Hoe is het nu met… Ad Verburg?

Door Leni Paul. Gedurende een groot aantal jaren maakte Ad Verburg deel uit van de gemeenteraad en droeg hij zijn steentje bij aan de plaatselijke politiek. Maar er is meer te melden over de goedgehumeurde, optimistische Kudelstaarter. Reden voor een gesprek met een man die niet snel bij de spreekwoordelijke pakken neerzit.

‘Ik ben groos op Kudelstaart’

Ad Verburg kennen we al vele jaren en de adjectieven die bij hem passen zijn: optimistisch, vriendelijk en ook als het even tegenzit de goede moed er in houdend. En hoewel hij op dit moment kampt met zijn gezondheid was hij bereid tot een gesprek. Want ontegenzeggelijk is er veel te vertellen over de zeventig jaar geleden aan de Bilderdammerweg geboren Kudelstaarter.

Katholieke enclave
Kudelstaart was in die tijd nog overwegend katholieke enclave. “We hadden thuis een rozenkwekerij. We waren protestants, ik ging naar de christelijke school, had wel veel katholieke vrienden. We waren thuis met drie jongens en één zus. Ik wilde specifiek naar het tuinbouwonderwijs, maar in die tijd werd mijn vader ziek. MS, slopende ziekte, ik zag het werken op onze kwekerij niet zo zitten. De schaalvergroting in de land- en tuinbouw kwam op gang. Ik kwam toen in contact met tuinarchitect Broerse en kon aan het werk bij Daan Smit, hortulanus in de kassen bij de VU. Daar heb ik in vier jaar veel kennis opgedaan van de nomenclatuur, de soortenkennis van bloemen en planten. Toen kwam er een vacature bij de veiling. Ik was zesentwintig, had een veelzijdige interesse en ik ben toen gaan praten met Piet Nagtegaal, hoofd van het bemiddelingsbureau. Ik was al aangenomen voor ik een sollicitatiebrief had geschreven.” Verburg kwam in dienst van de toen nog geheten VBA en bleef er tien jaar. Hij was er, zegt hij, intermediair tussen kweker en handel.

Andere tijden
“Een heel andere tijd. De contacten gingen mondeling en per telefoon, er waren nog niet de communicatiemiddelen zoals nu. Ik was veel bezig in het Lentse, we waren bij de VBA min of meer de regie kwijtgeraakt. Ik ging bijvoorbeeld met een auto vol monsterplanten de handelaren en de exporteurs af en die planten ging ik daar verkopen. Ik heb in die tijd ook groothandels- en managerscursussen gedaan. Dat werk ging me wel goed af, ik ben een mensenmens, een open boek. Toen werd ik gevraagd voor de bemiddeling van de orchideeënsnijbloemen, de teelt van orchideeën breidde ook steeds maar uit. Er was veel rivaliteit, ik ben in die jaren wat gebeld door orchidekwekers. Of ik omkoopbaar was? Nee, integriteit was geboden.”

De ontwikkelingen in de tuinbouw en de bloemenexport, en niet te vergeten de import, bleven ook niet achter op het gebied van schaalvergroting en Verburg ziet terug op een afwisselende werkkring waar na zijn veilingperiode bedrijven met namen als Shemex en Jan Leliveld een grote rol hebben gespeeld. Het bracht Verburg op veel plekken in de wereld waar de bloemenhandel zich uitbreidde.

Hoe verliep het politiek?
“Dat weet ik nog precies. Laat ik zeggen dat er thuis veel over politiek werd gesproken. Mijn vader had veel belangstelling en die interesse heeft hij doorgegeven. En op een avond belde Ad Verschueren bij ons aan. Ik was in die tijd lid van ARJOS, de jongerenorganisatie van de Anti-Revolutionaire Partij. Ad vroeg of ik er voor voelde eens naar een ledenvergadering van het CDA te komen. Ad was in die tijd wethouder. Een geweldige man, hij is mijn leermeester in de politiek geweest. Een man die zichzelf wegcijferde. Zijn foto heeft altijd een prominente plaats in mijn werkkamer. Ik ben na het verzoek van Verschueren op een niet-verkiesbare plaats gekomen. Ik was toen ook actief bij VZOD. In 1998 werd ik fractie-assistent, van 2000 tot 2010 was ik raadslid en fractievoorziter. In 2002 was ik lijsttrekker van het CDA en was dat ook in 2006. Van 2010 tot 2018 was ik wethouder. In mei 2018 ben ik gestopt.”

Oliemannetje
Je werd wethouder, loco-burgemeester en ‘werkte’ onder diverse burgemeesters zoals daar waren Joost Hoffscholte, waarnemer Van Eijck, Jobke Vonk, Jeroen Nobel, Pieter Litjens. “Ik heb hele goeie herinneringen aan mijn tijd in de politiek. Ik heb me altijd een verbinder gevoeld, een oliemannetje. Ook een selfmade man in de politiek, ik heb me optimaal verder kunnen ontwikkelen.”

Verburg bouwde inmiddels een gezin op, heeft afgestudeerde kinderen, twee kleinkinderen, maar is geen man die zich achter de spreekwoordelijke Geraniums terugtrekt. “Ik ben door mijn ziekte wel beperkt, voel me vaak vermoeid, maar er is wel tijd voor hobbies. Ik lees graag en veel, ik heb veel klussen, was verbonden aan Greenport Aalsmeer, was een van de oprichters van ZAAI, ga naar de sportschool en ben, net als mijn vrouw, actief bij VZOD. En ik ben ook lid van de Probus, ook heel gezellig. En dan zijn er ook nog regelmatig de contacten met oud-collega’s.”

Plaatselijke politiek?
“Ik ben nu vier jaar weg, volg de politiek op afstand maar ik bemoei me er niet meer mee, ik vind dat je niet over het graf heen moet regeren. Ik zie wel dingen waarover ik een bepaalde mening heb, maar nogmaals, daar moet ik me niet meer mee bemoeien.”

Je bent nog bestuurslid van de Veiling Kudelstaart voor Kudelstaart. Sta je achter de slogan, Kudelstaart voor Kudelstaart? “Er is hier natuurlijk veel veranderd, zeg ik als geboren Kudelstaarter. Maar ik blijf ondanks de veranderingen Kudelstaart een heerlijk dorp vinden.”

Je hebt een indrukwekkende carrière opgebouwd. Terugziend, waar ben je het meest trots op? “Ik mag me ereburger van Aalsmeer noemen en daar ben ik wel trots op. En ik ben groos op Kudelstaart.”

Foto’s Jaap Maars

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *




banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin
banner_martinez
adv desiree klein
mjk-advies
LJ-de-Vries
S4H
flower art museum
historische tuin