Volgens het onderzoek ‘God in Nederland’ dat elke tien jaar wordt uitgevoerd, verdwijnt het geloof in God met rasse schreden uit onze samenleving. In 2016 toonde het onderzoek aan dat 82 procent van de bevolking nooit of bijna nooit meer in een kerk komt en dat slechts 14 procent nog gelooft in een persoonlijke God. Hoe zit het met de kerken in Aalsmeer? Zijn die nog wel levensvatbaar of lopen die ook hard terug in ledenaantal?
De komende weken gaan we op zoek naar het geloof in Aalsmeer. We bezoeken de samenkomsten van de plaatselijke kerken en hopen meer te weten te komen over de manier van kerk zijn en hoe mensen hun geloof beleven. We trapten vorige week af met Pasen in de Oosterkerk en vanaf vandaag zult u elke zondag op deze plek een impressie kunnen lezen van onze niet kerkelijke verslaggevers Leni Paul en Jan Daalman. Fotograaf Jaap Maars verzorgt de foto’s.
Vreemde eend in de bijt
De ontvangst bij de deur van de Oosterkerk is allerhartelijkst op deze regenachtige Paasdag. Nella de Jonge en Margreet van de Kolk maken deel uit van de ontvangstcommissie en heten alle bezoekers persoonlijk welkom. Ja, ik ben een vreemde eend in de bijt, maar zo voelt het die ochtend niet. Dat ook de kerkklokken op dat moment vrolijk beieren beklemtoont dat ik deze zondag op weg ben naar een kerk, een voor mij onbekende omgeving.
Ik ben dus geen vaste bezoeker, niet ingevoerd in de liturgie, maar dat blijkt geen beletsel te zijn. Voorzitter van de kerkenraad is Berend Vollmuller. Hij geeft me op mijn verzoek wat achtergrondinformatie. Zelf treden hij en zijn vrouw ook regelmatig op als voorgangers in het Zorgcentrum Aalsmeer als ook in Rozenholm, zegt hij.
Veel voor de jeugd
Inmiddels stromen de kerkgangers binnen. De kerkzaal is bij aanvang van de dienst voor driekwart gevuld. Volgens Vollmuller zijn er diverse kerkgangers deze paasdagen op uit getrokken naar elders. Veel bezoekers zijn op hun ‘paasbest’, anderen zijn in hun dagelijkse kleding. Jong en oud, want, aldus Vollmuller, ook voor de jeugd doen we in onze zeshonderd leden tellende gemeente veel. Zo is er bijvoorbeeld diezelfde avond een speciale dienst, met veel muziek, voor de jongeren. Overigens zal deze ochtend de jeugd zich niet onbetuigd laten, maar daarover later.
Zoveel kerken in een gemeente met ruim 30.000 inwoners. Als leek zou je denken: waarom niet meer samenwerking onderling of zijn er zoveel verschillen?
In de Aalsmeerse volksmond wordt deze kerk als redelijk recht in de leer beschouwd.
Vollmuller: “Wij worden een beetje als evangelisch beschouwd. Of dat de jeugd aanspreekt? Wij hebben heel veel jeugd, en ook speciale diensten voor hen. Er zijn in samenwerking met andere kerken zeven zomerkampen voor elke leeftijd en in deze dienst komen straks ook de kinderen in het middelpunt te staan. We zijn er niet alleen voor de zondagmorgen.”
Invaller op de kansel
Voorganger deze dag is dominee J. Haeck uit Zeist. Bij de koffie na afloop ontpopt hij zich als een joviale man die her en der als invaller fungeert. De Oosterkerk is namelijk momenteel nog op zoek naar een vaste dominee. Na afloop bij de koffie zal hij mij zijn visitekaartje overhandigen nadat ik heb bekend een agnost te zijn die het ook niet allemaal weet… Haeck is gaarne bereid eens in gesprek te gaan zo laat hij me weten.
Muisstil
Dominee Haeck, oorspronkelijk afkomstig uit het Zeeuwse Bruinisse, heeft een heldere stem en als hij plaats neemt achter één van de op het podium geplaatste preekstoelen naast het eenvoudige kruis, is de kerkzaal op deze paasochtend onmiddellijk muisstil.
Staand wordt begonnen met gezang en van mijn goed in de details van het protestantse geloof ingevoerde kerkganger naast me krijg ik de inns en outs te horen over deze paasdienst. Naast Bijbelse teksten wordt er die ochtend veel gezongen. Het is dan ook een zogenaamde zangdienst. Het bij de ingang uitgereikte tekstboekje lijkt overbodig, want via een beamer wordt de liedtekst keurig op de witte muur geprojecteerd. Deze kerk past zich duidelijk aan bij de moderne tijd.
Zware woorden
Voor mij komen er die ochtend veel zware woorden voorbij: dood, graf en duivel passeren, Christus die neerdaalde in het doodsgebied en Jezus die de vijand in het nauw drijft.
Aan eigentijdse perikelen gaat de dominee deze ochtend niet voorbij en ook de ontkerkelijking krijgt aandacht.
“Ik kom uit Zeeland en daar zegt men wel: God is best, ik hou hem voor het lest.”
Dat inmiddels veel tijdgenoten zich lijken te wenden tot andere vormen van zingeving aan het leven wordt eveneens door Haeck genoemd zoals het Boeddhisme, mindfullness, de islam en door hem genoemde occulte stromingen.
Vrolijke kinderstemmen
Vollmuller had het al gezegd: ook de kinderen krijgen, naast hun eigen kinderdienst, deze paasmorgen aandacht tijdens het zogenaamde kindermoment. Vrolijke kinderstemmen en begeleid door een ensemble laat het jeugdkoor zich horen.
Prachtig orgelspel wordt die ochtend ten gehore gebracht door Joshua Prins van Maasdam uit Zaandam. De virtuoos gebrachte noten doen ons de wat zwaarmoedige klanken uit het repertoire van Johannes de Heer, in mijn jeugd ooit door een onmuzikale oom op het huisorgel moeizaam voortgebracht, op slag vergeten.
Israël en Palestijnen
En dan is er nog de collecte en het in gebed onder andere aandacht vragen voor de zieken en de onfortuinlijken die deze ochtend niet aanwezig konden zijn. Ook aandacht voor zowel het land Israël als voor de Palestijnen waarna er in het achter in de kerk gelegen zaaltje tijd is voor koffie en koek. Iedere bezoeker krijgt een bosje narcissen uitgereikt met daaraan het kaartje ‘De Heer is waarlijk opgestaan’. Stemming: opgewekt en vrolijk en een ons-kent-ons-sfeer waarvan ook uw verslaggeefster heeft mogen proeven.
Tekst Leni Paul, foto’s Jaap Maars
(advertentie)
389
2 reacties
Dat heb ik echt nog nooit gezegd..
Een leerling die blij was dat zijn onderwijzer na een lang ziekbed weer terug op school was, zei eens:’God is goed, meester is beter’.