Wie kent dat niet, het licht van een voorjaarszonnetje op een ontwakende tuin waar de aanblik op de warrige rozenstruik, de dichtgegroeide hortensia en rechtopstaande takken in het hart van de perenboom je duidelijk maakt dat er moet worden ingegrepen? Maar hoe? Afgelopen zaterdag was er weer de jaarlijkse snoeicursus op De Historische Tuin.
Je kunt op internet kijken, het woord 'snoeien' intikken en de naam van de plant of boom en voilà, je krijgt een advies. Soms zelfs ondersteund door een filmpje. Maar ja, het is net als met koken, ook daar kun je op internet allerlei filmpjes vinden van hoe je een gerecht moet klaarmaken. Echter niks is leuker om dat onder begeleiding, samen met anderen, al experimenterend te ervaren. Of het nu om koken of om snoeien gaat.
Zwartsnoeiers
Naast de betalende 33 cursisten was er waarschijnlijk ook nog een aantal zwartsnoeiers De Tuin binnen geslopen. Die hadden de opdracht gekregen om na afloop direct alles te vergeten.
Het weer was redelijk en na een theoretische uitleg van hoe te snoeien, werd De Tuin opgegaan om te zien hoe dat in de praktijk werkte. Fruitbomen, rozen en heesters, alles kwam aan bod, het was wel zaak om zelf in de gaten te houden wanneer je van cursusleider moest wisselen.
Zachte heelmeesters
Opmerkelijk was het grote aantal vrouwen. Meer dan mannen hadden ze, met het snoeimes in de hand, moeite om rigoureus te durven zijn. Cursusleider Kees van Dam had daar een paar oneliners voor: “Zachte heelmeesters maken diepe wonden” en: “De natuur herstelt zich vanzelf”. Met die wetenschap en oog voor buitenogen, elkaar in de weg zittende takken, een hart dat licht wegneemt, welke heesters en welke bomen wel en niet in het voorjaar gesnoeid kunnen worden, namen de cursisten afscheid. Komende weken kunnen ze met kennis van zaken in hun eigen tuin aan de slag.
Tekst Joop Kok, foto's Arjen Vos
(advertentie)
/historischetuin-.jpg)
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
