Hoog bezoek in Het Wapen van Aalsmeer op de maandag voor kerst. Generaal Buiten Dienst Peter van Uhm gaf op uitnodiging van Rotaryclub Aalsmeer, Mijdrecht, Uithoorn een lezing. Speciale genodigden waren een twintigtal veteranen uit de gemeente Aalsmeer. Behalve dat de generaal ervaringen deelde uit zijn indrukwekkende militaire loopbaan, bracht hij ook de stichting Hulphond Nederland onder de aandacht.
Het werd een avond met verschillende gezichten. Het ging over oorlog en vrede, over waardering van militairen die in conflictgebieden hebben gediend. De gemeente deed bij monde van de aanwezige burgemeester Nobel een belofte om de mogelijkheid te bekijken voor een lokale activiteit voor de Aalsmeerse veteranen. Maar ook ging het over wat een hulphond kan betekenen voor getraumatiseerde mensen. En tot slot was er een ‘meet and greet’ met de generaal, die zijn boek ‘Ik koos het wapen’ signeerde.
Vereerd
De aanwezige veteranen voelden zich vereerd met de uitnodiging. Netjes gekleed zochten de mannen elkaar op. Soms verrast om bekenden te zien (“Ben jij ook veteraan?”) en volop pratend over de tijden van weleer. Een veteraan ben je wanneer je als beroepsmilitair bent uitgezonden naar een conflictgebied elders in de wereld en niet meer in actieve dienst zit. Volgens de gemeente telt Aalsmeer 126 veteranen. Ze vallen niet zo op. Soms dragen ze een speld in de vorm van de letter ‘V’. De die dag aanwezige veteranen dienden in landen als Ethiopië, Libanon, Cambodja, Nederlands Indië, Bosnie en Egypte.
Tussen de gangen door was het woord aan de generaal, die zijn referaat begon met te stellen dat dienen niet aan plaats of tijd gebonden is. “Dienen kan overal. Als je verkoper in een winkel bent, dien je je klanten en als leidinggevende je medewerkers. Dienen heeft vooral met respect te maken.”
Muisstil
Van Uhm vertelde veel. Gevraagd en ongevraagd. Over leiding geven, over wat de beste weg naar vrede is (“In gesprek blijven met elkaar…”) en hij kreeg de zaal met honderd aanwezigen muisstil toen hij antwoord gaf op de vraag hoe hij omging met het sneuvelen van zijn zoon Dennis in Afghanistan.
“Mijn wereld stortte in. Maar vooral de discussie die in het land op gang kwam over nut en noodzaak van missies en of ik als Commandant der Strijdkrachten nog geschikt zou zijn voor mijn taak, heeft erin gehakt.”
Hulphond
Tussen de gangen door was er tijd voor iets vrolijkers. Er werd een cheque overhandigd namens de Rotary aan Hulphond Nederland. Tijdens de Santarun, op 19 december in Mijdrecht gelopen, was er 5000 euro opgehaald. Goed voor de opleiding van twee hulphonden.
Generaal Van Uhm was naar Aalsmeer gekomen in gezelschap van ‘zijn’ hulphond Sander. Een labrador waarvan hij begin januari afscheid moet nemen. Dan zit de opleiding erop voor het dier en wordt hij gekoppeld aan iemand die het dier hard nodig heeft. “Dat wordt een Fishermansfriendmomentje,” weet Van Uhm nu al. Maar de gedachte dat de hond iemand gaat helpen diens kwaliteit van leven te verbeteren, maakt het helemaal de moeite waard.
Te laag
Na de koffie nam de generaal plaats aan de boekentafel voor de signeersessie. Constantijn Hoffscholte, verantwoordelijk voor de verkoop, had de interesse iets te laag ingeschat en kwam boeken te kort. Dat was zelfs bij de lezing van Adriaan van Dis niet gebeurd.
“Meestal koopt 30 procent van de aanwezigen op zo’n avond een boek. Vanavond was het meer dan de helft,” aldus de boekhandelaar, die ter plekke een bestellijst aanlegde. Van Uhm beloofde ook die nagezonden exemplaren te signeren. Tien procent van de opbrengst wordt aan de stichting Hulphond Nederland gedoneerd.
Foto's: Peter van Uhm aan het woord met aan zijn voeten hulphond Sander, overhandiging van de cheque aan de stichting Hulphond Nederland, Van Uhm signerend aan het einde van de avond. (foto's Arjen Vos)
– advertentie –
.jpg)
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
2 reacties
Kees van Oorde merkte al op, dat álle militairen die op vredesmissies zijn uitgezonden veteraan zijn en niet alleen de beroepsmilitairen, zoals vermeld in bovenstaande verder goede impressie. Na het opschorten van de dienstplicht zijn het tegenwoordig inderdaad beroepsmilitairen. (Overigens ben ik voor een maatschappelijke dienstplicht/stage voor zowel jongens als meiden.) De avond met Van Uhm was zeer interessant en boeiend, dank aan Rotary en gemeente Aalsmeer voor organisatie. Een mooie inkijk in de krijgsmacht en hoe hulphonden een bijdrage kunnen leveren aan welzijn.
Je bent veteraan als je als Nederlands onderdaan (ex)-militair het Koninkrijk diende in een oorlogsomstandigheid, dus niet alleen beroepsmilitairen.