Deze zondag geen 'Hoe woont het er eigenlijk…?' Deel 8 uit deze nieuwe serie laat iets langer op zich wachten. Daarvoor in de plaats een interview met de nieuwe dominee van de Oosterkerk: Menno zandbergen.
Sinds het afgelopen najaar is de 51-jarige Menno Zandbergen verbonden aan de Oosterkerk in Aalsmeer-Oost. Hij beschikt over wat men noemt 'de gave des woords.' In een plezierig gesprek met hem horen we over zijn levensloop die niet bepaald des dominees was.
“Ik ben geboren in Voorthuizen in een religieus gezin. Ik was aanvankelijk technisch specialist, een echte techneut, ik werkte bij een bedrijf met name in wat ik noem de robotsfeer. Toen ben ik in mijn vakantie een keer gaan meehelpen bij de Stichting Open Doors en die brachten Bijbels naar China. Ik heb me toen daarvoor aangemeld.”
Bijbels naar China
Waarom moet je zoiets dan gaan doen? “Open Doors is een stichting die zich richt op vervolgde Christenen, vooral in China, Noord-Korea en andere landen. Als je wilt dat er meer gelovigen komen is dit een manier. Dus stiekum, want je mag geen Bijbels naar China brengen, ging ik met 70 kilo Bijbels in mijn koffer naar Hong Kong dat toen nog Engels was.”
Nu zouden we kunnen gaan discussiëren over nut en noodzaak van Bijbels brengen in een land waar men voor het merendeel anders denkt dan Nederlandse Christenen. “Open Doors zet zich daar succesvol voor in”, aldus de enthousiaste Zandbergen en daar sta ik achter.” Zo'n missie moet in ieder geval wel avontuurlijk zijn. Zandbergen:”Ja, ik hou er erg van om niet-vanzelfsprekende dingen te doen in het leven. Zo ben ik ook predikant geworden.”
Natuur en ook God zijn divers
“Ik kom wel van de Bible Belt, die men zo noemt vanwege het hoge percentage aan kerken en echt niet alleen maar wat men noemt zwarte kousenkerken. Kijk, de natuur is divers, dus ook God is divers, dus waarom niet allerlei verschillende opvattingen over godsdienst. In ieder geval geeft God de mensen hoop. Neem de evolutie. Als je zou uitgaan van de leer van Darwin, waarbij alleen de sterksten overleven, dan hebben dus alleen de sterksten rechten. Maar God is er zowel voor de zwakkeren als voor de sterken. Ik ben wel gelovig opgevoed, maar gelovige mensen zijn geen betere mensen. Ze geloven wel dat ze afhankelijk zijn van God.”
Heeft u de afgelopen zondagen in de kerk de kwestie Nashville genoemd? “Nee, absoluut niet.” Maar hoe kwam u nu tot het predikantschap? Hebben die reizen met koffers vol Bijbels naar China er mee te maken?
“Ik dacht op een gegeven moment na die reis wel, wat wil ik met mijn leven en wat wil God van mij, Hij leidt mij. Ik ben toen, als bèta-leerling de HBO Bijbelschool in Doorn gaan doen en daarna doorgegaan naar de Universiteit Utrecht om de studie theologie te gaan volgen. (oprecht verheugd) Ik slaagde met gemiddeld een acht.“
En toen de praktijk in. “Ja, ik heb zeven jaar als dominee gewerkt in Zevenhoven/Woerdense Verlaat en daarna tien jaar in De Rank, een kerkgemeenschap in Waddinxveen. Toen vond ik het tijd worden voor iets anders. Het is niet gezond eindeloos in een gemeente te staan. Een nieuwe prediker/voorganger geeft nieuwe perspectieven. Je moet niet vastroesten.”
Onderscheidend
Zandbergen spreekt over de snel veranderende wereld. “Niet meer te vergelijken met de wereld van honderd jaar geleden. Maar er is nog steeds dezelfde God en dezelfde dingen blijven belangrijk.”
Wat voor soort kerk wilt u zijn? “Ik wil de kerk zijn waar mensen uit Aalsmeer-Oost samen kerk kunnen zijn, waar God centraal staat en waar we met Hem en met elkaar willen leven. (op mijn vraag) Onderscheidend? Wij stellen als Oosterkerk klassieke thema's aan de orde zoals schuld en hoe daarmee om te gaan, over het hebben van goede relaties, met elkaar en met God. Wat niet wil zeggen dat het best wat speelser mag zijn. Ik geloof dat God zelf creatief is, het mag dus wat mij betreft ook over het gewone leven gaan. Een goede zaak vind ik bijvoorbeeld ook de bijeenkomsten in Mikado, waar ook andersdenken welkom zijn.“
Kende u Aalsmeer voor u hier aantrad? “Ik had in het verleden wel met dominee Hans Eschbach kennis gemaakt. Ja, op afstand kende ik Aalsmeer en mijn twee kinderen waren in het verleden wel eens met de jeugdkampen van de Hervormde kerk mee geweest. In oktober ben ik hier toen benoemd. Dominee Gert de Ruiter, zelf ook nog maar kort verbonden aan de Hervormde Kerk in het Dorp, heeft me in de eerste zondag van oktober verbonden aan deze gemeente.“
Dat u, zoals u in het begin van ons gesprek al aangaf, er niet van houdt altijd vanzelfsprekende dingen te doen. Dat werd in die eerste dienst in Aalsmeer- Oost al duidelijk: u had een boomhut nagebouwd rondom de preekstoel en ook kinderen werden daadwerkelijk bij de dienst betrokken. “Ja, dat is mijn streven: in elke dienst ook de kinderen nauw te betrekken bij de dienst.”
Dominee prikt een vorkje mee
Wat is na enkele maanden uw indruk van de Aalsmeerse kerkgemeenschap? Erg verschillend van Waddinxveen? “Mijn eerste indrukken zijn positief. Aalsmeerders zijn erg direct. Het slag mensen spreekt me aan. Ze houden van grapjes, hun houding is: doe maar gewoon dan doe je gek genoeg. Ik kom uit een boerengemeenschap en daar sluit dit goed bij aan.”
U woont in Waddinxveen. Plannen om naar hier te verhuizen? “Nog niet. De eerste drie jaar zeker niet. Ik heb twee opgroeiende kinderen op de middelbare school, dus voorlopig pendel ik heen en weer. Omdat ik ook in de avonduren dominee ben en hier 's avonds nog veel bezig ben heb ik de actie: 'Dominee prikt een vorkje mee', opgezet. Regelmatig schuif ik aan bij gezinnen om bij hen de avondmaaltijd te gebruiken en ook daar steek ik veel van op.”
Heeft u nog tijd voor hobbies? “Ik doe graag aan muziek, speel orgel, piano viool en gitaar. Mijn vrouw speelt ook piano naast trompet en euphonium, een tenortuba. We doen in ons gezin veel aan muziek.”.
Wilde plannen
De Oosterkerk waaraan u verbonden bent heeft een moeilijke tijd achter de rug: “Het is me bekend, er was gedurende acht jaar geen vaste voorganger.” Wat is uw streven hier? “Mij inzetten om de kerk weer een plek te geven waar inspiratie is. Hoe vinden we elkaar weer en om voorts samen te zien wie God is. Liefde, hoop en inspiratie, daar gaat het om. En verder aansprekend bezig te zijn, voor de volwassenen en voor de kinderen.” Weer een boomhut opzetten in de dienst? (geheimzinnige blik) “Voor Pasen heb ik wel wilde plannen. Dat hoort u nog.”
Tekst Leni Paul Foto's Arjen Vos
(advertentie)
171
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
