend boek of een rondje om de Poel op de fiets bijvoorbeeld. Maar nee. Het leven koos pijn. In de vorm van stilte.
Mijn nest is leger. Minder gestommel op de trap. Amper gepiep bij de badkamerdeur of geduw in de ochtendspits bij de tandenborstels. Geen FC Aalsmeer voetbalsokken die op het allerlaatste moment met een föhn gedroogd moeten worden of een opdracht van de school waar je plots een hoefijzer of woordenboek Frans/Nederlands voor nodig hebt. Alle deuren in huis zijn dicht. En blijven dicht. Alsof het huis mij uitdaagt. Dit wilde je toch? Rust, reinheid en regelmaat? Een huis dat af is?
Het nest in mijn tuin zit helemaal vol. Jonge koolmeesjes. Een gepiep van jewelste. Hun hongerige snavels staan wijd open alsof het vrijdagmiddag is en er gratis bitterballen zijn. En ik kijk naar het gehannes daar in die boom. Alsof ik naar mezelf van tien jaar geleden tuur. De mama koolmees vliegt af en aan, de wormen nog kronkelend in haar bek. Been there. Done that.
Niet dat ik ooit warme wormen naar binnen schoof bij mijn jonkies, maar figuurlijk wel. Ongevraagd advies, last minute gekochte broodjes, schaakles, de Werkschuit, heerlijke voorleesavonden en morele steun in de vorm van mijn slecht getimede grapjes.
De waarheid is volgens onderzoek dat we niet op aarde zijn om gelukkig te zijn. Nee. We zijn hier puur op de wereld om minder onzeker te zijn. De wereld zekerder te maken voor de mensen van wie we houden. Zodra je dat onder de knie hebt, komt het geluk vanzelf binnen wandelen. Daarom zijn we allemaal zo druk. We doen wat we doen om onzekerheid te stoppen, te onderdrukken. Het gezellig en goed te maken voor de ander en onszelf. Pas dan komt er ruimte en rust. En een sprankje geluk. Waarschijnlijk heel zachtjes, want geluk maakt geen kabaal. Behalve als het net scoort in blessuretijd.
En wat nu? Eén van mijn kuikens is een coole haan en heeft zijn eigen plek, andere kuiken groeit ook en vindt langzaam zijn weg en is nog tevreden thuis. Kom maar op geluk! Mijn energie klotst tegen de plinten. Maar toch voel ik in de avond een rare vorm van heimwee. Niet naar iets groots. Niet naar tropische stranden of een kleinere taille. Nee. Ik mis gehannes. Rennen en vliegen.
De grote filosoof Johan Cruijff zei het scherp: ‘Om gelukkig te zijn moet je iets doen waar je gelukkig van wordt.’ Daarom is het tijd voor beweging. Niet groots en meeslepend, maar simpel en raak. Hoe zorg ik dat ik niet een langzaam zuur mens ga worden met neerhangende mondhoeken en argwaan voor alles wat anders en nieuw is? Daar zijn er al teveel van.
Tijd voor beweging. Niet alleen met de avondvierdaagse, maar ook in de maatschappij. In de politiek. In mijn eigen dorp. Ja, ja. Politiek is minder vies dan ik dacht. Zelfs ontzettend interessant en ik leer zoveel. Het dorp krijgt plots een extra laagje erbij. Mooi om te helpen en bouwen aan minder onzekerheid en meer geluk.
Al is het alleen maar om de jongeren van Aalsmeer weer te laten geloven in de democratie. In een toekomst waar ze ook bij horen. In hún toekomst. Eentje in een dorp met bomen, een huis dat je kan betalen en vrijheid om te zijn die je wilt zijn.
Een beetje meer zekerheid in rare tijden.
Ik wens jou, lieve lezer, een heerlijke zomer met een glas in je hand op bandjesavond, heel veel gezelligheid bij het Flowerfestival en succes met de laatste loodjes voor de zomervakantie. Hoop je tegen te komen… we gaan samen genieten van ons mooie dorp. Gaat geen stille zomer worden!
Anna-Maria Giannattasio is eigenaar van eventbureau PuurEvents.nl dat mensen samen brengt – Podcastmaker, blogger, escaperoombouwer en @puur op X. Hartstochtelijk liefhebber. Bestuurslid bij Stichting De Bovenlanden Aalsmeer én VVD Aalsmeer-Uithoorn. Haalt energie uit mensen motiveren en inspireren. Nooit saai dus
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
40 reacties
@gre Waar woord! Zo hoort het!
@Wilco en ik geniet van je columns! Scherp en bevlogen
@rianne ja want dat is ook prachtig werk. Er is meer eenzaamheid en verdriet bij gezinnen dan dat de buitenkant laat zien. Mooi werk!
@desiree we gaan een mooie zomer tegemoet! Dank voor je lieve reactie
Zo’n mooi stuk weer! Altijd leuk om te lezen. Jouw manier van denken is altijd zo een interessante kijk op de wereld!
Wat een heerlijk verhaal, weer genieten.
Gelukkig komen de meesjes weer terug, trots met hun groter wordende kleintjes en bezigheden.
En met zo een leuke mams als jij zal het in jouw nestje ook niet echt lang stil blijven😘
Lieve Annemaria,
Wat schrijf je toch mooi beeldend en pakkend tegelijk….als jonge moeder die haar meesjes nog elke dag levend probeert te houden kijk ik soms uit naar de rust tijd maar tegelijkertijd ben ik me nog bewuster door jou column dat de tijd vliegt en voor je het weet je nest uit vliegen…..
En mocht het jou nou toch te rustig zijn en worden dan kan je altijd nog denken aan buurtgezinnen ondersteunen als steungezin…..
Prachtig geschreven! Ik voel me er heel erg in thuis.
Ik heb nog geen nestje en voel me dus meer het vogeltje dat uitgevlogen is 😉 Ik kan me geen Anna-Maria zonder gehannes, rennen en vliegen voorstellen – jij vindt dat wel ergens. Mooi stukje weer!
Weer top geschreven Anna Maria.Het doet ff pijn met uitvliegende kids maar ook dat gaat weer over. En zo hoort het. Weer benieuwd naar je volgende stukkie!👍
Leuke column weer Anna Maria! Is er ook iets wat jij niet kunt?
En zo is het!!
2 kuikens hier. De één pakt nog iedere worm. De ander is vaak ook in een ander nest. Vliegt soms nog terug, vraagt om wormen, maar dan is het nooit de juiste en ik mag ze ook niet zelf geven.
Wel de vraag, maar dus zelden een match. Soms een zeldzame knuffel en die snuif ik met mijn snavel tussen haar veren dan maar weer even stevig op. Ik weet immers niet hoe lang ik er op moet teren en een volgende keer weer komt. Maar ik weet zéker; het komt. Alleen niet meer omdat ík de keuze heb gemaakt dat zij in mijn nestje zit, maar omdat zij de keuze maakt om zo nu en dan, op haar eigen tijd terug komt en bij mij die knuffel te halen.
Lieve AM, mooi beschreven weer! Je kleine Mantel-meesjes worden inderdaad groot en zelfstandig(er). Ik kan niet anders voorstellen dat dat ze beiden heel graag nog thuis rondhangen, al dan niet met vuile was en een lege maag.
Een ondertussen spring ik graag bij jou/jullie aan boord om voor wat afleiding te zorgen!
Fantastisch verwoord weer allemaal en voel v.w.b. dat nest, zoveel herkenning! Blij zijn met een keer een lege wasmand maar ze tegelijkertijd missen, heimwee naar die lieve hoge, brabbelende stemmetjes maar nu ook weer zo genieten van de mooie, volwassen gesprekken.
Met jou in de familie is het zeker nooit saai, vanavond op zoek naar een leuke Aalsmeerse band🎶 en we blijven het leven vieren!💞
Dank je @Lennart
@Krystian jij begrijpt het helemaal
@Fransie dank je
@Truus je bent visionair want dat gebeurde precies vandaag. Je en de politiek…ik zit nu in het bestuur van VVD Aalsmeer- Uithoorn!
@nadieh Ja jij bent nog flink heen en weer aan het vliegen met wormen. Ook prachtig
@Thijs kan zeker geen kwaad. Leuk dat we elkaar wat vaker gaan zien.
@monique D Je hebt zo gelijk! Ik ga genieten van de rusttijd
Er staat me nog wat te wachten! 🙂 prachtig beschreven AM!
Mooie column en ook zeker een mooie nieuwe bezigheid!
Ik geloof dat ik nog even extra moet genieten van mijn pre-puber en de puberella❤️
Dat maakt het leven toch zo leuk. Je ertegen aan gaan stoeien over kleine of grote problemen.
Dat maakt het leven toch zo leuk. Je ertegen aan gaan stoeien over kleine of grote problemen.
Prachtig en herkenbaar
Leuk geschreven, ik kan dit nu al voelen. Al blijft mijn 5-jarige kuiken gelukkig nog eventjes onder mijn vleugels 😅.
Eerst heimwee en gemis. Over 2 maanden ben je blij. En troost je, ze komen nog steeds langs al is het maar om de koelkast leeg te eten of de vuile was te brengen.
En ga je nou in de politiek???
Mooie column!
Weer Prachtig geschreven an !
Mooi geschreven Anna-Maria!
Mooi!
Wat heerlijk geschreven! Word jij maar president ❤️
Wat mooi beschreven: AM… er komt een nieuw tijdperk aan. Dat beloof ik.
– Ronde meer lopen en – effe bij Mam naar de toilet.
– geen eten en huis – effe Mam belle
– rot dag op mijn werk – effe mam belle
– zorgen of dilemma’s – effe man belle
– oppas nodig – effen man belle
Enz enz. Geniet effen van de stilte! Als hij een beetje gewend is buiten jouw zone…. dan start een nieuwe relatie.
De tijd in ‘in between tijd’ heet ‘rust tijd’ en moet je elkaar even ruimte geven.
Love you lieve AM…. Succes in jou ‘rusttijd’
Mooi verwoord ❤️
Een fijne zomer toegewenst! 🫶
Herkenbaar! 😘
Sokken droog föhnen 🤣
Wat een heerlijke column weer. Het gehannes is zó menselijk. Terwijl je het doet, heb je niet door hoe vernuft het is. We gaan er n mooie zomer v maken! 💝🤩👌🏼