Bijzondere dagen

Het lijkt wel alsof mijn beurt om de column te schrijven altijd valt op een aparte dag. Althans, zo voelt het voor mij. Vandaag is het vrijdag de dertiende, ongeluksdag bij uitstek. Morgen, als u deze woorden op digitaal papier tot u neemt na u weken, zo niet maanden te hebben verheugd op mijn volgend schrijven, is het 14 mei. 14 Mei is niet altijd een bijzondere dag, maar deze keer wel. Daar komen we later op.

 

Voordat we verder gaan, na het schrijven van de introductie tot het antwoord op de vraag “waarom 14 mei belangrijk is”, kon ik me niet langer inhouden. Vrijdag de dertiende is ongelukkig omdat zowel vrijdagen als het getal dertien ongeluk brengen. Vrijdag wordt gezien als een ongeluksdag omdat het de dag is van de kruisiging van Jezus. Het getal dertien is ongelukkig omdat er dertien mensen aanwezig waren bij het Laatste Avondmaal de dag ervoor. Of, als u meer van de Noorse mythologie bent, het einde van de wereld is het resultaat (na wat verwikkelingen) en kwam tot stand nadat Loki een banket van twaalf andere goden verstoorde. In ieder geval, dertien: slecht, vrijdag: slecht, vrijdag de dertiende: dubbelslecht. Zo zijn we allemaal weer een zinloos feitje rijker. Doe er uw voordeel mee, volgend jaar.

 

Trouwens, nu we toch bezig zijn, het einde van de wereld in de Noorse mythologie heet Ragnarok. Voordat u nu denkt “Wow Yannick, bedankt, dat is een geweldige naam voor mijn metalband!” moet ik u teleurstellen, ze bestaan al! Ragnarok komt uit Noorwegen, maken death metal en dragen schmink. Stelt u zich KISS voor nadat ze een uurtje in de regen hebben gestaan en daar heel kwaad over zijn, en dan heeft u het idee ongeveer te pakken.

 

Maar terug naar de belangrijke zaken, 14 mei en waarom het een belangrijke dag is. Nou, lieve lezers, het is de dag van het Songfestival! Ik zie u nu denken “Oh, nee!” maar het is toch echt waar. Vanavond staat onze Douwe Bob in Stockholm op de planken (of, als we er technisch over gaan doen, het high-tech plastic podium), en morgen vraagt Nederland zich misschien wel af of we wel zo blij moeten zijn dat we gewonnen hebben want dat betekent wel dat we het volgend jaar moeten organiseren. Zou zomaar kunnen, hoewel de mensen die er wat vanaf horen te weten denken dat Rusland het gaat winnen.

 

Ik ben, misschien tot uw verrassing, een liefhebber van het Songfestival. Niet voor de liedjes, nee, ik kijk voor de gekte. Het songfestival is iets heel bijzonders wat dat betreft. Ja, het is een veredelde talentenshow, maar het is zo veel meer. Er is tenenkrommend slechte comedy, ongemakkelijke presentatie, overdadig dansen en overdadig zingen. Er zit zelfs heel af en toe een aardig liedje tussen, zo een die over vier maanden ineens tijdens het ontbijt in je hoofd schiet en er niet meer uit gaat hoe gek je er ook van wordt. Het songfestival is een iets ingetogener Gay Pride dat ze niet alleen uitzenden in Rusland, maar waar ze het ook nog serieus nemen. Als alleen dat laatste alleen al het niet geweldig maakt, dan weet ik het ook niet meer. Mijn familie en ik kijken al bijna twee decennia naar het Songfestival, de laatste paar jaren komen er zelfs vrienden, vriendinnetjes en huisgenoten over de vloer rond deze tijd. Ik zou u aan willen raden hetzelfde te doen. Haal wat vrienden in huis (en iets te drinken, liefst met een promillage) en geniet van de beste slechte televisie van het jaar. U zult me dankbaar zijn, tot u over vier maanden zit te ontbijten en het liedje van Polen in uw hoofd schiet en er tot december in blijft.

 

Veel kijkplezier, en geniet van het lange weekend.

 

P.S. Mocht u toch benieuwd zijn hoe KISS eruit zou zien als ze natgeregend en kwaad zijn: Klik dan hier

 

Yannick Duport studeerde politicologie. Schrijft graag. Publiceerde eerste minicrimi in NieuwNAT: over gedumpt lijk in Seringenpark. Hoopt stiekem op mooie toekomst als misdaadschrijver. Tegendraads. Enige 28-jarige zonder Facebook- en Twitteraccount, maar sinds enige tijd wél met smartphone.