Open dag (zaterdagochtend 9 november 2019) op de fusieschool Triade. Gastvrije ontvangst in de entree. Je kijkt je ogen uit. Lijkt in niets op de lokalen met rijen schoolbanken waar wij twee generaties klassikaal in gezeten hebben om, met de armen over elkaar naar de juffrouw of de meester te luisteren, met schoolborden en krijtjes.
Er is de indruk: wat een luxe! Een gymlokaal, een auditorium, speelgoed en leermiddelen die je nog nooit gezien hebt. Groepjes meubeltjes, computers, beeldschermen.
Eén uitdrukking beklijft: ‘Mijn leren is spelen, mijn spelen is leren’.
Wat heeft die school gekost? Niet minder dan 5,3 miljoen euro. Uiteindelijk wilde een aannemer (Vink & Veenman uit Nieuwkoop) hem wel bouwen voor die prijs – ruim vier ton meer dan aanvankelijk de bedoeling was.
Daar heb je ook een adembenemend prachtige school voor. Maar wij zien op een bord staan: ‘dinsdag zwemmen – woensdag staken’.
De overheid heeft meer geld voor schoolgebouwen dan voor de mensen die er werken.
Een concert
De avond tevoren zitten we op plastic stoelen in een kelder voor een optreden van een violiste, een zangeres en een pianist. De kelder is goed verwarmd en er hangen sterk vergrote afbeeldingen van bloemen aan de wand. Zo intens heb je bloemen nog nooit gezien, als die van Richard Fischer.
Merel Vercammen speelt een deel uit een vioolconcert, Sterre Conijn zingt er een indrukwekkend nachtlied bij en Mike Boddé begeleidt op de piano. Zo intens als vanavond heb je een trio nog nooit beluisterd.
Het Flower Art Museum onder de Watertoren is een particulier initiatief van Constantijn Hoffscholte. En hij doet het goed – geassisteerd door inmiddels twintig vrijwilligers is zijn museum vrijdag, zaterdag en zondag van 11:00 tot 17:00 geopend.
Voor zo’n ambiance in onze woonplaats heb je geen Stedelijk Museum of Concertgebouw nodig. Mike Boddé herinnert zich nog zijn optreden van zo’n twintig jaar geleden in het onooglijke maar o zo intieme houten hokje Bacchus – eerste als cabaretier, toen als jazzpianist. En hij wil daar graag nog een keer komen spelen.
Software
Onze overheid houdt zich erg bezig met gebouwen, bouwprojecten, zalen, voorzieningen.
Bij het openbaar vervoer gaat het om (elektrische) bussen, tramlijnen, bushokjes, overstappen, knooppunten – het gaat niet om: waar stappen de passagiers in (dichtbij) en waar willen ze (rechtstreeks) naar vervoerd worden? Na alle investeringen blijft er te weinig geld over voor chauffeurs. Spaanse buschauffeurs moeten het tekort goedmaken.
Ons gemeentehuis wordt voor ruim 5½ miljoen verbouwd. Er blijft niet genoeg geld over om goede, capabele ambtenaren te werven – laat staan om de burgers gastvrij te ontvangen en van dienst te zijn.
‘Hardware’ (de stenen) gaat boven de ‘software’ (de mensen). Als je goed oplet, zie je dat overal.
Tekst Pierre Tuning, foto archief AV
(advertentie)
/hoekwater.jpg)
/Muller.jpg)
/LJ-de-Vries.png "LJ-de-Vries")
Eén reactie