Column: ‘Klaar met de verkeersregelaar?’

Verkeersregelaar op de Kudelstaartseweg (Foto archief AV/Arjen Vos)

Door: Ilse Zethof. Wie kent ze niet, de mannen die bij wegwerkzaamheden, omleidingen of bij evenementen het verkeer in goede banen moeten leiden. Ik zeg mannen, maar dat moet natuurlijk mensen zijn. Maar ik heb nog nooit een vrouwelijke verkeersregelaar gezien. Is dit dan ook zo’n typisch mannenberoep, zoals bijvoorbeeld loodgieter, betonwerker, stratenmaker, dakdekker of piloot? Al zijn er wel een paar vrouwelijke piloten tegenwoordig, het merendeel is nog steeds man. De andere beroepen zijn fysiek zwaarder, maar piloot hoeft toch niet? Ja, je moet technisch zijn. Maar zijn er niet steeds meer meiden die goed zijn in wiskunde en natuurkunde en technische opleidingen volgen? De scholen van tegenwoordig stimuleren dit juist, want van die stereotype gedachten moeten we nu eens af. Dus dames, laat je zien in een wereld die nu nog gedomineerd is door mannen! En hierop inhakend…. Robert van Rijn treedt af als wethouder. Tijd voor weer een vrouw in het college.

Terwijl ik dit schrijf is het Internationale Vrouwendag, dus sta ik hier even extra bij stil. De focus tijdens deze dag ligt op vrouwenrechten, maar ook op emancipatie. Ik vraag me dus oprecht af waarom er niet meer vrouwelijke verkeersregelaars zijn. Ze moeten dit toch ook gewoon kunnen? Ik denk zelfs dat vrouwen op straat anders behandeld worden dan hun mannelijke collega’s. Een vrouw krijgt misschien iets meer sympathie van de weggebruikers en hopelijk ook respect. Dat is namelijk ver te zoeken. Hoe vaak hoor je niet dat verkeersregelaars uitgescholden worden, verwensingen naar hun hoofd krijgen en zelfs worden geslagen of erger, worden aangereden? Zou een vrouw hier verandering in kunnen brengen?

Het is vooral ook hoe ze zelf overkomen. Ken je die dansende verkeersregelaar bij de rotonde Zwarteweg nog die afgelopen zomer veel weggebruikers een lach op hun gezicht bezorgde? Als ze zelf vriendelijk en gezellig zijn, dan wekt dat vast minder agressie op. Ze zijn min of meer toch ook een visitekaartje voor de gemeente of de evenementenorganisatie. Maar helaas hebben de mensen tegenwoordig, zo lijkt het, altijd haast en weinig geduld. Er zitten overigens ook vaak horken tussen die alleen maar stug met hun armen staan te zwaaien en waar geen lachje vanaf kan. Ik steek bijna altijd mijn hand op als teken van groet, maar ook als bedankje. Groeten ze dan terug, is mijn dag ook weer goed.

Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ook ik ze liever niet zie, want dat betekent dat er iets aan de hand is. Doemt er onderweg ergens weer zo’n felgekleurd geel met oranje poppetje in de verte op, dan weet je dat het weer afremmen en opletten wordt. En in Aalsmeer zijn we met z’n allen de wegwerkzaamheden zat, al blijft het nodig. Wij willen allemaal een betere bereikbaarheid, betere wegen, overal internet, goede riolering etc. Toch vraag ik me regelmatig af of het echt nodig is om overal verkeersregelaars in te zetten. Soms vind ik ze meer verkeersontregelaars dan dat ze bijdragen aan een goede verkeersdoorstroming. Maar het is nu eenmaal verplicht vanuit de overheid, ook bij evenementen.

Neem nu bijvoorbeeld de Kudelstaarteweg. Voor een hele lange periode moeten fietsers en voetgangers over de rijbaan omdat het fietspad open ligt. Automobilisten moeten goed opletten want je wilt natuurlijk geen fietser aanrijden. Bij het stukje weg waar dit gebeurt, staan, of liever gezegd zitten, verkeersregelaars die de fietsers moeten begeleiden om veilig de weg op te rijden. Ik rij er regelmatig langs met de auto en heb ze nog niet vaak actief in actie gezien. Op één keer na dat meneer de verkeersregelaar mij aangaf dat ik door moest rijden, maar dat terwijl er net een fietser voor mij de weg op schoot en ik vond dat ik extra voorzichtig moest zijn. Toen stond hij boos te gebaren waarom ik niet door reed. Bijzonder, want ik wilde die fietser heelhuids thuis laten komen. Ook mijn dochter die er vaak voorbij komt op de fiets snapt niet zoveel van deze mensen. Als het donker is zitten ze zelfs in een auto die daar in de buurt geparkeerd staat. Alleen of soms gezellig met z’n tweetjes. Wat doen ze daar dan vraag je jezelf dan af. Verkeer begeleiden lukt toch niet vanuit een auto?

Ik benijd deze mensen echter totaal niet. Door weer en wind buiten staan en je soms rot vervelen. Zeker op de Kudelstaartseweg. Maar het is hun werk en zij worden overal door het land ingezet. Of ze het nu met hun plek eens zijn of niet. Dit wordt bepaald door verkeersdeskundigen en hun leidinggevenden. Op sommige plekken zijn ze ook echt nodig, dat ontken ik niet. Maar soms….. Echter, een beetje respect voor deze mensen kan geen kwaad. Zij doen ook maar gewoon hun werk. En wie weet helpt het als wij als weggebruikers een beetje liever tegen ze zijn.

Ilse Zethof is communicatieadviseur, tekstschrijfster en één van de oprichters van Aalsmeer Vandaag. Vanuit Brabant door de liefde in Kudelstaart beland en ingeburgerd. Eigen bureau. Sociaal en open type met zwak voor kinderen en gehandicapten. 

7 reacties

  1. Als column prima om het fenomeen “verkeersregelaar” op de hak te nemen. De reacties op het Facebookbericht baren mij zorgen.
    De overheidsaansprakelijkheid verplicht nu éénmaal verkeersregelaars in te zetten bij wegwerkzaamheden. Als wij als weggebruikers ons aan de regels en verkeersborden (15 km bij de wegwerkzaamheden) en rustig achter de fietsers zoude blijven die hier even de weg op moeten, zouden er geen verkeersregelaars nodig zijn. Helaas is de realiteit anders. Wees vriendelijk naar de verkeersregelaars en groet hen. Dat maakt uw en hun dag goed.

  2. Dit beroep heet in Amerika flag girl. Bestond al in 1975. De eerste die ik zag was langs HW 50. Het was 40 graden. Ik was denk ik de tweede auto die dag. Sindsdien groet ik ze altijd uit respect voor hun werk of het nu mannen zijn of vrouwen. Als hun werk zinloos is of zinvol.

  3. Ook in de Zijdstraat wordt veel geregeld door de mannen in gele hesjes ik groet ze altijd en zeg ook wel eens dankjewel als zij mij door de drukte heen loodsen, zij kijken dan vaak heel verbaasd en vaak komt er een grote grijns op hun gezicht.

  4. Als “uitgebreid” tekstschrijfster wel geslaagd. Maar in de communicatie zitten toch wel wat aandachtspunten.

  5. Ik ben wel eens een vrouwelijke verkeersregelaar tegengekomen in Kudelstaart
    op de Kudelstaartseweg bij de vorige werkzaamheden van 1-2jaar geleden

  6. Erg eenzijdig perspectief wat hier word geschreven. Kom eens in Den Haag kijken, zie je genoeg vrouwelijke verkeersregelaars. En vergeet niet dat de regelaars op de weg staan voor de verkeersveiligheid, niet om automobilistjes te pesten.

  7. Hallo,
    Ik ben chauffeur werkzaam in de Wegenbouw
    Even terugkomend op de vrouwelijke verkeersregelaars die bestaan echt.
    Tevens Heb je ook vrouwelijke stratenmakers het zijn er niet veel.

    En wat betreft de verkeersregelaars op de kudelstaartseweg,
    Die kunnen ook heerlijk in een auto zitten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *





banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
adv-Toneel