Rinus Zuidervaart: “Ik ben opgegroeid met Robert Long”

Ook deze zondag treft u op deze plaats geen verhaal van een juf of meester van weleer. Vandaag maakt die rubriek plaats voor het verhaal van Rinus Zuidervaart. Zuidervaart is, als een van de vaste columnisten van AalsmeerVandaag, geen onbekende voor onze lezers. Zuidervaart oogst echter meer pennenvruchten, welke nu zijn gebundeld in een boekje. Hoog tijd voor onze ‘Grande dame’ Leni om Zuidervaart op te zoeken in activiteitencentrum Mendel.

Door Leni Paul. Rinus Zuidervaart zou je een parttime Aalsmeerder kunnen noemen. De in een woon-zorginstelling in de gemeente Diemen woonachtige Zuidervaart gaat vier dagen per week naar het activiteitencentrum Mendel aan de Zwarteweg. In het weekend is hij een middag bij partner en dochters. Deze maand verscheen van zijn hand een boekje dat de moeite waard is om onder de aandacht te brengen. Reden om Zuidervaart op te zoeken. Het wordt een gesprek met een bijzondere man die ondanks tegenslag het beste uit het leven weet te plukken.

Rinus Zuidervaart werd in 1960 geboren in een Amsterdamse bakkersfamilie. Vier broers en het lag min of meer voor de hand dat de jonge Rinus naar de bakkersschool zou gaan. “Ik had twee linkerhanden, liep wel stages, maar uiteindelijk werd het toch niet mijn beroep. De medische wereld trok mij meer en ik ben een opleiding gaan doen aan de Nederlandse academie voor medische secretaressen. Na die opleiding ging ik achtereenvolgens werken op de administratie van het Lucas Ziekenhuis, het OLVG en het AMC. Ik hield me onder meer bezig met het maken van afspraken.”

Inmiddels was Rinus getrouwd, er waren twee adoptiedochters en het leven kabbelde rustig voort totdat op 21 september 2005 het noodlot toesloeg. Terugkijkend: ”Ik zat thuis en kreeg, 45 jaar oud, een herseninfarct en werd direct naar het AMC vervoerd, waar ik zelf al enkele jaren op de administratie werkte. Inmiddels ken je de medische termen en ik hoorde al snel de term CVA noemen, een Cerebraal Vasculair Accident. Niet-aangeboren hersenletsel. Je weet ook dat het een lang ziekteproces wordt en na het ziekenhuis volgde een langdurig verblijf in het revalidatiecentrum aan de Overtoom. Dagbesteding, want het is belangrijk dat je iets om handen hebt.” Rinus geeft inzicht in alle mogelijke gevolgen die een CVA kan teweeg brengen. “Sommigen die getroffen zijn door een CVA kunnen niet meer lopen, weer anderen hebben andersoortige handicaps. Er wordt dan gezocht naar passende dagbesteding en ik kon terecht hier in Aalsmeer waar ik enkele dagen per week in Mendel werk. ’s Morgens word ik opgehaald uit de woon-zorginstelling in Diemen waar ik woon.” Het noodlot sloeg wel bij je toe. Hoe zie je dat?

Twijfelaar
“Ik ben opgevoed met Robert Long. Die was geliefd bij mijn ouders in verband met zijn kritische liedjes over religie. Ik houd nog steeds van zijn liedjes. Ik ben wel een twijfelaar.” En dan kom je in de bloei van je leven in een opvanghuis, in een onbekende omgeving in een andere gemeente. “Ja, ik zie het zo. We hebben allemaal iemand in de straat die iets ingrijpends overkomt en nu was ik aan de beurt. En dan zoek je naar diverse mogelijkheden. Er wordt hier veel geboden, ik houd me onder meer bezig met de computer, ik ben hier op schilder- en tekenles gegaan. Er is gymnastiek en ik ben bezig met het onderhouden van een netwerk met mensen en dat houdt je op de been. Maar het is natuurlijk niet altijd simpel.” We lopen met Zuidervaart naar de lichte en fleurige ruimte waar onder meer getekend en geschilderd wordt. Lopen is voor Zuidervaart vrijwel niet meer mogelijk. Wat ons opvalt is zijn opgewektheid en zijn met filosofische opmerkingen doorspekte conversatie. “Tja, ik heb handicaps, ik loop als een een kieviet met vogelgriep. Maar tekenen gaat me goed af. Ik ben hier van tekenen en van schilderen gaan houden.”

Onmisbaar instrument
Maar inmiddels bewees je ook over een zeer vaardige pen te beschikken. De lezers van AalsmeerVandaag genieten regelmatig van je geestig proza, al dan niet aansluitend op de actualiteit. Aan zelfspot ontbreekt het vaak niet. Heb je altijd al geschreven? “Ik heb wel altijd veel van lezen gehouden en ook van cabaret. Robert Long, zoals ik al zei, ik vind hem geweldig. En op schrijversgebied zijn mijn favorieten Levi Weemoedt, en niet te vergeten Martin Bril. Ik ben dus naast het schilderen me gaan bezig houden met schrijven en het op papier zetten met mijn gedachten.” Rinus zegt zijn telefoon als een onmisbaar instrument te beschouwen. “Mensen, dingen, contacten, muziek, ik kan er alles op vinden. Ik noteer ook veel opmerkingen die ik om me heen hoor. Ga ik bijvoorbeeld uit eten, dan hoor je gesprekken om je heen en dan noteer ik zo’n opmerking. Kan ik dan later weer gebruiken in mijn stukjes. Vroeger las ik ook al voornamelijk columns.”

En nu is er de uitgave van je boekje. Titel: Slecht,verder gaat het goed. Het is een heerlijk boekje, spitsvondig, hier en daar herkenbaar en mooi uitgevoerd. Kunnen we nog meer proza verwachten van je? “Ja,ik blijf wel bezig. Het is goed om bezig te zijn. Als men aan mij vraagt hoe het met me gaat antwoord ik op die vraag, het gaat slecht, maar verder gaat het goed. Ik wil absoluut niet in een slachtofferrol vervallen. Bezig blijven, ik lees bijvoorbeeld ook voor in Ons Tweede Thuis.”

Het betreffende boekje is voor 7.50 euro te koop via de webshop van Ons Tweede Thuis.