De redactie lag deze week blauw van het lachen om wat u er allemaal van maakte. Vooral over de inzending van Jan Tas: 'Op uitzending gemist een aflevering van de Smurfen.' De eerste klap was hiermee een daalder waard want de prijzen gaan naar hem. Even langs Vooges voor de Watertorentjes en dan naar de tabakszaak van Kees Boomhouwer om een kalender van AalsmeerVandaag op te halen. Ook Kees Boomhouwer heeft de kalender namelijk in de verkoop.
Overigens kon Marjanne Vleghaar de foto waarderen. Als slachtoffer deed ze zelf ook een duit in het zakje.
Ook de meest recente raadsvergadering leverde weer meer dan genoeg beeld op voor deze rubriek. U heeft weer wat te doen de komende week…
Foto Arjen Vos (AV)
54
21 reacties
Jawel, vrienden heb ik wel. Het is mijn Smurfenvriend, goed zichtbaar voor mij en met een beetje fantasie ook voor jullie…
Kijk hier zit mijn beste vriend… O nee ik heb geen eens vrienden!
Warme (kerst)groet: deze stoel blijft VRIJ voor onze collega-raadslid Ines van der Boon.
Ik begrijp niet waarom ze gevlucht zijn, er zat echt geen luchtje aan!
Uitleggen is niet zo moeilijk, maar het ook begrijpen…
Gelukkig weet er nog iemand een ruimhartig gebaar te maken.
Visserslatijn: Ik heb een snoek van zeker een meter in de Poel gevangen!
Kerstverhaal: een Wijze uit het Oosten, dhr Van Willegen, spreekt tot burgermoeder Vonk: als u na schorsing en rijp beraad deze stoel (kribbe) voor de Kerst weer weet te vullen met de nestor van de raad, zal het CDA deze schroeiplek op de zitting met de mantel der liefde bedekken, in de Hoop dat in Aalsmeers Belang er weer vrede komt met Pact.
Raadslid is er wel, is er niet. Voorbeeld hoe politiek hoort te zijn: transparant en doorzichtig
Ja, meneer Tol is even Tollen. Zijn collega duwde te hard tegen hem aan.
Leuk dat outsourcing, maar al die lege stoelen is toch even wennen.
Waar is René? Hij staat onder de douche af te koelen.
Oké Lijst 6 in plaats van HAC.
Redactie Jan Tas heeft gewonnen.
Klassiek voorbeeld van zinloos gebaar: hij reikt in het luchtledige een gewillige hand toe.
Dit is de beroemde stoel van René Martijn, al briesend en snuifend zat hij daar dan. En nu? Weg, er is niks meer van hem over. Gesmolten van schaamte…
“Ze zitten gewoon te ruften op die stoelen”
Mijn buurman, komt zo terug, hij is even een Aalsmeerse Blusdeken halen om René Martijn te koelen.
Als het zo doorgaat wordt deze straks vervuld door een HAC’er.
Kijk je stoel in de toekomst.
Het voordeel van de radiokamer in het gemeentehuis is dat je ziet wat daar gebeurt.