Eigenhuis: ‘Zootje in Oost? Dat ligt aan je optiek’

[Bevat filmpje]  Emilia Eigenhuis wordt er elke keer weer “kriebelig” van. “Het is altijd gezever in Aalsmeer.” Met de gemeente, bedoelt ze vooral. Ze was écht kwaad geworden toen ze zag dat AalsmeerVandaag bij een artikel over de 'verrommeling' in het landelijk gebied in Oost een foto afgedrukt had van de kwekerij van haar vader. Of de redactie soms van mening was dat het een zootje is aan de Aalsmeerderweg 293?

De foto was afkomstig uit de recente (en inmiddels door de raad goedgekeurde) nota van uitgangspunten voor het gebied. Hij dient in het gemeentelijke stuk ter illustratie van de verrommeling. Een ambtenaar had vanaf de straatkant snel een foto geschoten, en ziezo, klaar was-ie.

Mooi
Verrommeld? “Ik vind het mooi. Al die geïndustrialiseerde dingen die je overal ziet… Dit heeft wel wat. Het hoeft toch niet allemaal netjes te zijn,” vindt Emilia Eigenhuis. “Oordeel niet te snel. Kom langs, kom maar eens kijken.”

Inmiddels zijn de dahlia's – die kleuren de tuin van augustus tot in oktober – al een tijdje weg. Het seizoen van het hoofdproduct van kweker Dick Eigenhuis (Emilia is zijn dochter) loopt van eind mei tot eind oktober. Het is aanpoten. “Van zeven uur 's ochtends tot twaalf uur 's avonds,” zegt hij. In de winter is het rustig. “Dan ben ik postzegelhandelaar.”

Geen klachten
Buiten en in enkele kassen Eigenhuis teelt tegenwoordig grootbloemige dahlia's, van topkwaliteit en in kleinere hoeveelheden. De beste groothandelaren op de veiling weten hem te vinden, al is het voor 30 stuks of desnoods eentje. “Het aantal klachten is nul komma nul.” Zijn exclusieve dahlia's gaan de hele wereld over.

“Ze zijn moeilijk te telen. Niemand durft dat aan. En het is te veel pluiswerk, je moet te veel met de hand doen,” vertelt de 71-jarige kweker (“vanaf mijn zesde”). “Ik gebruik bijna geen kunstmest en alles is zoveel mogelijk biologisch.”

Niet zo strak
Om de kwekerij heen ziet het er niet zo gelikt en strak uit als bij vele moderne tuinbouwcomplexen. Rommelig? Je komt er wespen tegen, kippen, die het onkruid opeten, en wurmen, die een voedingsbodem vinden in karton. Een deel van de kassen heeft kapotte ruiten, maar de glasscherven ruimt Eigenhuis op en hij kit de resterende boel aan elkaar. “Weer dichtmaken is te duur.”

De gemeente, zegt hij, was zoals vaker niet blij met hem en stuurde hem een brief. Daarin wordt hij wat de kassen betreft voor de keus gesteld: herstellen of slopen. Of hij een “plan van aanpak” wilde opstellen om het op te ruimen. “Dat soort gein.”

Naast pot piesen
Nee, Eigenhuis doet laconiek over wat hij het “gepest” van de gemeente noemt. Hij kiest zijn eigen weg. “Ik ben niet gewend een blad voor de mond te nemen en laat me niet op mijn kop zitten. Als je buiten de pot piest, krijg je straf,” is zijn conclusie.

Hij is volgens eigen zeggen altijd met hart en ziel kweker geweest en heeft er nog steeds “plezier in”. “Zo blijf je bezig. Als ik een paar dagen op mijn kont zit, wil ik weer naar buiten.”

Koesteren
Dick Eigenhuis betreurt het dat Aalsmeer als kwekersdorp geschiedenis is. “Aalsmeer moet zich de ogen uit de kop schamen dat er zo weinig kwekers meer zijn. Hier op de Aalsmeerderweg zitten er nog twee, uit mijn hoofd gezegd. De gemeente moet kwekers koesteren in plaats van pesten.”

(Foto's en fimpje Arjen Vos)